Siberische ceder, of zoals het ook wordt genoemd, Siberische den, is een grote nobele boom met een krachtige groenblijvende kroon. Geografisch gezien groeit deze boom in West- en Oost-Siberië, in de Oeral, hij wordt gevonden in Noord-China en Mongolië. Siberische den verdraagt de afwezigheid van licht goed, daarom wordt het beschouwd als een schaduwtolerante boom. Geeft de voorkeur aan grond met een goede afwatering, zodat deze licht van samenstelling is, vochtige zandige leem en leem.
Tijdens een droogteperiode houdt Siberische ceder van krachtig water geven en jonge kronen met water besproeien. Over het algemeen wordt deze verbazingwekkende boom als een lange lever beschouwd, een interessant feit is dat tot 80 jaar oude Siberische ceder zich actief voedt met vocht uit de grond, na 80 jaar vindt het omgekeerde proces plaats, het geeft het terug. De hoogte van de Siberische ceder kan vijfenveertig meter bereiken. Wat de levensduur betreft, kan een boom wel achthonderd jaar oud worden. Siberische dennen worden meestal geplant met zaailingen, het zaaien van zaden is ook erg populair..
Siberische ceder behoort tot de groenblijvende bomen van de dennenfamilie. De stamdiameter van deze geweldige boom kan oplopen tot twee meter; er zijn exemplaren met een grote diameter.
Siberische ceder is een gelukkige eigenaar van een dichte mooie kroon en soms meerdere toppen. Dikke knopen bevinden zich op de stam van een boom met een grijsbruine kleur. Oudere bomen zijn bedekt met gebarsten schors, die eruitziet als ruwe schubben. De naalden van een ceder zijn zacht, donkergroen en bedekt met een grijze bloei. De lengte van de naalden kan oplopen tot 15 centimeter, ze zitten in een bundel van vijf stuks.
Siberische ceder kan veilig worden geclassificeerd als een langzaam groeiende boomsoort. Het groeiseizoen is erg kort, niet meer dan 50 dagen per jaar. Wat betreft het cederwortelsysteem, het is zeer interessant en vertegenwoordigt het volgende: een korte penwortel (40-50 cm) met zijwortels die er vanaf kruipen, aan de uiteinden waarvan zich kleine wortelharen bevinden. Op deze haren kunnen schimmelwortels of mycorrhiza groeien. Als de bodemgesteldheid gunstig is, dat wil zeggen, het is licht met een goed drainagesysteem, dan worden de krachtigste ankerwortels, die drie meter diep zijn, op de penwortel verkregen. Zij en de wortelpoten zijn verantwoordelijk voor de stabiliteit van de hele boom..
Siberische cederkegels en zaden
Siberische ceder of Siberische den staan bekend om hun “pijnboompitten”, oftewel zaden. Meer hierover. Siberische ceder behoort tot tweehuizige eenhuizige planten. Mannelijke en vrouwelijke kegels van deze boom kunnen goed met elkaar overweg op dezelfde leefruimte. De mannetjes zijn geconcentreerd aan de basis van de scheut, de vrouwtjes bevinden zich aan de uiteinden van de groeischeut, nabij de apicale knop. Scheuten worden bestoven met behulp van de wind. Conische niervorm.
Rijpe knoppen zijn erg groot tot vijftien centimeter, terwijl ze tot acht centimeter breed kunnen worden. Jonge bultjes hebben een paarse tint, worden geleidelijk bruin met de leeftijd, en aanvankelijk lijken ze op een ei in vorm en krijgen later een ruitvormige vorm. De schubben van de kegel zijn sterk samengedrukt, om volledig te rijpen hebben ze ongeveer vijftien maanden nodig.
De zaden van de Siberische ceder zelf zijn eivormig en vrij groot van formaat: anderhalve centimeter lang en een centimeter breed, hun kleur is donker, dichter bij bruin. Deze reuzen beginnen op ongeveer 60-jarige leeftijd vruchten af te werpen, verrassend, vooral in vergelijking met de levenscyclus van een persoon of dier..
Siberische dennenceder planten en verzorgen
De teelt van Siberische ceder is mogelijk. Deze plant heeft een sterke kaliumvoorziening nodig. Maar stikstof in de bodem heeft een slecht effect op de ontwikkeling van de wortel. In vergelijking met zijn naald- en bladverliezende tegenhangers, verschilt de Siberische ceder, die jong is, niet in actieve groei. Vaak zijn cederaanplantingen begroeid met espen, berken en sparren. Daarom is het noodzakelijk om op tijd te “wieden”. Het is het beste om ceders in de open ruimte te planten en uit de buurt van sparren, die zich graag in de schaduw van de zich verspreidende cederkronen nestelen.
Esthetisch zien ceders er geweldig uit met berken, maar hier is het belangrijk om rekening te houden met het nadelige effect van de laatste op de groei van een van zijn buren. Daarom moet u afstand houden bij het planten van deze bomen in een gemeenschappelijk ensemble..
Voordat u Siberische ceders plant, is het belangrijk om alles van tevoren voor te bereiden en te berekenen. Het is beter om het territorium van tevoren te markeren om de bomen de nodige ruimte te geven, experts raden aan een afstand van minimaal 9 meter aan te houden.
Siberische ceders planten zich goed voort als zaailingen en het is het beste om die te kopen die in containers zijn gekweekt. Dergelijke zaailingen onderscheiden zich door een heel ongestoord wortelstelsel, ze schieten goed wortel en beginnen actief te groeien vanaf het volgende jaar na het planten..
Bij het verplanten vanuit een container is het belangrijk om op de wortels te letten. Vaak zijn ze sterk gedraaid, ze moeten zorgvuldig worden rechtgetrokken en met speciale zorg in de landingsplaats worden geplaatst om verdraaien of buigen te voorkomen. Als de grond te zwaar van samenstelling is, moet je daar zand toevoegen. De zaailingen hebben geen beddengoed nodig, omdat er parasieten in kunnen leven, die niet vies zijn om de wortelmycorrhiza te bederven.
Siberische ceder heeft bodemmulch nodig om een hoog niveau van boomvruchtbaarheid te behouden en om natuurlijke ventilatie en zuurstofvoorziening van de bovenste laag te bieden. Mulch behoedt de boom voor bevriezing in de periode met lage temperaturen (winter), houdt vocht vast bij het kweken van ceder op lichte zandleem. Elk jaar wordt er mulch toegevoegd om de groei van onvoorziene wortels te activeren, waardoor de boom aangroeit..
Siberische cederziekten en plagen
Zoals veel boomsoorten is Siberische ceder niet immuun voor parasieten en ongedierte. De belangrijkste bron van gevaar voor jonge cederzaailingen zijn schorskevers, vooral chalcografen. Zodra de lentewarmte komt, vliegen deze ondraaglijke plagen mee. Chalcografen vinden de zwakste en meest pijnlijke Siberische cederboom op geur en beginnen gaten onder de schors te knagen. Waar later de vrouwtjes eieren leggen, waaruit de larven uitkomen. Als gevolg hiervan sterven boomschorsweefsels af, wat kan leiden tot de dood van de hele boom. Het is dus belangrijk voor de teler om het moment waarop deze insecten hun invallen beginnen niet te missen. Om erachter te komen dat een plaag zich in een boom heeft gevestigd, is eenvoudig: gaten met harsdruppels vormen zich op de boomstam, zoals een ceder huilt. Het is niet eenvoudig om een boom tegen dit ongedierte te beschermen, het is beter om dit werk aan specialisten toe te vertrouwen..
Machtige ceders worden ook vanaf de zijkant bedreigd – Siberische Hermes. Deze plaag zuigt sap uit de boom, vertraagt de groei en heeft een negatief effect op de decoratieve eigenschappen. Deze parasiet is niet alleen gevaarlijk voor zaailingen, maar ook voor volwassen bomen. Uiterlijk lijkt Hermes op pluisjes die de naalden en schors van een boom bedekken. Hermes witte haargroei vormt de grootste moeilijkheid in de strijd ertegen. Ze voorkomen dat de medicijnen hun doel bereiken – het lichaam van het insect, is zijn natuurlijke verdediging. Een interessant feit is dat niet alleen de insecten zelf bedekt zijn met deze pluizige gezwellen, maar ook de eieren die door de vrouwtjes worden gelegd. Om deze reptielen te bestrijden, zijn dus medicijnen nodig die werken via het sap van de boom zelf..
Naast insectenplagen zijn arme ceders vatbaar voor ziekten die het leven van de plant aanzienlijk bemoeilijken en tot de dood kunnen leiden. De meest voorkomende ziekte is roest van dennennaalden. Het verschijnt tijdens warme, vochtige seizoenen. Deze ziekte is meteen opvallend, de onderscheidende kenmerken zijn oranjegele blaren op de naalden, die doen denken aan roest in kleur. Naarmate ze rijpen, veranderen de bubbels in poeder, wat eigenlijk de sporen zijn van schimmels die naalden infecteren. Als gevolg van zo’n negatieve actie worden de naalden bedekt met roestige vlekken en sterven af, vallen eraf. Om het verschijnen van deze ziekte te voorkomen, wordt het aanbevolen om het wieden van de nabijgelegen buurt te regelen door distel en klein hoefblad te zaaien, evenals andere vertegenwoordigers van de flora waarop een deel van de levenscyclus van naaldroest zich ontwikkelt en passeert.
Een andere gevaarlijkste infectie voor Siberische den is blaarroest en rivierkreeft. Een schadelijke parasitaire schimmel veroorzaakt deze zweren en ze genezen zeer slecht. Het is alleen in de beginfase mogelijk om een boom in een infectiesituatie te redden. Daarom moeten medicijnen die zijn ontworpen om het wortelstelsel te versterken en antistressmedicijnen tijdig worden gebruikt om ziekten bij Siberische den te voorkomen..
Dus deze machtige mooie boom is in wezen een klein kind voor wie je een oog en een oog nodig hebt. Met de juiste zorg en aandacht kan deze boom generaties lang een gezin verrassen, en het is het waard. Siberische ceders zijn krachtige, langlevende reuzen, door de natuur gecreëerd om mensen te verbazen met hun schoonheid, artikel en nuttige eigenschappen in de lucht naast hen, de olie gewonnen uit de vruchten en de vruchten zelf, met een hele voorraad nuttige belangrijke eigendommen.