Kamperfoelie – wakeowl.com

Kamperfoelie (Lonicera) is een geslacht van planten uit de familie Kamperfoelie. Het omvat iets minder dan 200 verschillende soorten, dit zijn struiken met rechte, kruipende of zelfs klimmende scheuten. Deze struiken kregen hun wetenschappelijke naam ter ere van Lonitzer, een botanicus uit Duitsland. Tegelijkertijd zouden de struiken oorspronkelijk worden genoemd naar hun meest populaire soort die in Europa wordt gekweekt – kamperfoelie.

Kamperfoelie komt veel voor in veel landen van het noordelijk halfrond, hoewel het grootste aantal van hun soort wordt gevonden in de Oost-Aziatische regio. Tuinkamperfoelie is tegenwoordig vooral populair in de cultuur. Het wordt gebruikt als een bessenstruik, maar ook om de site te versieren. De vruchten van deze plant onderscheiden zich door een uitstekende smaak en bevatten veel nuttige eigenschappen. Daarnaast zijn oneetbare kamperfoeliesoorten ook te vinden in tuinen, gebruikt als sierheesters..

Beschrijving van kamperfoelie

Kamperfoelie wordt gebruikt als sier- of bessenplant. Het kunnen gewone rechtopstaande struiken, klimplanten of klimheesters zijn. Hun blad kan glad of behaard zijn. Bloemen verschijnen het vaakst in het voorjaar. Ze hebben een onregelmatige structuur en bestaan uit vijf lobben. De kleur van de bloemen is meestal licht – wit, blauw, roze of geelachtig, maar bij sommige soorten kunnen de bloemen in meer verzadigde tinten worden gekleurd. Bloemen verschijnen aan de uiteinden van de scheuten of in de oksels van de bladeren, in kleine bloeiwijzen of in tweeën. Door deze regeling kunnen de daaruit verkregen bessen samen groeien. Kamperfoelie wordt beschouwd als een honingplant. Sommige soorten hebben geurende bloemen.

De meeste soorten kamperfoelie produceren oneetbaar fruit, maar worden veel gebruikt om tuinen of parken te versieren vanwege hun pretentieloosheid, prachtige bloemen en felle kleur van bessen. Onder oneetbare soorten zijn geurige kamperfoelie (kamperfoelie), Tatar, Maak, Korolkov populair. Ze hebben meer spectaculaire bloemen en hun bessen zijn oranje of rood gekleurd..

Meestal kweken tuinders de volgende soorten kamperfoelie als bessenstruiken: blauw (of blauw), en ook eetbaar. Dit aantal omvat ook de op basis daarvan verkregen rassen. Om bessen op zo’n kamperfoelie te laten vormen, is het noodzakelijk om meerdere (minstens 3-5) struiken tegelijk op uw site te plaatsen. Alleen in dit geval kunnen ze stoffig worden en vrucht zetten. Er wordt aangenomen dat het planten van een groot aantal variëteiten helpt om hun opbrengst te verhogen. Kamperfoelievruchten verschijnen vroeg, eerder dan andere tuinbessen.

Blauwe (blauwe) kamperfoelie is een hoge (tot 2,5 m) struik met rechtopstaande houtachtige scheuten. Lonicera caerulea heeft een vrij nette kroon. De bast van de takken is roodbruin of grijs gekleurd en begint na verloop van tijd in strepen terug te trekken. Het blad is elliptisch. De lengte bereikt 6 cm en de breedte is maximaal 3 cm De bloemen van deze kamperfoelie lijken een beetje op bellen en zijn lichtgeel gekleurd. Ze vormen bloeiwijzen die bloeien in de bladoksels. Na de bloei worden langwerpige bessen met een donkerblauwe kleur met een aangenaam aroma gebonden. Het oppervlak van de bessen is bedekt met een blauwachtige bloei. De vrucht smaakt zoet met een bitterheid en is vergelijkbaar met bosbessen..

Deze soort onderscheidt zich door zijn snelle groeisnelheden en een lange levensduur. Eén struik kan ongeveer 80 jaar vrucht dragen. Maar blauwe kamperfoelievariëteiten moeten worden bestoven. Je kunt een oogst krijgen als je verschillende struiken van verschillende variëteiten bij elkaar plant..

Eetbare kamperfoelie is compacter. De hoogte van de Lonicera edulis-struik bereikt slechts 1 m. Het heeft dunne groenachtig-paarse scheuten met dicht behaard. Na verloop van tijd worden ze dikker en wordt hun oppervlak blootgesteld. De bast krijgt een geelbruine tint en kan afschilferen. De kroon van zo’n kamperfoelie heeft een bolvorm. Het blad is langwerpig, tot 7 cm lang, met afgeronde steunblaadjes. Jonge bladmessen hebben ook beharing. Na verloop van tijd neemt het af of verdwijnt het helemaal. Bloemen verschijnen in paren in de bladoksels. Ze zijn lichtgeel van kleur en hebben een trechtervormige basis. Bloei vindt plaats in mei-juni. Daarna verschijnen blauwe bessen met een blauwachtige bloei. Hun vorm varieert: het kan rond zijn, op een ellips of een cilinder lijken. De grootte van één bes bereikt een lengte van 1,2 cm. De kleur van het vruchtvlees is roodpaars. Binnen zijn er kleine donkere zaden.

DE BES VAN EEUWIGE JEUGD – GELUKKIG. Gouden regels voor succesvol telen

Korte regels voor het kweken van kamperfoelie

De tabel toont korte regels voor het kweken van kamperfoelie in het open veld..

Landen	Kamperfoelie kan zowel in de lente als in de herfst in de volle grond worden geplant..
De grond	De grond voor het kweken van kamperfoelie moet zandige leem of leem zijn met veel voedingsstoffen. Sommige soorten geven de voorkeur aan licht drassige bodems.
Verlichtingsniveau	De plant groeit het beste in lichte laaglanden. In halfschaduw zullen de opbrengsten aanzienlijk lager zijn en zullen de groeisnelheden afnemen.
Bewateringsmodus	Het besproeien van aanplant wordt niet te vaak uitgevoerd, in een poging zich te laten leiden door het weer.
Topdressing	Topdressing wordt uitgevoerd met tussenpozen van een jaar, in de herfst..
Vruchtvorming	Kamperfoelie begint eerder vrucht te dragen dan andere tuinheesters: in de eerste helft van de zomer.
Snoeien	Meestal wordt kamperfoelie voor de eerste keer pas 7-8 jaar na het planten gesneden. Deze procedure wordt uitgevoerd in de herfst.
Ongedierte	Kamperfoeliebladluizen, mijnwerkers, gestreepte bladwespen, gespikkelde motten, valse schubben en spintmijten.
Ziekten	Schimmelinfecties (echte meeldauw, vlekken, zwart worden van takken), virale ziekten (mozaïek-rezuha, gevlekt blad).

Kamperfoelie buiten planten

De beste tijd om te planten

Het planten van kamperfoelie in de volle grond kan zowel in de lente als in de herfst. Het wordt niet aanbevolen om het alleen dichter bij het begin van de zomer te doen. De meest actieve ontwikkeling van de scheuten van de struik vindt plaats in mei-juni. Het planten in de lente moet gebeuren voordat de knoppen van de kamperfoelie ontwaken, en dit gebeurt voor veel andere struiken. Om de plant zeker niet te beschadigen, is het gemakkelijker om de struiken in de herfst te planten. De beste tijd hiervoor is van eind september tot half oktober..

Kies bij het kopen van zaailingen voor planten met een gesloten wortelstelsel. Ze schieten het beste wortel in de grond, want tijdens opslag zullen hun wortels zeker niet uitdrogen. Vermijd ook te kleine (tot 30 cm) of hoge (meer dan 1,5 m) struiken. De eerste zaailingen worden als onderontwikkeld beschouwd en volwassen struiken zullen te lang nodig hebben om zich aan te passen aan een nieuwe plek. De keuze moet worden gemaakt met lokale of gevestigde variëteiten. Ze moeten allemaal een hoge compatibiliteit hebben, anders worden de bessen aan de struiken niet vastgebonden. Bovendien moet u bij het kopen het type zaailing evalueren. Het moet gezonde en gelijkmatige takken hebben, evenals groene bladeren..

Voordat u een gat graaft, moet u de meest optimale hoek van de tuin voor de kamperfoelie kiezen en ervoor zorgen dat de grond erop aan alle verzoeken van de plant voldoet. Kamperfoelie groeit het beste in lichtgekleurde laaglanden. In halfschaduw zal de opbrengst veel minder zijn en zal de groeisnelheid van de struik afnemen. De landingsplaats moet goed beschut zijn tegen de wind. Meestal bevinden de struiken zich naast het hek of in groepen met andere aanplant. Groepslocatie helpt bestuivers aan te trekken.

De grond voor het kweken van kamperfoelie moet zandige leem of leem zijn met veel voedingsstoffen. Sommige soorten geven de voorkeur aan licht drassige bodems. Aan de verarmde grond wordt bovendien organische stof toegevoegd. Te zure grond wordt gecorrigeerd door dolomietmeel of krijt toe te voegen. Zware gronden moeten worden vermeden: ze leveren minder op en de bessen kunnen gaan branden. In dit geval moet een drainagelaag tot 7 cm dik worden gemaakt voor het planten..

De kamperfoeliezaailingen zelf moeten vóór het planten zorgvuldig worden geïnspecteerd. Alle aangetaste of gebroken delen van wortels of scheuten worden eruit verwijderd. Als de wortels te groot zijn, worden ze ingekort tot een lengte van ongeveer 30 cm..

Landingsregels

EETBAAR HAAR – Alles wat je moet weten over planten en verzorgen

Voor het planten van kamperfoeliezaailingen worden kuilen voorbereid met een diepte en breedte van ongeveer 40 cm.De afstand tussen de struiken is afhankelijk van de grootte van de variëteit en kan van 1 tot 2 m zijn.De struik kan minstens 20 op één plaats groeien jaar.

Bij het voorbereiden van de put moet het bovenste deel van de grond worden gescheiden en gemengd met rotte mest (tot 12 kg) of dezelfde hoeveelheid humus. Ongeveer 300 g as, tot 100 g dubbel superfosfaat en tot 30 g kaliumsulfaat worden ook aan het mengsel toegevoegd. Het resulterende mengsel wordt in een put geplaatst en vormt er een heuvel van. De wortels van de zaailing worden erop geplaatst en voorzichtig verspreid. Daarna worden de holtes gevuld met losse aarde. In dit geval moet de wortelhals van de struik iets worden verdiept. Het moet op een diepte van 3-5 cm in de grond staan.Na het planten wordt de grond aangestampt, waardoor een soort kant ontstaat op een afstand van 30 cm van de struik. Het zal helpen om water in het gat vast te houden. Vervolgens worden de zaailingen overvloedig bewaterd (tot 10 liter water per plant). Na volledige opname van vocht wordt de stamcirkel gemout met turf, droge grond of humus.

Kamperfoelie verzorging

Het verzorgen van kamperfoeliestruiken is praktisch hetzelfde als het verzorgen van andere bessenplanten. Voor het planten is periodiek water geven, wieden en losmaken van de grond nodig, evenals bemesting. Daarnaast worden de scheuten van de struik systematisch gesnoeid en wordt de kamperfoelie regelmatig gecontroleerd op aanwezigheid van ongedierte. De opbrengst van aanplant hangt, net als hun uiterlijk, rechtstreeks af van hun verzorging..

Binnen 3 jaar na het planten van een kamperfoeliestruik in de grond, heeft deze een hoge heuvel nodig (het wordt in de lente uitgevoerd) en water. Na hen wordt de grond in het gebied van het gat losgemaakt, waarbij alle onkruid wordt verwijderd. Om het aantal gietbeurten te verminderen, kan dit gebied worden gemulleerd. Tijdens deze periode hoeven de struiken niet te worden gesnoeid..

Water geven

Kamperfoelie water geven wordt niet te vaak uitgevoerd, in een poging zich te laten leiden door het weer. Tijdens periodes van droogte, maar ook aan het einde van de lente, is het noodzakelijk om de struiken overvloediger water te geven. Een aanzienlijk gebrek aan vocht op dit moment zal de smaak van toekomstige bessen sterk beïnvloeden: ze zullen een meer uitgesproken bitterheid hebben. In hete en droge zomers worden de bessen zoeter en minder zuur. Bij regenachtig weer stapelen ze meer vitamine C op, waardoor de bessen zuur, maar gezonder worden..

Als het regelmatig regent, wordt tijdens de periode van actieve groei tot 4 keer water gegeven. Watergift: een emmer water per struik. Na hen, evenals na neerslag, is het noodzakelijk om het grondoppervlak op een diepte van niet meer dan 7 cm rechtstreeks door de mulchlaag (indien aanwezig) iets los te maken. Kamperfoeliewortels zijn ondiep en kunnen door deze procedure worden beschadigd..

Topdressing

De eerste jaren na het planten van een kamperfoeliestruik in de grond, hoef je hem niet te voeren: de plant zal tijdens het planten voldoende voedingsstoffen in het gat krijgen. Na deze periode wordt grote bemesting uitgevoerd met tussenpozen van een jaar, in de herfst. Gebruik hiervoor organische stof met toevoeging van minerale meststoffen. Helemaal aan het einde van de herfst, in de grond voor 1 vierkante meter. m, houtas (ongeveer 100 g), dubbel superfosfaat (ongeveer 40 g) en compost (5 kg) moeten worden toegevoegd.

De lentevoeding wordt jaarlijks uitgevoerd. Voordat de knoppen opengaan, worden de aanplant bemest met ammoniumnitraat. Bij droge toepassing per 1 m². m van het territorium heeft ongeveer 15 g nodig, in plaats daarvan kunt u een ureumoplossing gebruiken (1 el.lepel per 10 liter water).

Na het oogsten van de vruchten worden de struiken opnieuw gevoed. Ammophoska of nitrophoska wordt eronder toegevoegd (25-30 g per 1 emmer water). Als alternatief kunt u de mest verdunnen in een emmer water in een verhouding van 1:4. In de herfst kunt u het gebied nabij de stam en het gebied bij de struiken ook mulchen met een laag turf tot 5 cm dik. Het zal dienen als zowel onderdak als meststof.

Overdracht

Als een volwassen kamperfoeliestruik een transplantatie nodig heeft, kost dit veel moeite. Nadat de grenzen van het wortelstelsel zijn bepaald, moet de plant worden opgegraven en uit de grond worden getrokken. Het wortelstelsel van de struik is vrij compact. De procedure wordt uitgevoerd in de zomer, na het plukken van bessen. De getransplanteerde kamperfoelie schiet goed wortel op een nieuwe plek. Voor een betere beworteling moet de overgedragen struik vaker worden bewaterd..

vruchtperiode

Kamperfoelie begint eerder vrucht te dragen dan andere tuinheesters: in de eerste helft van de zomer. Bij de meeste variëteiten beginnen rijpe bessen van de struiken te vallen, dus u moet het plukken niet uitstellen. Het oogsten wordt uitgevoerd zodra de vruchten een rijke blauwe kleur krijgen. Als je een niet-vallende variëteit kweekt, kun je daarna ongeveer een week wachten.

Als de bessen al beginnen af te vallen, kunt u het verzamelproces versnellen door een doek of film onder de struik te spreiden. De vruchten worden er direct op geschud, in een poging om de bessen niet te beschadigen.

Vanwege hun delicate schil en sappige pulp, moeten ze slechts in een paar lagen in kleine containers worden bewaard. Vers wordt zo’n gewas heel kort bewaard, dus het wordt meteen verwerkt: ze vriezen het in, maken jam of malen het en bestrooien het met suiker. In het laatste geval zijn de bewaareigenschappen afhankelijk van de verhoudingen. Als bessen en suiker in gelijke delen worden gemengd, wordt het mengsel in de koelkast bewaard. Als 1 deel van de bessen 1,25 delen suiker bevat, kun je het dessert op kamertemperatuur bewaren. Met dit mengsel kunt u alle waardevolle eigenschappen van bessen, rijk aan vitamines, behouden. Het kan worden gebruikt om verkoudheid te behandelen, vooral in combinatie met andere bessen zoals frambozen of aardbeien. Je kunt ook zelfgemaakte wijnen maken op basis van kamperfoelie. Voor elke verwerking zijn variëteiten met zure of licht bittere bessen het meest geschikt. Dessertsoorten met zoet fruit worden meestal vers gegeten.

Kamperfoelie snoeien

Wanneer het snoeien is voltooid

De eerste 2-3 jaar na het planten worden de kamperfoeliestruiken niet gesnoeid. Oudere planten mogen alleen worden gesnoeid bij sterke verdikking of te snelle groei van takken. Meestal wordt kamperfoelie voor de eerste keer pas 7-8 jaar na het planten gesneden. Deze procedure wordt uitgevoerd in de herfst.

Sommige tuinders zijn van mening dat de eerste snoei van kamperfoelie moet worden gedaan onmiddellijk nadat de jonge plant is geplant. Dit bevordert de ontwikkeling van een sterkere en meer vertakte struik. De scheuten worden ingekort tot een lengte van 7-8 cm, en pas dan nemen ze een lange pauze totdat de takken dikker worden. De uitzondering is zwakke en kleine zaailingen. Ze worden niet meteen gesneden, maar een jaar na het planten..

Hoe kamperfoelie te snoeien?

In het voorjaar moet u de struiken zorgvuldig inspecteren en sanitair snoeien: verwijder alle bevroren uiteinden van de scheuten, evenals zieke of gebroken takken. De tweede kleine snoei wordt uitgevoerd na het plukken van de bessen, waarbij indien nodig de vorm van de struik wordt gecorrigeerd.

Als de kamperfoeliestruik te groot is geworden, moet je hem uitdunnen. Verdikking van de scheuten verstoort de normale luchtcirculatie en lichtpenetratie, dus sommige takken moeten worden verwijderd. De eerste die worden verwijderd zijn scheuten die direct uit de grond groeien, evenals alle droge of gebroken takken. Het uitdunnen wordt ook in de struik uitgevoerd. Dit zal de voeding van de hele plant verbeteren..

Correct snoeien van kamperfoelie helpt ook om de opbrengst te verbeteren. Het grootste aantal bessen verschijnt op jaarlijkse scheuten, daarom mogen jonge scheuten niet te veel worden ingekort. Als de scheuten een zwakke groei hebben, maar een sterke basis, kun je hun toppen inkorten. Oude onvruchtbare takken worden om de 2-3 jaar verwijderd en proberen minstens 5 grote stammen in de struik achter te laten. Ook de onderste scheuten worden gesnoeid, waardoor het wortelgebied moeilijk te verwerken is..

Oude (vanaf 15 jaar) kamperfoelie kan radicaal verjongd worden. In dit geval moeten de meeste takken uit de struik worden gesneden, behalve verse groei in de buurt van de stronk. Op zijn kosten zou de plant binnen ongeveer 2-3 jaar moeten herstellen..

Kamperfoelie in de herfst

Wanneer alle bessen aan de kamperfoeliestruik zijn verzameld, begint de struik te herstellen voor de komende winter. Tijdens deze periode worden alle hoofdprocedures voor de verzorging van kamperfoelie uitgevoerd. Planten worden bewaterd en de nodige snoei wordt uitgevoerd. Zelfs zonder bloemen of bessen worden kamperfoeliestruiken beschouwd als een versiering van de tuin, dus tijdige zorgmaatregelen stellen hen in staat hun aantrekkelijke uiterlijk te behouden. Eventuele negatieve veranderingen geven het uiterlijk van een plaag of ziekte aan. In dit geval moet de juiste verwerking zo vroeg mogelijk worden uitgevoerd..

De mate van vorstbestendigheid is afhankelijk van de variëteit, maar over het algemeen is kamperfoelie bestand tegen aanzienlijke kou en heeft het geen beschutting nodig. De enige uitzonderingen zijn jonge zaailingen. De toppen van de scheuten van een volwassen struik bevriezen soms enigszins, maar dit heeft praktisch geen invloed op de vruchtvorming en externe decorativiteit.

Fokmethoden voor kamperfoelie

Kamperfoelie kan zich op verschillende manieren voortplanten: door zaad of vegetatief. De zaadmethode wordt minder vaak gebruikt. Eetbare kamperfoelie ontwikkelt zich snel uit zaden, maar door kruisbestuiving behouden dergelijke planten niet de kenmerken van de variëteit en zijn ze meestal inferieur aan rassenspecimens in hun kwaliteiten. Meestal nemen fokkers hun toevlucht tot een dergelijke reproductie..

Struiken ouder dan 6 jaar kunnen zich voortplanten door te delen, maar voor grote struiken ouder dan 15 jaar moet je jezelf bewapenen met een zaag. De meest gebruikelijke methoden voor het verkrijgen van jonge planten zijn stekken en het vormen van lagen..

Hoe kamperfoelie te verspreiden. website "Tuinwereld"

Kamperfoelie kweken uit zaden

Om je kansen op het kweken van een plant met zoete vruchten te vergroten, is het de moeite waard om zaden te verzamelen van de zoetste soorten eetbare kamperfoelie. Als je zelf aan kruisbestuiving doet, is het aan te raden om minimaal drie van deze soorten te gebruiken. Gebruik voor het verzamelen de grootste overrijpe bessen. Ze worden geplet en zaden worden geselecteerd. Er zijn verschillende manieren om dit te doen. De pap van de pulp met zaden wordt gedrenkt in water: de pulp moet drijven en de zaden zullen naar de bodem zinken. Dankzij deze methode is het zaad helemaal droog en schoon te bewaren. Maar de aanwezigheid van pulp heeft geen invloed op de kieming, dus de bessen kunnen direct op papier of servet worden geplet. Deze pad absorbeert overtollig sap. In deze vorm worden ze tot de lente grondig gedroogd en opgeruimd. Bij zomerzaaien (direct na de oogst) is het niet nodig om de zaden te drogen. Het is voldoende om gemalen fruit te gebruiken.

De bewaarcondities voor zaden zijn ook afhankelijk van het tijdstip van zaaien. Als ze in dezelfde zomer of voor de winter worden gezaaid, moet je het zaad in het donker bij kamertemperatuur bewaren. Als de zaden tot de lente worden bewaard, worden ze koel bewaard. Stratificatie gedurende 1-3 maanden zal ook helpen om de groei van oudere zaden te activeren. Door de juiste bewaarcondities kan de kieming tot 7 jaar worden verlengd, hoewel de zaden onder normale omstandigheden binnen een paar jaar na het verzamelen geleidelijk hun vermogen om te ontkiemen beginnen te verliezen..

In sommige gevallen worden de zaden in de winkel gekocht. Ze kunnen al voor het zaaien zijn voorbereid of nog in de bessen zitten..

Het zaaien gebeurt in het voorjaar, de zomer of tegen het einde van de herfst. Voorjaarszaaien voor zaailingen verzekert de zaailingen van vorst, waardoor ze zich aanzienlijk kunnen ontwikkelen en sterker worden vóór de eerste overwintering. Het wordt gehouden in maart-april. Het zaad wordt voorlopig een dag bewaard in een bleke oplossing van kaliumpermanganaat. De containers worden gevuld met aarde, waaronder turf, humus en zand, en vervolgens goed bewaterd. Bij het zaaien kan de afstand tussen de zaden ongeveer 2-10 cm zijn. Om de zaden te plaatsen, groeven maken of ze oppervlakkig verdelen, besprenkel ze met een laag aarde tot 1 cm dik. Bedek de gewassen met een folie en plaats ze op een lichte, warme plaats. Verse zaden ontkiemen binnen 3 weken. Er wordt pas geplukt als de gewassen verdikt zijn. De grootte van de te verplanten scheuten moet ongeveer 3 cm . zijn.

Het kweken van kamperfoelie in containers maakt het gemakkelijker om voor kwetsbare spruiten te zorgen en vergroot ook de kans dat zaden ontkiemen. Vroege rassen kunnen direct na de oogst worden vermeerderd. Om de spruiten tegen de hitte te beschermen, wordt ook een grote houten bak gebruikt om te zaaien. In de winter kunt u dergelijke containers de grond in graven of naar een meer beschermde, vorstvrije, maar koele (tot 10 graden) hoek brengen. Ter bescherming tegen vorst hebben zaailingen een dikke laag mulch of beschutting nodig (vuren takken kunnen worden gebruikt). In de winter is het perceel met gewassen bovendien bedekt met sneeuw. In het voorjaar wordt de schuilplaats geleidelijk verwijderd, in een poging zich te laten leiden door het weer. De oogst wordt dichter bij de zomer uitgevoerd, waarbij de bedden worden gebruikt om te groeien of de planten onmiddellijk op de definitieve plaats te planten.

Zaaien in de winter maakt het wat makkelijker om de planten te verzorgen en bevordert ook de ontkieming van zaden van rassen die vooral gelaagdheid nodig hebben. Ze beginnen over ongeveer een maand met het voorbereiden van een zaaibed, verwijderen het onkruid en voegen daar de nodige meststoffen toe. Je kunt ook zaailingen gebruiken. De zaden worden niet te diep gezaaid. Ze zullen geen onderdak nodig hebben. In het voorjaar, nadat de sneeuw is gesmolten, verschijnen vriendelijke scheuten. Als de zaden in een container zijn gezaaid, kan deze in het vroege voorjaar van de tuin naar de kas worden overgebracht. Dit zal het kiemen versnellen. Midden in de zomer duiken zaailingen die een hoogte van ongeveer 10 cm hebben bereikt. Volgend jaar worden de struiken op de laatste plaats geplant..

De eerste vruchten op de op deze manier verkregen planten zullen binnen 3-4 jaar verschijnen. Als er te veel zaailingen waren, kunnen ze in deze periode worden uitgedund, waardoor alleen exemplaren met de lekkerste vruchten overblijven. Overtollige struiken kunnen niet worden weggegooid, maar worden gebruikt voor decoratieve doeleinden. De zaailing-kamperfoelie zal rond het 7e teeltjaar overvloedig vrucht gaan dragen..

Voortplanting van kamperfoelie door stekken

Snijden, net als andere vegetatieve vermeerderingsmethoden, maakt het zeker mogelijk om een plant van de gewenste variëteit te verkrijgen. Het oogsten van plantmateriaal wordt uitgevoerd in het vroege voorjaar, vóór het breken van de knop. Om dit te doen, moet u sterke scheuten van het laatste jaar kiezen met een diameter van minimaal 7 mm en een lengte van 15-18 cm.Gesneden stekken worden geplant in een kas of op een tuinbed na het ontdooien van de grond. Secties worden voor 2/3 in de grond begraven, waardoor er slechts een paar bovenste knoppen op het oppervlak achterblijven. Voor snellere beworteling zijn ze geïsoleerd met een afdekmateriaal. Dit proces duurt meestal ongeveer een maand..

Gecombineerde stekken

Naast jaarlijkse scheuten worden zogenaamde gecombineerde stekken gebruikt om kamperfoeliestruiken te vermeerderen. Deze segmenten vertegenwoordigen een verse jonge scheut met de hak van de eenjarige tak waarop hij groeide. Ze worden gesneden na de bloei van kamperfoelie, in het late voorjaar. Stekken worden op een bed geplant tot een diepte van niet meer dan 5 cm en bedekt met een film erop. Je zult de zaailingen vaak water moeten geven – tot 3 keer per dag. Wanneer de toppen van de stekken groeien, kunnen ze als geroot worden beschouwd..

Groene stekken

In de zomer kan kamperfoelie worden vermeerderd door jonge scheuten zonder “hielen”. Ze worden gesneden wanneer er al groen fruit aan de struik is gevormd. Eerdere data – de periode van de meest actieve ontwikkeling van jonge takken, wanneer de bessen nog niet zijn uitgehard, verminderen het overlevingspercentage van het plantmateriaal. Op dit moment worden de twijgen als nog niet rijp beschouwd. Wanneer gebogen, moet een geschikte scheut breken met een merkbare crunch. Als hij gewoon buigt, is de tijd nog niet gekomen. Later snijden van stekken – in juli, wanneer ze al stijf beginnen te worden, bemoeilijkt de overwintering van jonge zaailingen.

Voor het snijden worden scheuten gekozen zo dik als een potlood (0,5 cm), hiervoor kiest u een koele dag of ochtenduren. De lengte van de segmenten moet ongeveer 10 cm zijn, elk moet 2 paar bladeren en één internode hebben. Als de internodiën kort zijn, kunnen er maximaal 3 op het handvat zitten. De bovenste snede wordt gemaakt in een rechte hoek 1 cm onder de nieren. De onderste is schuin afgesneden. Het onderste blad wordt afgesneden en de bovenste platen worden 2/3 . ingekort.

Rooten gebeurt volgens het algemene principe. In dit geval worden de stekken iets schuin geplaatst. De zaailingen moeten in vochtige grond worden bewaard en er moet een hoge luchtvochtigheid voor worden gecreëerd. Om de overleving te verbeteren, kunnen de plakjes worden behandeld met een groeistimulans. In kasomstandigheden vindt beworteling plaats in 1-2 weken. Maar je moet dergelijke zaailingen in de herfst niet in de grond verplaatsen. Ze zijn nog niet voldoende ontwikkeld om het sneeuwdek en het smelten ervan te weerstaan. Meestal worden de stekken in de kas bewaard totdat de film wordt verwijderd en voor het begin van koud weer zijn ze bedekt met vuren takken. Je kunt ze volgend jaar overplanten naar de gekozen plaats. Vruchtvorming kan beginnen vanaf ongeveer het 3e jaar.

Voortplanting door gelaagdheid

Gelaagdheid is de gemakkelijkste manier om nieuwe kamperfoelie te krijgen. In juni is het gebied bij de struik goed losgemaakt, in een poging het grondniveau iets te verhogen. Vanaf de onderkant van de kroon worden 1-2 jaarlijkse scheuten gekozen. Ze worden naar achteren geklapt en op verschillende plaatsen op de grond bevestigd. Daarna zijn de stelen bedekt met aarde van ongeveer 5 cm. Dit gebied moet de hele zomer regelmatig worden bewaterd. Tegen de volgende lente, wanneer de stekken wortel hebben geschoten, worden ze getransplanteerd naar hun uiteindelijke locatie. In slechts een paar jaar verandert zo’n plant in een volwassen struik..

Voortplanting door de struik te verdelen

Gebruik voor de verdeling kamperfoeliestruiken van minimaal 6 jaar oud. In de herfst of lente, voordat het ontluikt, wordt het uit de grond gegraven. Met een zaag of schaar wordt de plant in delen verdeeld. Alle secties moeten worden gedesinfecteerd en vervolgens worden de resulterende secties in de voorbereide gaten geplaatst..

Overmatige volwassenen en grote exemplaren worden niet aanbevolen om op deze manier te worden verdeeld – dergelijke planten verdragen deze procedure niet goed en kunnen afsterven..

Kamperfoelie ziekten

Kamperfoelie heeft een goede ziekteresistentie, maar kan soms toch ziek worden. Een van de belangrijkste ziekten van de struik zijn schimmelinfecties (echte meeldauw, vlekken, zwart worden van takken, enz.). Ze ontwikkelen zich meestal op aanplant tijdens perioden van hoge luchtvochtigheid. Elk van deze ziekten heeft zijn eigen symptomen. In sommige gevallen begint het blad van de kamperfoelie te drogen, geel te worden, vlekken te krijgen of voortijdig af te vallen. Soms worden de stelen van de struik zwart of krijgen ze een bruine kleur. Fungiciden worden gebruikt tegen schimmelziekten. Het planten moet worden behandeld met een Bordeaux-mengsel, koperoxychloride of een ander soortgelijk middel.

Als de struiken worden getroffen door een virale ziekte (mozaïek-rezuha, gemanifesteerd in geel-witte mozaïekvlekken op de bladeren of gevlekt gebladerte), is het niet mogelijk om de planten te genezen. Ze zullen moeten worden opgegraven en vernietigd..

De beste manier om elke ziekte te bestrijden, is de regelmatige preventieve behandeling van de struiken met fungicide preparaten. Het wordt twee keer per seizoen uitgevoerd: in het vroege voorjaar, vóór de actieve ontwikkeling van de struiken, en dan helemaal aan het einde van de herfst, vóór het begin van koud weer. Bovendien moet u in eerste instantie gezonde, sterke zaailingen verwerven en in de toekomst alle regels van de landbouwtechnologie volgen, zodat de aanplant hun goede immuniteit behoudt..

Kamperfoelieplagen en bestrijding

Kamperfoelie heeft ook zelden last van insecten, hoewel een aantal plagen die zich op fruitplanten nestelen, de groei van struiken nog steeds negatief kunnen beïnvloeden. Deze omvatten kamperfoeliebladluizen, mijnwerkers, gestreepte bladwespen, gespikkelde mottensoorten, valse schaalinsecten en spintmijten. Vanwege dit laatste is het gebladerte van de planten bedekt met een spinnenweb. Kamperfoelie-vingervleugel beïnvloedt de rijping van bessen: de rupsen veroorzaken voortijdige kleur, uitdroging en vallen van fruit.

Middelen voor het bestrijden van insecten worden gekozen afhankelijk van de aard van de schade die ze veroorzaken. Dus tegen soorten die aan het gebladerte knagen, gebruiken ze Eleksar, Decis of Inta-Vir. Dergelijke plagen hebben geen grote invloed op de ontwikkeling van de struik, maar verminderen het decoratieve effect ervan. Als er weinig rupsen zijn, kunt u deze met de hand oprapen. Actellik, Confidor, Rogor en andere soortgelijke middelen zullen helpen tegen insecten die zich voeden met plantensappen..

Tegelijkertijd moet chemische ongediertebestrijding pas na het oogsten worden uitgevoerd, maar in ieder geval is het beter om biologische producten te kiezen. Het is het niet waard om de verwerking in juni uit te voeren, wanneer de bessen rijpen. Rassen met een verhoogde weerstand tegen een bepaald type insect kunnen ook beschermen tegen het verschijnen van plagen. Hier moet je op letten bij het kopen van plantmateriaal..

Kamperfoelie-variëteiten met foto’s en beschrijvingen

Eetbare kamperfoelie omvat soorten met rijk blauw fruit met een blauwachtige bloei. Naast de hierboven beschreven blauwe en eetbare kamperfoelie, omvatten deze het volgende:

Altaj – struiken tot 1,5 m hoog met een grijsbruine kleur van de bast. De bloemen van altaica zijn geelachtig van kleur, de vruchten zijn qua smaak vergelijkbaar met bosbessen en bosbessen. Vruchtvorming vindt plaats in de 2e helft van de zomer.
Kamtsjatka – struiken van twee meter met dikke takken. L. kamschatica – de meest pretentieloze kamperfoelie met bessen die op bosbessen lijken.
Turchaninov – meterstruiken met een bolvormige kroon. De scheut heeft, in tegenstelling tot het gebladerte, geen beharing. De smaak van turczaninowi-bessen kan zoet of zuur zijn met een bittere smaak.

Op basis van deze meest voorkomende soorten in de tuinbouw worden allerlei soorten kamperfoelie verkregen, die verschillen in de rijpingstijd van bessen, hun smaak en het uiterlijk van de struiken..

Afhankelijk van de rijpingstijd zijn al dergelijke variëteiten onderverdeeld in drie hoofdgroepen:

Vroeg – rijp half juni (Assol, Gerda, Assepoester, Roxana, Sibiryachka, enz.)
Gemiddeld – beginnen te rijpen in de tweede helft van juni (Bakcharsky-reus, Velvet, Berel, etc.)
Laat – rijpen in juli (Selena, Sirius, enz.)

Classificatie op struikgrootte verdeelt planten ook in drie soorten:

Laag – tot 1,5 m hoog (Souvenir – tot 1,5 m, Ramenskaya – tot 1,4 m, Violet – tot 1,3 m)
Gemiddeld – tot 2 m hoog (Assepoester – tot 1,6 m, Kingfisher – tot 2 m, Korchaga – tot 1,7 m)
Hoog – ongeveer of meer dan 2 m hoog (Nymph and Fire Opal – vanaf 1,8 m, Bakchar-reus en Fortuna – ongeveer 2 m, Leningrad-reus – tot 2,5 m)

Kamperfoelie-variëteiten kunnen ook variëren in vruchtgrootte. Ze kunnen klein zijn (infructescentie tot 1 g), groot (tot 1,5 g) en zeer groot (meer dan 1,5 g). Ze kunnen ook verschillen in opbrengst. Met de juiste zorg kan 2-4 kg bessen worden geoogst van de meest vruchtbare variëteiten..

Van de hele variëteit aan kamperfoelievariëteiten in tuinen en moestuinen worden vaak de volgende aangetroffen:

Assepoester – vormt zoete bessen die als dessert worden beschouwd. Maar de variëteit wordt als snel vallend beschouwd..
prinses Diana – vormt struiken tot 2 m hoog, met kale stengels en gebladerte met een afgeronde top. De bessen zijn groot, tot 4 cm lang en tot 1 cm in diameter, zoet met zuurheid.
Mees – een grote struik tot 2 m hoog met een ronde kroon. Bessen zijn niet bitter, maar hebben een delicate en dunne schil.
Souvenir – struiken tot 1,5 m hoog met een ovale kroon. Scheuten zijn licht behaard. Het blad is ovaal. Bessen hebben een licht spitse top en een zoetzure smaak..
paars – een middelgrote struik die grote dessertvruchten vormt met een dikke schil. Rijpe bessen vallen snel van de takken, waardoor het makkelijker te oogsten is door af te schudden.
Shahinya – de struiken hebben de vorm van een kegel tot een hoogte van 1,8 m. Het ras wordt zowel als bes als als decoratief gebruikt. De bessen hebben de vorm van een langwerpige cilinder en hebben een zoetzure smaak..

Omdat kamperfoeliebessen vaak direct na volledige rijping uit de struik vallen, geven veel tuinders de voorkeur aan het kweken van variëteiten waarvan de rijpe vruchten nog enige tijd aan de struiken blijven hangen. Onder hen:

Nimf – vormt snelgroeiende uitgestrekte struiken met behaarde scheuten. Het blad is ovaal, puntig. Spoelvormig van vorm, vaak licht gebogen. De smaak is scherp, zoet en zuur.
Vuur opaal – struiken met een ronde vorm, vatbaar voor verdikking. Kleine of middelgrote bessen, zoetzuur met een lichte bitterheid.
Omega – middenseizoenras, resistent tegen ziekten en plagen (behalve bladluizen). Vormt een bolvormige struik. Dessertbessen, zoet met zuur.
Roxanne – vormt ondermaatse struiken en grote zoete bessen met een aardbeiensmaak.
Siberisch – struiken van gemiddelde hoogte met een halfronde kroon. Bessen worden als dessert beschouwd.

Kamperfoelie-eigenschappen: voordelen en nadelen

Nuttige eigenschappen van kamperfoelie

Kamperfoelievruchten hebben een indrukwekkend scala aan heilzame eigenschappen. Dit komt door hun samenstelling: bessen zijn rijk aan vitamines en stoffen die waardevol zijn voor het lichaam. Ze omvatten vitamine A en C, B-vitamines, een aantal zuren (appelzuur, citroenzuur en oxaalzuur), tannines, glucose, sucrose, evenals fructose en galactose. Kamperfoelievruchten bevatten ook pectines en een aantal sporenelementen. Deze omvatten kalium, ijzer, fosfor, zink, jodium, enz..

Deze samenstelling geeft de vrucht de eigenschap om de spijsvertering te verbeteren door de maagsecretie te stimuleren. Bovendien kunnen de bessen werken als een diureticum, laxeermiddel of fixeermiddel of choleretisch middel. Ze kunnen ook worden gebruikt als een antibacterieel en antioxiderend geneesmiddel. Je kunt de vruchten gebruiken voor algemene versterking van het lichaam. Kamperfoelie is nuttig als vitaminesupplement dat wordt aanbevolen voor hartaandoeningen. De vruchten versterken de bloedvaten en kunnen een koortswerend effect hebben..

Traditionele genezers met behulp van bessen kunnen omgaan met hypertensie, bloedarmoede en maagproblemen. Kamperfoeliesap verwijdert korstmossen en een aftreksel van het fruit behandelt een zere keel en reinigt de ogen.

Voor medicinale doeleinden worden niet alleen eetbare plantensoorten gebruikt. Dus de takken van geurige kamperfoelie, ook wel kamperfoelie genoemd, worden in de volksgeneeskunde gebruikt voor de bereiding van medicinale bouillons. Ze helpen bij nieraandoeningen en verlies van eetlust, en worden ook gebruikt voor cosmetische doeleinden – om het haar te versterken. In Tibet wordt kamperfoelieschors gebruikt als pijnstiller bij migraine en reuma. De scheuten van de plant helpen tegen waterzucht. Het extract bevordert de behandeling van eczeem.

Kamperfoelie ✔️ Nuttige eigenschappen 👍 Hoe te groeien &# 127815;

Contra-indicaties

Kamperfoelievruchten met eetbare donkerblauwe bessen kunnen veilig worden gegeten. Eet ze niet alleen te veel: in te grote hoeveelheden kunnen ze allergieën, maagklachten of spierspasmen veroorzaken..

Rode of oranje bessen van oneetbare kamperfoelie worden alleen voor medicinale doeleinden gebruikt als het recept geverifieerd en bekend is. Als u twijfelt, moet een dergelijke behandeling worden vermeden, anders kunt u vergiftiging oplopen..