Erigeron (Erigeron), of kruidachtige plant met kleine bloembladen, behoort tot de Astrov-familie. Volgens verschillende botanische literatuur telt het geslacht ongeveer 200-400 soorten. Ongeveer 180 soorten zijn inheems in Noord-Amerika. Bepaalde gekweekte soorten kleine bloembladen, in de volksmond erigeron genoemd, zijn te vinden op tuinpercelen. Het woord heeft twee wortels, in vertaling betekent “vroege” en “oude man”, wat gerelateerd is aan de structuur van de bloem. We hebben het over snel rijpende zaden, versierd met zilverachtige beharing.
Erigeron bloembeschrijving
Kleine bloembladbloem wordt gepresenteerd in de vorm van een kruidachtige eenjarige of meerjarige plant met een ontwikkelde wortelstok. Hoge stelen geven het de vorm van een halve struik, volgens de beschrijving, die lijkt op asterstruiken. Rechte leerachtige scheuten vertakken zich iets. Stevige en langwerpige bladeren van de onderste laag worden verzameld in een rozet. De bladbladen in het midden van de stengel zijn kleiner en schaars. Hun lengte bereikt slechts 10 cm.De buisvormige bloemen vormen manden, die afzonderlijk op de stelen worden geplaatst. Bij sommige soorten worden de bloemen gecombineerd tot pluimvormige bloeiwijzen. Tijdens de bloei zijn de struiken bezaaid met decoratieve manden in verschillende tinten. Er zijn bijvoorbeeld witte, paarse, crème of gele varianten van erigeron. Na het verwelken van de knoppen begint het rijpen van dicht behaarde of gladde achenes, die fungeren als kleine bloemblaadjes.
Erigeron uit zaden kweken
Kleine bloembladen planten zich voort door de struik, stekken en zaden te verdelen. Zaden worden in de herfst of lente in de grond geplant. Niet alle soorten vertonen echter hoge kiemeigenschappen. Het is veiliger om eerst zaailingen te kweken. Voor deze doeleinden worden zaden in maart op bevochtigde grond gegoten, die in een brede doos of een andere container wordt gevuld. Van bovenaf worden de zaden besprenkeld met een dunne laag aarde en licht op de grond gedrukt. Het creëren van een broeikaseffect wordt geleverd door glas of polyethyleen. Bewaar containers met gewassen in een koele, verlichte ruimte. De vorming van de eerste groene scheuten vindt plaats na 3-4 weken. Geleidelijk groeien zaailingen in groei.
Het plukken wordt uitgevoerd in het stadium van vorming van een paar echte bladeren. Het schaarse planten van zaailingen kan niet worden uitgedund, ze worden rechtstreeks naar de volle grond gestuurd. Versterkte zaailingen moeten dagelijks worden gehard, dozen moeten naar de veranda of het balkon worden gebracht.
Kleine bloemblaadjes planten in de volle grond
Erigeron geeft de voorkeur aan zonnige gebieden. Teelt in halfschaduw is toegestaan. De plant is pretentieloos in de grondkeuze, maar het is beter om een vochtig en zwaar substraat te vermijden. Een open verlichte ruimte met een alkalische omgeving en matig voedzame grond wordt als een gunstige plek voor beplanting beschouwd..
Ze zijn aan het begin van de zomer bezig met planten in de volle grond. Zaailingen worden voorzichtig uit de container verwijderd, waarbij de aarden klomp behouden blijft. De putjes worden op een afstand van ongeveer 25 tot 30 cm van elkaar geplaatst. De bloei van kleine bloembladen met de zaadteeltmethode wordt alleen waargenomen in tweejaarlijkse volwassen struiken..
Zorgen voor Erigeron in de tuin
Plantactiviteiten zullen niet veel problemen opleveren, zelfs niet voor beginners in de tuinbouw. Wat betreft de verzorging van erigeron, hier is het noodzakelijk om regelmatig water te geven, de grond tussen de rijen los te maken en onkruid te verwijderen dat de groei van zaailingen belemmert en de zonnestralen blokkeert. Het is helemaal niet nodig om te voeren, maar tijdens de ontluikende periode zal de introductie van een kleine hoeveelheid minerale verbindingen in de grond de bloei overvloedig en langdurig maken. Als de manden verwelkt zijn, worden de stengels bij de wortel afgesneden. Voor de winter in regio’s waar koude en sneeuwloze winters heersen, zijn bloembedden met kleine bloembladen geïsoleerd met droog gebladerte.
Ziekten en plagen
Tijdens de aanhoudende zomerregens wordt erigeron buiten blootgesteld aan schimmelziekten. Tekenen van infectie zijn donkerbruine vlekken die de bladeren bedekken. De behandeling van het grondgedeelte van de struiken met een oplossing van Bordeaux-vloeistof helpt het probleem het hoofd te bieden. Om het effect te consolideren, wordt de procedure na 10 dagen herhaald. In geavanceerde gevallen moet u de struiken volledig afsnijden. Het gebied waar de zieke aanplant van kleine bloembladen zich bevond, wordt gedesinfecteerd en besproeid met fungicide preparaten. Verjonging en snoei worden uitgevoerd in drie- of vierjarige planten.
Soorten en variëteiten van erigeron
Tot op heden zijn fokkers erin geslaagd om verschillende decoratieve bloeiende soorten kleine bloembladen te kweken. Daarnaast zijn er ook even aantrekkelijke hybride vormen..
Kleine bloemblaadjes mooi – komt vrij vaak voor in cultuur. Natuurlijk groeit het in de westelijke regio’s van Noord-Amerika. Deze soort heeft een korte, rechte wortelstok en vertakte stengels, die ruw aanvoelen. De hoogte van de scheuten is niet meer dan 70 cm, de bladeren bij de wortels zijn spatelvormig en de stengelbladen zijn van het lancetvormige type. Bloeimanden worden gevormd uit veelkleurige buisvormige knoppen die zich in grote schilden verzamelen. Je kunt de bloei midden in de zomer observeren; de duur is ongeveer een maand. Het fokken van deze soort in de tuincultuur begon in 1862.
De meest populaire soorten mooie kleine bloembladen onder tuinders zijn Violetta, Wuppertal, Dunkelshnee Adler, Lilofee, Sommerneusnee, Rosa Triumph, Festers Laibling, Rote Shengayt en Prosperity.
Klein bloemblad Karvinsky – een van de kleinste soorten, die vooral in Midden-Amerika groeit. Als gecultiveerde plant begon het vrij recent te worden gekweekt. De lokale bevolking behandelt wilde erigeron als een gewone wiet. De stelen bereiken een hoogte van 15 cm en door zijn compactheid staat de plant prachtig in hanging baskets en potten. In de bloembedden groeien de struiken na verloop van tijd sterk. De knoppen vormen zich aan de uiteinden van de stengels en lijken op kleine roze madeliefjes. Daarna worden ze geleidelijk wit en in de laatste bloeidagen verkleuren ze naar een diepe koraaltint..
Erigeron oranje – herkomst was afkomstig uit Centraal-Aziatische landen, waaronder China. De hoogte van de halfheester is 30-40 cm, de diameter van de groei van scheuten is 50 cm De plant wordt gekenmerkt door rechtopstaande stengels en langwerpige bladeren. Gele of oranje buisvormige bloeiwijzen zijn afzonderlijk gerangschikt. Als culturele vertegenwoordiger van de flora begon de soort in 1879 te worden gefokt..
Erigeron alpine – in de natuurlijke omgeving komt voor in de landen van West- en Centraal-Europa, Klein-Azië. De struiken bereiken een hoogte van ongeveer 30 cm.De stengels van de bovengenoemde vaste plant zijn gelijkmatig en ruw, de vorm van de bladeren is lancetvormig. De bladeren van de middelste laag zijn schaars en langwerpig. De manden staan op afstand van elkaar en zijn gevormd uit buisvormige rietknoppen lila en geel. Erigeron alpine bloeit half juni. Het werd veel eerder wijdverspreid onder tuinders dan erigeron-sinaasappel.
Kleine bloemblaadjes scherp – op een andere manier kleine bloembladen acuut genoemd, is een variabele plantvorm. Struiken met een hoogte van 6 tot 75 cm hebben rechte en behaarde scheuten, die zich dichter bij de kroon vertakken. Bladeren zijn schaars, groen. Paniculaire manden hebben roze en geelachtige buisvormige knoppen.
Klein bloemblaadje eenjarig of fijn-boring – vanuit Noord-Amerika naar Europese landen gebracht. Deze plant is van gemiddelde lengte met gladde, licht vertakte scheuten, waarvan het oppervlak is bedekt met stijve borstelharen. De bladbladen zijn behaard, de pluimvormige bloeiwijzen zijn tweerijig. Hun diameter is niet groter dan 15 cm.Een rij rietbloemen is lichtblauw en de andere is geel. Omdat de plant niet kan opscheppen over decorativiteit tegen de achtergrond van andere variëteiten, verwarren veel mensen de dunne wig voor een onkruid.
Canadese kleine bloemblaadjes – een eenjarige dwergstruik ook zonder onderscheidende decoratieve kwaliteiten. In de volksgeneeskunde is de plant echter van bijzondere waarde. Het wordt gebruikt bij de behandeling van baarmoederbloedingen. Kleine buisvormige bloemen worden gecombineerd tot witte of gele bloeiwijzen. Naast bovengenoemde soorten aandacht verdienen eenbloemige erigeron, naakte erigeron, noordelijke erigeron, hangende erigeron aandacht. Elk van hen heeft zijn eigen specifieke kenmerken en kleur..
Kleine bloembladen of erigeron: in detail over de plant en zorg ervoor (video)
DECORATIEVE VLOOT of ERIGERON