Monstera (Monstera) is een exotische plant uit de aroid-familie. Dit geslacht omvat ongeveer 50 verschillende soorten. De angstaanjagende naam, afgeleid van het woord “monster”, ontving hij vanwege het zeer grote uiterlijk van zijn vertegenwoordigers en lange luchtwortels die aan de takken hingen en in de grond groeiden. Maar de plant combineert zijn formidabele grootte met nuttige eigenschappen. In de binnenlandse cultuur wordt monstera gewaardeerd als een natuurlijke luchtionisator. Door zijn grote bladmassa helpt deze wijnstok om de sfeer in de kamer te verbeteren, hoewel het niet wordt aanbevolen om hem in de slaapkamers te houden. Meestal is de bloem te vinden in ruime kantoorruimtes of gangen..
De geboorteplaats van verbazingwekkende wijnstokken wordt beschouwd als de tropische zone die zich uitstrekt van Brazilië tot Mexico. In de 19e eeuw werden planten naar India en China gebracht.
Beschrijving van monstera
Monsters zijn groenblijvende wijnstokken met klimmende scheuten. Onder natuurlijke omstandigheden kunnen ze 20 meter lang worden. In dit geval bereikt de lengte van hun bladeren vaak 90 cm. Door de aanwezigheid van luchtwortels kunnen deze planten als epifyten bestaan.
In de thuisbloementeelt worden monsters gewaardeerd vanwege hun relatieve pretentie, evenals hun decoratieve bladeren: groot, leerachtig, versierd met gaten en sneden. Thuis is hun gemiddelde grootte 30 cm, maar ze kunnen groot zijn. Om de plant minder ruimte in te laten nemen en beter vast te houden, wordt deze rechtop gezet met behulp van verschillende steunen.
De monsterabloem is niet zo sierlijk als het blad. Dit is een grote cilindrische bloeiwijze-cob, aan de onderkant waarvan er steriele bloemen zijn, en aan de bovenkant – biseksueel. Later wordt op zijn plaats een vrucht met bessen gevormd..
Basisregels voor het kweken van monstera
De tabel toont korte regels voor het verzorgen van een monster thuis..
| Verlichtingsniveau | Monstera geeft de voorkeur aan helder maar diffuus licht. |
| Inhoud temperatuur | In de lente-zomerperiode ongeveer +23 graden, in de winter – ongeveer +17 graden. Het is belangrijk dat de ruimte niet kouder wordt dan +10 graden. |
| Bewateringsmodus | Als de bovenste laag droogt. In de zomer geven ze vaak water, in de herfst wordt de snelheid verlaagd, wachtend tot de aarde minstens een kwart droog is. |
| Lucht vochtigheid | Matig tot hoog. In de hitte is dagelijks sproeien vereist. Als alternatief kunt u de bladeren afvegen met een vochtige zachte doek of spons.. |
| De grond | Voor kleine planten – een mengsel van graszoden, turf, zand en een dubbele portie humus. Voor volwassenen nemen ze al een driedubbel deel humus en voegen ze bladaarde toe. |
| Topdressing | Meststoffen zijn alleen vereist voor volwassen exemplaren. Van april tot eind augustus voeren ze 2 keer per maand, waarbij minerale samenstellingen worden afgewisseld met organisch. |
| Overdracht | Struiken van 1 tot 3 jaar oud worden jaarlijks verplaatst, van 3 tot 5 jaar – eens per 2 jaar, planten van 5 jaar en ouder – eens per 5 jaar. In de intervallen tussen transplantaties is het verplicht om de bovengrond elk jaar te vervangen. |
| Steun | Het wordt versterkt in de container bij het planten of verplanten. Kan aan de muur worden gemonteerd. |
| Snoeien | Regelmatig snoeien is niet nodig. |
| Bloeien | Binnenomstandigheden zijn zeldzaam. Monstera wordt gekweekt om zijn delicate decoratieve bladeren.. |
| Slapende periode | Het manifesteert zich zwak en vereist geen significante veranderingen in de omstandigheden. |
| Reproductie | Vermeerderd door stekken, wortelwortelen, zaden. |
| Ongedierte | Schede, spint en bladluizen. |
| Ziekten | Kan alleen worden veroorzaakt door onjuiste zorg. |
Je zou moeten weten! Monstera-sap is giftig. Onrijpe vruchten kunnen ook gevaarlijk zijn..
Thuis voor een monster zorgen
Monstera is de favoriet van veel bloemenkwekers. Het is te vinden onder de eigenaren die zelfs in kleine appartementen wonen. Hij kan tot zes meter hoog worden, maar binnen kan de lengte meer dan 30 centimeter of meer zijn. Dit is een plant uit het geslacht van lianen, daarom zijn verticale steunen gemaakt om thuis te groeien. Hoe zorg je voor deze krachtig ogende plant??
Deze bloem is eigenlijk niet erg grillig, dus de verzorging ervan zal helemaal niet moeilijk zijn. Het belangrijkste is om onderscheid te maken tussen waar de monstera van houdt en wat niet..
Verlichting
De plant heeft veel helder, maar diffuus licht nodig. Het beste voor het houden van monstera, zijn west- en oostrichtingen geschikt. De noordelijke ramen worden als te donker voor haar beschouwd en in de buurt van de zuidelijke tropische reus moet je schaduw hebben. Direct zonlicht voor monstera is alleen onschadelijk in de ochtend- of avonduren. Het is vooral belangrijk om deze regel in de zuidelijke regio’s in acht te nemen..
Met de juiste verlichting worden monsterabladeren bijzonder groot en worden ze aangevuld met elegante sneden. Door een gebrek aan licht wordt jong blad kleiner en verzwakken de luchtwortels. Tegelijkertijd wordt het niet aanbevolen om de locatie van de bloem vaak te veranderen: de pot wordt alleen overgedragen in geval van grote behoefte. In de winter, wanneer er weinig natuurlijk licht is, kunt u lampen gebruiken.
Temperatuur
Binnenmonstera stelt geen speciale eisen aan de temperatuur van de inhoud, maar groeit het meest intensief bij +25 graden. In de winter kan het binnen wat koeler zijn. De laagste temperatuur voor een plant is +10 graden. Het moet ook worden beschermd tegen koude herfst en bovendien tocht in de winter..
Bewateringsmodus
In het warme seizoen moet de grond grondig worden bewaterd, maar dit wordt gedaan als de bovenste laag uitdroogt. Ondanks de grote groene massa helpt het leerachtige oppervlak van de monsterabladplaten het vocht vast te houden. Gebruik voor irrigatie bezonken water. Vanaf de herfst wordt de watergift verminderd, enkele dagen wachtend nadat de grond begint te drogen. Maar het is niet de moeite waard om de aarden klomp volledig uit te drogen, dit zal de plant net zo erg aantasten als overlopen.
Constante wateroverlast kan rottingsprocessen en het verschijnen van vlekken op de bladeren veroorzaken..
Lucht vochtigheid
Monstera houdt van vochtige lucht (minimaal 50%), daarom is het raadzaam om deze regelmatig te besproeien met warm, bezonken water. Als zich stof ophoopt op de bladeren, veeg ze dan af met een zachte, vochtige doek. Het is raadzaam om deze procedure regelmatig uit te voeren..
Monstera is in staat om het weer te “voorspellen” door veranderingen in de luchtvochtigheid weer te geven. Op het bovenste deel van het gebladerte kunnen zich kleverige druppels vormen vóór neerslag of opwarming. Hetzelfde teken, samen met verwelkte bladeren, kan duiden op overloop..
Als de temperatuur in de winter laag is in de kamer, kunt u stoppen met het besproeien van de bloem en het gebladerte gewoon van stof afvegen.
De grond
De optimale bodemsamenstelling voor een jonge monstera omvat turf, graszoden, zand en een dubbele portie humus. De reactie moet neutraal of licht zuur zijn. Een volwassen monstera geeft de voorkeur aan alleen neutrale grond. Voor zo’n plant is een grond van veen, zand, bladaarde, graszoden en een drievoudig deel humus geschikt. De plantcapaciteit moet overeenkomen met de grootte van de bloem. Op de bodem wordt een goede drainagelaag gelegd.
Topdressing
Alleen grote, overgroeide monsters hebben voeding nodig. Dergelijke volwassen exemplaren worden bevrucht vanaf de tweede helft van de lente tot het einde van de zomer. Om dit te doen, worden 2 keer per maand minerale en organische meststoffen in de grond gebracht, afwisselend. U kunt complexe additieven gebruiken voor decoratieve bladverliezende (indien nodig – bonte) planten. Volwassen planten krijgen soms bladvoeding.
In de winter wordt het monster niet bevrucht: het activeren van de groei van bladeren tijdens een periode van weinig licht zal de plant geen schoonheid geven..
Transplantatiefuncties
Ondanks zijn indrukwekkende grootte is monstera een nogal fragiele plant. Daarom is het niet aan te raden om hem in de gangpaden te houden: het risico bestaat dat hij zijn spectaculaire bladeren beschadigt. Bloemtransplantatie moet ook heel voorzichtig gebeuren. Tot de leeftijd van twee jaar wordt het monster jaarlijks getransplanteerd, daarna om de twee jaar. Een grote struik van meer dan 5 jaar oud, die al moeilijk te tillen is, wordt nog minder vaak verplaatst – indien nodig. Om te voorkomen dat de grond in de pot uitgeput raakt, moet de bovengrond elk jaar worden vernieuwd..
Voor een monstera stek heb je een pot nodig van minimaal 20 cm doorsnee en ongeveer even hoog. Het is beter om de voorkeur te geven aan zware, duurzame opties. Grote soorten groeien geleidelijk uit tot containers met een inhoud van maximaal 20 liter. Kleinere exemplaren hebben bij het bereiken van de maximale grootte niet meer dan 10 liter nodig. Het wordt niet aanbevolen om tegelijkertijd een pot “in reserve” op te pakken: de aarde erin droogt langer en kan tot ziekten leiden.
Steun
Het groeiende monster moet worden ondersteund. Meestal is de struik vastgebonden aan een steun of versterkt op een latwerk. Een stok met kokosvezel is geschikt voor een jonge plant. De grotere kan op meubels of muurbeugels leunen. Maar dit ontwerp maakt transplantaties onmogelijk..
Snoeien
Regelmatig snoeien is niet vereist voor de plant, maar vormgeven kan worden uitgevoerd. Om een meer spreidende struik te krijgen, wordt de stengel van een jonge plant niet meer dan twee keer gesneden. Maar zo’n monster zal in de loop van de tijd veel meer ruimte in beslag nemen. De methode is optimaal voor exemplaren die in ruime kamers groeien..
Als de plant te oud is en begint te vertragen, wordt deze verjongd door de bovenkant af te snijden. Op deze manier kan de groei van zijstelen worden gestimuleerd..
Luchtwortels
Luchtwortels worden gevormd op de bladbladen van de monstera. Ze mogen absoluut niet worden afgescheurd of afgesneden. Als deze wortels in de grond worden neergelaten (u kunt de hoofdpot of extra gebruiken), zal de voeding van de hele bloem verbeteren. Als de lengte van dergelijke wortels nog niet voldoende is om ze in een pot onder te dompelen, kun je ze vastbinden met nat mos, ze onderdompelen in een zak aarde of ze in een bak met water laten zakken (een plastic fles die aan de stengel is vastgemaakt, zal doen).
Soms wordt een plastic buis gevuld met aarde gebruikt om de luchtwortels te voeden. De wortels worden door de gaten erin gehaald.
Bloeiperiode
In de natuurlijke omgeving kun je jaarlijks monstera-bloemen observeren, maar in binnenomstandigheden moet je niet rekenen op frequente bloei. Een goede verzorging en een grote hoeveelheid voedingsstoffen kunnen dit proces stimuleren..
Om een plant te laten bloeien, moet hij bepaalde voorwaarden scheppen:
- verplaats de plant naar het oosten, westen of noorden van de kamer;
- vaker water geven in de zomer;
- de grond moet goed door de lucht gaan, vocht in voldoende hoeveelheid houden;
- er moet drainage zijn op de bodem van de bloempot;
- de luchtwortels van de plant moeten in aparte potten met aarde worden geplant;
- het is handig om de plant te bemesten met oplossingen;
- monsterabladeren moeten worden beschermd tegen parasieten.
De bloeiwijze is een lang oor bedekt met een witte of crèmekleurige deken. Na enige tijd worden vruchten aan de bloem gebonden. Als ze rijpen, droogt de sluier op en valt af. Uiterlijk lijkt de rijpe monstera-vrucht op groenachtige maïs met romige granen-bessen. Ze stralen een fruitig aroma uit en worden als eetbaar beschouwd. In sommige tropische landen wordt de gastronomische monstera juist gekweekt om zijn heerlijke en zoete vruchten. Het duurt ongeveer 15 maanden om te rijpen..
Rijpe vruchten worden overwogen wanneer de groene schubben van de schil eraf beginnen te vallen. Bovendien kan zo’n oor geleidelijk rijpen. Tot dit gebeurt, wordt het vruchtvlees van de bessen als ongeschikt beschouwd voor voedsel en kan het zelfs het slijmvlies verbranden. Rijp fruit wordt niet lang bewaard.
Monstera. Plantenverzorging | Aanbevelingen van biologen 7 KLEUREN
virulentie
Het sap van het groene deel van monstera kan huidirritatie en bij inslikken vergiftiging veroorzaken. Het verbranden van onrijpe vruchten is ook een groot gevaar; alleen rijpe vruchten kunnen worden gegeten.
Monstera kweekmethoden
Groeien uit zaden
Monstera-zaden zijn te vinden op de bodem van de vrucht. Vanwege het feit dat ze zeer snel hun kiemkracht verliezen, wordt deze teeltmethode zelden beoefend. Om het proces te versnellen, kunt u proberen het plantmateriaal te laten ontkiemen. Doe hiervoor de zaden in een pot met licht vochtig mos. Voor een succesvolle ontkieming moet de kamertemperatuur minimaal +23 graden zijn. Dergelijke zaden kunnen binnen een maand of zelfs twee uitkomen. Daarna worden de zaden in individuele kopjes geplant. Zaden mogen niet te diep worden begraven. Daarna worden de toekomstige zaailingen op een lichte plaats geplaatst en bedekt met een folie totdat er scheuten verschijnen..
Jonge scheuten hebben nog geen spleten in de bladeren. Gebladerte van de gebruikelijke vorm begint zich pas na ongeveer zes maanden te vormen. Tweejarige zaailingen hebben ongeveer 4 gesneden bladeren en ongeveer 5 eenvoudige (juveniele).
Als de spruiten zich in een gemeenschappelijke container bevonden, duiken licht gegroeide wijnstokken in afzonderlijke potten en worden ze vervolgens getransplanteerd volgens het algemene principe: jaarlijks.
Voortplanting door stekken
Monstera snijden kan tijdens de periode van actieve groei: in het voorjaar en de zomer. Voor een dergelijke reproductie zijn laterale processen geschikt, evenals stekken van de stengels of toppen van de plant. Voor een succesvolle beworteling en groei moet het minstens één of twee bladeren hebben en een luchtwortel, waaronder de snede wordt gemaakt. Voor desinfectie worden de resulterende secties bepoederd met kolen.
Elke stengel wordt in een individuele pot geplaatst en bedekt met een pot of zak erop. De pot zelf moet een drainagelaag hebben, een laagje turf of humus en een paar centimeter zand worden erop gelegd als aarde. Het duurt ongeveer een paar weken om te rooten..
De stengel moet twee keer per dag worden bewaterd – ‘s morgens en’ s avonds. De pot ermee wordt op een warme plaats bewaard waar de temperatuur niet onder de +20 graden komt. Nadat de wortels verschijnen, wordt de zaailing verplaatst naar een andere container. Wanneer de monstera begint te groeien, wordt deze na 3-4 jaar opnieuw getransplanteerd, al in een grote kuip.
Je kunt proberen de plant te vermeerderen door zijn blad in het water te plaatsen, waarop zich een “hiel” bevindt – een stuk van de stengel. Als het wortels geeft, wordt het in de grond geplant en tegelijkertijd aan een steun vastgemaakt, zodat het niet onder zijn eigen gewicht leunt..
Apicale reproductie
Naarmate het zich ontwikkelt, verliest de monstera de onderste bladeren en verliest geleidelijk zijn decoratieve eigenschappen. Om de situatie te verhelpen, kunt u de bovenkant van de plant afsnijden. Selecteer hiervoor 2 bovenste luchtwortels, wikkel ze in nat mos en bevestig ze op de hoofdstam. Wanneer de wortels beginnen te groeien, wordt dit deel van de stam afgesneden. De secties moeten ook worden ontsmet. Je kunt eerst de bovenste 30 cm van de stam afsnijden, en dan in water leggen voor ontkieming.
De getrimde top wordt in een aparte pot geplant en bedekt de wortels en de snijplaats met aarde. Daarna begint de moederstruik zijscheuten vrij te geven die de kale plekken zullen vullen..
Mogelijke groeiproblemen
Ziekten van monstera worden vaak veroorzaakt door fouten in de zorg of een schending van het regime van de inperking ervan..
- De struik eruit trekken – het gebrek aan licht dwingt de plant zich omhoog te strekken op zoek naar de zon. In dit geval kan de stengel krullen en worden jonge bladeren kleiner en bleek..
- Vallend gebladerte en groeiachterstand – ook een gevolg van het gebrek aan zonlicht.
- Geen snijwonden op de bladeren – jonge bladeren hebben meestal geen sneden, als ze na verloop van tijd niet verschijnen, heeft de bloem misschien niet genoeg voedingsstoffen of verlichting.
- Bleke kleur van jong blad, integendeel, het duidt op een te felle zon. Ook gele vlekken op de bladplaten kunnen hierop wijzen..
- Bladeren worden geel door gebrek aan voedingsstoffen. Een andere mogelijke oorzaak is rotting door overloop..
- Bladeren zijn bruin en droog – te lage luchtvochtigheid of te kleine pot. Plaats de plant niet naast verwarmingstoestellen..
- Gebladerte afwerpen – een teken van haar veroudering. Als de bladeren drogen voordat ze vallen en een bruine kleur krijgen, moet de luchttemperatuur in de kamer worden verlaagd.
- Gebrek aan nieuwe bladeren – misschien is de ondersteuning van de monstera te zwak.
- Het verschijnen van bruine vlekken op de bladeren – een teken van een spint. Meestal bevinden dergelijke plekken zich aan de zelfkant. Naast hem, van de insectenplagen, nestelen de schede en bladluizen zich het vaakst op het monster..
Als er nog nooit een monstera in huis heeft gestaan, maar je wilt toch echt beginnen, dan moet je er rekening mee houden dat de plant het grootste deel van de ruimte in beslag kan nemen. Het is ontworpen voor grote kamers. En deze bloem wordt in de volksmond “gevoelig” genoemd – de monstera houdt er niet van als de bladeren worden aangeraakt..
Soorten en variëteiten van monstera met een foto
Monstera adansonii
In de natuur leeft hij in de Braziliaanse en Costa Ricaanse tropen. Monstera adansonii is een 8 meter lange wijnstok. Het onderscheidt zich door dunne langwerpige bladeren van 25 cm tot een halve meter lang. Elk blad heeft een rij gaten.
Dit type monstera bloeit bijna niet in binnenomstandigheden. De bloem is een geel oor tot 12 cm hoog en ongeveer 2 cm breed.
Er is een bonte vorm met gele strepen..
Monstera deliciosa
Een inwoner van de vochtige bossen van Midden-Amerika. Jonge bladeren van Monstera deliciosa zijn hartvormig, maar na verloop van tijd worden ze groter en krijgen ze talloze gaten en later sneden. De hoogte van een plant thuis kan 3 meter bereiken en in kassen bereikt deze 12 m.De lengte van een blad in een volwassen exemplaar bereikt een halve meter.
Met de juiste zorg kan het jaarlijks bloeien. De bloem van deze soort bereikt een hoogte van 25 cm en heeft een witte sluier. De rijpe vruchten zijn eetbaar en smaken en ruiken naar ananas..
Het heeft verschillende ondersoorten, waaronder variegata met bont blad bedekt met witgroene marmeren strepen. Maar dergelijke monsters groeien veel langzamer en vereisen meer zorgvuldige zorg. Ze hebben veel licht nodig om de schoonheid van hun gebladerte te behouden..
Monstera Borziga (Monstera deliciosa borsigiana)
Kunstmatige soorten afgeleid van een Mexicaanse plantensoort. Monstera deliciosa borsigiana heeft dunnere stelen en kleine hartvormige bladeren tot 30 cm groot Goed voor de potteelt.
Schuine monstera (Monstera obliqua)
Ofwel monstera expilata (Monstera expilata) of sikkel (Monstera falcifolia). Klimplanten uit de regenwouden van Brazilië en Guyana. De naam wordt geassocieerd met de asymmetrie van de bladeren aan de basis. Het wordt gewaardeerd om zijn compactere formaat. In lengte kunnen bladmessen uit één stuk 20 cm bereiken, en in de breedte – 6 cm Ze hebben langwerpige gaten, maar er zijn geen sneden. Het oppervlak van het blad is gerimpeld en licht gebosseleerd. De bladsteel wordt meestal niet groter dan 13 cm.Kan worden gekweekt als een ampelachtige plant.
De bloeiwijze van deze soort is een klein oor met een klein aantal bloemen, vasthoudend aan een langere steel.
Monstera geslagen (Monstera pertusa)
Liana uit de tropische zone van Amerika. De bijna meter lange bladeren hebben een langwerpige eivormige vorm. Ze zijn tot 25 cm breed. De sneden en gaten erop zijn ongelijk geplaatst, de zijkanten van elk vel hebben ook iets andere afmetingen.
Bloeiwijze Monstera pertusa – 10 cm oor met een grote witte deken tot 20 cm lang.