Dieffenbachia is een bekende kamerplant uit de Aroid-familie. In de natuur is hij te vinden in de Zuid-Amerikaanse jungle. In hun thuisland, evenals op de tropische eilanden van de Stille Oceaan, kunnen sommige soorten zo sterk groeien dat ze in onkruid veranderen. In de thuisbloementeelt is deze plant al meer dan anderhalve eeuw bekend. De bloem kreeg zijn naam ter ere van de tuinman en botanicus Dieffenbach, die betrokken was bij de Weense Botanische Tuin..
De aantrekkelijkheid van Dieffenbachia ligt in zijn grote lommerrijke platen met bonte kleuren. Ze houden dikke stengels met snelle groeisnelheden. Vanwege zijn vrij indrukwekkende grootte wordt dieffenbachia meestal bewaard in ruime kamers, maar ook in kassen of op warme balkons. Het kweken van dieffenbachia is niet moeilijk, de bloem is pretentieloos en reageert alleen scherp op sterke wateroverlast.
Dieffenbachia beschrijving
Meestal zit het groeipunt van dit type plant aan de bovenkant. Naarmate Dieffenbachia zich ontwikkelt, laat het verse bladmessen vrij, oude weggooien en omhoog gaan. Zo begint de stam na verloop van tijd bloot te worden en in plaats van een groene struik begint de plant op een kleine palmboom te lijken. Hoewel dieffenbachia-stelen in de natuurlijke omgeving enkele meters kunnen uitrekken, zijn ze niet bijzonder sterk.
Van tijd tot tijd beginnen overwoekerde stengels af te breken onder het gewicht van het gebladerte of door externe veranderingen. Je kunt ze versterken met steunen, maar dit kenmerk van de plant wordt meestal gebruikt voor de reproductie. Delen van de afgebroken stengel, evenals de bovenkant, kunnen worden geroot, waardoor nieuwe exemplaren van de bloem worden verkregen. Sommige soorten dieffenbachia kunnen niet alleen aan de bovenkant scheuten vormen, daarom beginnen ze soms na het afbreken van de hoofdstam te struikelen.
Tijdens de jaarlijkse bloei vormt Dieffenbachia een witte bloeiwijze-cob, gewikkeld in een groenachtige deken. Thuis gebeurt dit zelden, maar met de juiste zorg voor dieffenbachia is het nog steeds mogelijk om tot bloei te komen. Vruchten in de plaats van een dergelijke bloeiwijze zijn alleen gebonden na kunstmatige bestuiving, maar het proces van het vormen van een eierstok in Dieffenbachia kost veel energie, en de stam begint sneller te ontbloten, daarom wordt geadviseerd om vervagende oren onmiddellijk te verwijderen.
Bloemkenmerken
Dieffenbachia-sap dat vrijkomt wanneer het groene deel van de plant is beschadigd, wordt als giftig beschouwd. Het contact met het slijmvlies kan tot brandwonden leiden, daarom mag de plant niet in het bereik van kinderen of huisdieren worden gehouden. Als het probleem zich toch voordoet, moet u het sap zo snel mogelijk afspoelen met een sterke stroom water, zonder het van uw handpalm te vegen: naast giftige stoffen bevat het microscopisch kleine scherpe kristallen die de onaangename sensaties versterken. Alle werkzaamheden met de bloem moeten met handschoenen worden uitgevoerd en na alle manipulaties moet u uw handen grondig wassen..
Tegelijkertijd is dieffenbachia door het grote formaat van de bladeren in staat om de lucht in de kamer te zuiveren van giftige stoffen, bijvoorbeeld van benzeen, xyleen en andere schadelijke stoffen. Woont u in de buurt van fabrieken of snelwegen, koop dan zeker een Dieffenbachia en u zult geen spijt krijgen van uw keuze..
Dieffenbachia zorg aan huis
Om ervoor te zorgen dat dieffenbachia zich net zo goed thuis voelt als in zijn inheemse tropen, heeft het goede zorg, een goed verlichte en heldere plaats en de afwezigheid van koude tocht nodig..
Verlichting
Een lichte hoek is geschikt voor dieffenbachia, maar de pot met de plant moet worden beschermd tegen directe stralen, dus in de zomer zullen heldere open kamers of balkons op het zuiden er niet voor werken. Maar bij gebrek aan licht begint de struik snel uit te rekken en begint de stengel uit te dunnen. Als gevolg hiervan kun je een te kwetsbare plant krijgen met een klein aantal bladeren aan de bovenkant. Bovendien kan het geverfde blad in de schaduw zijn bonte kleur verliezen. Dergelijke variëteiten en soorten worden als meer fotofiel beschouwd..
Als dieffenbachia te groot is geworden en niet meer op de vensterbank past, kun je aan de stand van de stengel zien of de plant voldoende licht heeft. Als deze recht staat, is de verlichting optimaal op elkaar afgestemd. Tegelijkertijd is het aan te raden om de struik aan de andere kant maandelijks naar het licht te draaien, zodat het gebladerte erop zich gelijkmatiger ontwikkelt. Een lichte helling geeft aan dat dieffenbachia dichter bij het raam moet worden geplaatst of extra verlichting moet gebruiken.
Temperatuur
De optimale temperatuur voor de ontwikkeling van dieffenbachia is vanaf +17 graden en hoger. Het luchten van een kamer met een bloem is alleen mogelijk bij warm weer. De toestroom van koude lucht kan hem schaden.
In de zomer haal je de potten met planten naar de lucht: in de tuin of op het balkon. Je hoeft alleen maar een plek voor ze te kiezen met een kanten schaduw, betrouwbaar beschermd tegen harde wind..
Bewateringsmodus
Ondanks het grote formaat van de bladeren die vocht verdampen, is het dieffenbachia wortelstelsel relatief klein. Tijdens het groeiseizoen moet er overvloedig water worden gegeven, maar in de winter worden ze aanzienlijk verminderd. Wateroverlast kan gevaarlijk zijn voor een bloem, daarom wordt zelfs in de zomer de grond bevochtigd, wachtend tot deze minstens een paar centimeter droogt. Controleren kan met uw vinger of speciale meters. In de winter kun je wachten tot de meeste aarde in de pot is uitgedroogd..
Dieffenbachia kan alleen worden bewaterd met zacht water – overmatige hardheid kan leiden tot verzilting van de grond en bruin worden van de bladranden.
Vochtigheidsniveau
Voor de dieffenbachia-plant heeft een hoge luchtvochtigheid de voorkeur, waarbij het klimaat van zijn natuurlijke habitats wordt nagebootst. Bij droge lucht moet het gebladerte vaker worden besproeid met gewoon bezonken water, het is vooral belangrijk om dit in de winter te doen, wanneer verwarmingsapparaten werken. Dieffenbachia signaleert meestal een gebrek aan vocht door de randen van het gebladerte uit te drogen..
Naast het sproeien, moeten dieffenbachia-bladeren periodiek worden afgeveegd om opgehoopt vuil en stof ervan te verwijderen..
De grond
Voor een goede groei wordt aanbevolen dieffenbachia te planten in een speciaal daarvoor bereid aarden mengsel. Voor haar nemen ze meestal 4 delen gras, waaraan zand, turf en bladaarde wordt toegevoegd. Je kunt er ook een beetje houtskool of klein steenpuin mee mengen. Een goede drainagelaag is noodzakelijk.
Meststoffen
Tijdens de periode van actieve ontwikkeling heeft de dieffenbachia-bloem frequente bemesting nodig. Meestal wordt twee keer per maand gevoerd, met behulp van complexe formuleringen, maar de introductie van stikstofrijk organisch materiaal is ook acceptabel..
Vanaf het begin van de herfst tot het begin van de lente, wanneer het aantal uren daglicht begint af te nemen, rust Dieffenbachia en groeit veel langzamer. Het wordt niet aanbevolen om haar tijdens deze periode te voeden..
Overdracht
Jonge dieffenbachia-planten worden ongeveer eens in de 4 jaar getransplanteerd, wanneer de vorige pot te krap voor hen wordt. Grote volwassen exemplaren, die moeilijk uit de container te verwijderen zijn zonder problemen en schadevorming, worden niet aangeraakt, ze vervangen gewoon om de paar jaar de bovenste laag aarde in hun potten.
Als dieffenbachia moet worden getransplanteerd, wordt de lente als de beste tijd voor een dergelijke procedure beschouwd. De grond voor het verplanten moet van tevoren worden voorbereid. Je kunt aarde gebruiken voor planten met sierblad of zand, veen en bladgrond mengen met humus. De container voor het planten moet groter zijn dan de vorige in maat.
De struik wordt voorzichtig uit de oude pot gehaald. Voordat u gaat verplanten, moet u de wortels zorgvuldig onderzoeken. Als er rotte tussen wordt gevonden, worden ze voorzichtig samen met de aangrenzende grond verwijderd. De secties worden bestrooid met houtskoolpoeder en vervolgens licht gedroogd. Na dergelijke procedures kan de plant worden getransplanteerd. Een drainagelaag wordt op de bodem van de nieuwe pot gelegd en bestrooid met een kleine hoeveelheid aarde. Er wordt een struik bovenop geplaatst en aan de zijkanten wordt verse grond gegoten, waardoor deze enigszins wordt verdicht. Tegelijkertijd mag de grond niet nat zijn, maar slechts licht vochtig – anders kunnen beschadigde wortels gaan rotten. Door de getransplanteerde dieffenbachia water te geven, kunt u stimulerende middelen voor wortelvorming aan het water toevoegen.
DIFFENBACHIA. VERZORGING EN ONDERHOUD. Mijn bloemen. Mijn ervaring.
Bloeien
Dieffenbachia heeft het vermogen om te bloeien, maar het is beter om de bloeiwijzen af te breken als je de sierstruik niet na verloop van tijd wilt verliezen. Het bloeiproces leidt ertoe dat de plant stopt met groeien en al zijn energie besteedt aan bloeiwijzen en niet aan bladeren. Oude bladeren kunnen afsterven en afvallen, maar nieuwe bladeren groeien niet, waardoor de stam bloot komt te liggen.
Fokmethoden dieffenbachia
Apicale stekken
De gemakkelijkste manier om dieffenbachia te vermeerderen is met apicale stekken. De afgescheiden stengel wordt geadviseerd om voorbehandeld te worden met een wortelstimulans. Vervolgens wordt het afgewerkte deel van de stengel geplant in zand- of veenzandgrond. De zaailing is bedekt met een zak of pot en vervolgens op een warme plaats gezet, in een poging niet door directe stralen te worden geraakt. In dit geval mag de grond slechts licht vochtig zijn, maar niet nat. Door de grond te bevochtigen, kunt u daar wekelijks preparaten toevoegen om de wortelgroei te bevorderen. Bovendien zal regelmatig sproeien en matige verwarming van de grond het rooten helpen versnellen: de temperatuur mag niet lager zijn dan +21 graden, dus u moet de zaailing niet in de buurt van koude ramen houden.
Als de stek niet in de grond is geplant, maar in het water heeft gestaan, moet met het planten worden begonnen wanneer de wortelgrootte minimaal 3 cm is.Stekken die in zand zijn gekweekt, moeten worden gevoed met ¼ dosis minerale meststoffen. Dergelijke planten mogen pas worden getransplanteerd na de vorming van een voldoende aantal wortels, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat de grondkluit eromheen niet wordt vernietigd..
Stam stekken
Stengelstukken kunnen ook als plantmateriaal worden gebruikt. Ze zijn verdeeld in stekken van minimaal 10 cm, maar omdat dergelijke stekken horizontaal moeten worden geplant, kan een te lange lengte voorkomen dat het plantmateriaal in de pot past. Tegelijkertijd moet elk ten minste 3 internodiën hebben: elk van hen kan een nieuwe scheut vormen. Om te voorkomen dat de stekken gaan rotten, worden ze een paar dagen aan de lucht gedroogd voordat ze worden geplant, nadat ze de snijpunten eerder hebben behandeld met zwavel of steenkool. Elke stengel wordt slechts voor de helft in natte grond gedrukt, zonder erop te strooien.
Dit type reproductie zal veel langer duren, omdat stijve stengelstekken van dieffenbachia erg lang kunnen wortelen. Dit proces kan een paar weken of enkele maanden duren. Als er geen rot op de stekken ontstaat, blijven ze indien nodig een beetje water geven. Later verschijnt er een knop op zo’n stengel. Wanneer het eerste blad eruit begint te groeien, moet een beetje aarde aan de basis van de nieuwe plant worden toegevoegd. Zodra de zaailing sterker wordt, wordt hij getransplanteerd en probeert hij het deel van de stam waaruit hij is ontsproten niet te verstoren.
Als een oude dieffenbachia-struik is gebruikt om plantmateriaal te verkrijgen, moet u deze niet weggooien als er ten minste drie openingen in de rest van de plant zijn. Een exemplaar dat op deze manier is getrimd, kan binnenkort nieuwe scheuten vrijgeven..
276. Dieffenbachia. Reproductiemethoden.
Groeien uit zaden
Een andere manier van vermeerderen van dieffenbachia is zaad. Je kunt zaden van zo’n plant krijgen door te wachten tot de bloemen verschijnen en ze kunstmatig te bestuiven. Tegelijkertijd moet stuifmeel op een bepaalde manier worden overgedragen. In het bovenste, open deel van het oor, zijn er mannelijke bloemen en in het onderste, bedekt met een sluier, zijn er vrouwelijke bloemen. Om bij de laatste te komen, moet de sprei enigszins in de lengterichting worden doorgesneden en vervolgens met behulp van een borstel het stuifmeel naar de bloem overbrengen. De incisie gevormd op de sprei wordt vervolgens verzegeld met tape.
Het oor blijft enkele dagen aan de plant en begint dan te verwelken, maar het verdwijnt niet. Als de bloeiwijze correct was bestoven, zouden later felgekleurde bessen op deze plaats moeten verschijnen. Je moet voorzichtig zijn met dergelijke vruchten – ze zijn giftig. Het duurt ongeveer zes maanden voordat de bessen rijpen, ze worden pas uit de struik verwijderd nadat hun schaal begint te kreuken. Zaden moeten onmiddellijk na het verzamelen en ophalen worden gezaaid. Meestal wordt voor hen gehakseld mos als grond gebruikt..
Plagen en ziekten
Dieffenbachia kan worden aangetast door spintmijten (er verschijnt een dun spinneweb op de stengels en het gebladerte), schurft of valse schubben (de vorming van kleverige bruine plaques op de bladeren) en wolluis (er vormt zich een witte pluis op het groene deel van de plant) . In deze gevallen moet de struik worden behandeld met warm zeepsop of actellik (tot 2 g per 1 liter water).
De belangrijkste ziekte die dieffenbachia treft, is rot. Onjuiste verzorging en te veel water kunnen de oorzaak van dit probleem zijn. De ontwikkeling van rottingsprocessen kan worden aangegeven door de lethargie van de plant, het laten vallen of zwart worden van het gebladerte en het langzame uitdrogen van de grond met zeldzaam vocht. Wanneer dergelijke tekens verschijnen, wordt de struik uit de pot verwijderd en worden de wortels onderzocht. De aangetaste moet samen met de grond worden verwijderd. De secties worden bestrooid met houtskoolpoeder. Je kunt de plant in verse grond overplanten en hem dan een beetje water geven met een zwakke oplossing van mangaan. Het bewateringsregime daarna moet worden aangepast en probeer de plant pas water te geven nadat de grond in de pot minimaal 2 cm is uitgedroogd.
Als de dieffenbachia-wortels te beschadigd zijn, kun je proberen de plant te behouden door een gezonde top te snijden en te rooten..
Van een te lage temperatuur in de kamer kan jong gebladerte beginnen af te vallen. Het vallen van oude bladeren wordt niet als een probleem beschouwd – dit is een natuurlijk proces van dieffenbachia-groei. Maar vergeling en krullen van de onderste bladeren kan ook worden geassocieerd met te koud water om water te geven of een overvloed aan koele tocht..
Het verschijnen van zwarte vlekken op gebladerte is een teken van schimmelziekten. Overmatig bodemvocht wordt ook als oorzaak beschouwd. De struik wordt behandeld met fungiciden, de irrigatiesnelheid wordt verlaagd en het spuiten wordt tijdelijk gestopt.
Door blootstelling aan direct zonlicht kunnen er brandwonden op de bladeren achterblijven, daarom is het aan te raden de plant in diffuus licht te houden. De randen van het gebladerte kunnen bruin worden, zowel door gebrek aan water en overmatige droge lucht, als door een gebrek aan voedingsstoffen.
De belangrijkste soorten dieffenbachia met een foto
Bont of geverfd (Dieffenbachia picta)
Het wordt beschouwd als een van de meest populaire soorten dieffenbachia. Verschilt in groot formaat – een volwassen struik kan twee meter hoog worden. Het ovale blad van de plant heeft een donkergroene kleur en een mooi contrasterend patroon van lichte strepen en vlekken. Elk vel kan meer dan 40 cm groot en 15 cm breed zijn.
Gevlekt of geverfd (Dieffenbachia maculata)
Een andere soort die erg populair is. Het valt op door het compactere formaat van de struik, de hoogte is meestal niet meer dan een meter. Vanwege dit, lage gevoeligheid voor temperatuurschommelingen en algemene pretentie, wordt dergelijke dieffenbachia vaak zowel in huizen als op kantoren gekweekt. Het iets langwerpige blad van bijna een halve meter lengte geeft de struik een spectaculaire uitstraling. De kleur van de bladplaten is rijk of juist lichtgroen met een bont ornament van witte of geelachtige vlekken. Elk heeft uitgesproken aderen.
Leopold (Dieffenbachia leopoldii Stier)
De soort onderscheidt zich door de aanwezigheid van een dikke, maar zeer korte steel, slechts tot 6 cm hoog. Het heeft elegant blad met een lichtgeel centrum en groene randen. De bladstelen van elk blad zijn bijna onzichtbaar. Thuisland – Costa Rica. In de sierteelt is dit type bloem vrij zeldzaam..
Lieflijk of aangenaam (Dieffenbachia amoena)
Nog een nogal pretentieloze bloem. Kan gemakkelijk een lage luchtvochtigheid verdragen en reageert bijna niet op de nabijheid van verwarmingstoestellen. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat de aarde in haar pot niet uitdroogt. De grootte van de struik is behoorlijk indrukwekkend: ongeveer 1,5 m, terwijl het blad 60 cm lang wordt. Haar kleur is groen, met lichte strepen in het adergebied.
Seguina (Dieffenbachia seguina)
Het lijkt op de gevlekte variëteit, maar heeft breder (ongeveer 15 cm bij een halve meter lang) blad op kortere bladstelen. Daarnaast zijn de bladeren iets puntig en hebben ze iets minder zijnerven. Op basis van deze dieffenbachia zijn verschillende populaire rassen veredeld. Onder hen is de bekende en zeer elegante “Green Magic”, die zich onderscheidt door monochromatisch groen blad met een contrasterende lichte ader in het midden. Seguin-variëteiten verschillen van elkaar in de vorm van de bladeren en de mate van verlenging, hun grootte, evenals het patroon en de kleur van het patroon.
Oersted (Dieffenbachia oerstedii)
Het blad van zo’n dieffenbachia is meer langwerpig en heeft aan het einde een scherpte. In het midden van elk blad bevindt zich een lichte, schijnbaar gloeiende ader. De lengte van de plaatplaten kan oplopen tot 35 cm.
Prachtig (Dieffenbachia magnifica)
De groene bladeren en bladstelen van deze soort zijn bedekt met witte strepen en stippen van verschillende intensiteit. Dit geeft de plant een ongelooflijk spectaculaire uitstraling..
Grootbladige (Dieffenbachia Macrophylla)
Vormt struiken van één meter hoog. Het blad is eivormig en gekleurd in een uniforme groene tint. In het midden van het blad bevindt zich een verdikte nerf..
Baumann (Dieffenbachia bowmannii)
De soort onderscheidt zich door een bijzonder indrukwekkende bladgrootte, in optimale omstandigheden voor een plant van 80 cm.Andere soorten dieffenbachia die thuis worden gekweekt, zijn meestal niet in staat om zulke grote bladplaten te vormen. In Baumanns Dieffenbachia zijn ze geschilderd in donkere tinten groen en hebben ze gelige strepen..
Bause (Dieffenbachia bausei)
De grootte van bladplaten van dit type is meestal niet groter dan 40 cm en trekt aan met een patroon op het gebladerte: het is versierd met een groenachtig wit ornament. Soms wordt dergelijke dieffenbachia beschouwd als een van de vormen van de Seguin-soort.