Dorotheanthus – wakeowl.com

Dorotheanthus (Dorotheanthus) is een meerjarige vetplant uit de familie Aizaceae. In het open veld wordt hij vaak als eenjarige plant gekweekt. Thuis kan een vetplant vele jaren leven. Er zijn ongeveer 20 soorten in het geslacht.

Het thuisland van de dorotheanthus zijn de landen van Zuid-Afrika, waar het hele jaar door een droog, warm klimaat heerst. De plant is geschikt voor teelt in middelhoge breedtegraden. Gebrek aan regen, warm en zonnig weer zijn de belangrijkste leefomstandigheden voor vaste planten. In koudere klimaten neemt het risico op het afsterven van gewassen toe.

Dorotheanthus wordt uit het Latijn vertaald als “Dorothea’s bloem”. De naam Dorothea behoorde toe aan de moeder van de beroemde wetenschapper G. Schwantes, die de kleur ontdekte. De meest voorkomende naam onder de mensen is “kristallen kamille”. De bladeren en scheuten van de bloem zijn bedekt met kleine klierharen. Onder de zonnestralen straalt de hoofdhuid een helder kristallicht uit.

In het adres van de dorotheanthus hoor je ook de “middag”, die kenmerkend is voor het vermogen van een vaste plant om bloeiwijzen pas ‘s middags te openen, wanneer de zon bovenaan de horizon staat. Na het eten beginnen de kopjes langzaam op te rollen. Als de struiken weinig licht hebben, bijvoorbeeld bij bewolkt weer, blijven de knoppen waarschijnlijk gesloten op de stelen..

Beschrijving van dorotheanthus

Het wortelsysteem, 20-25 cm ondergedompeld in de grond, is van het vezelachtige type. De struiken worden 5-30 cm lang, afhankelijk van de variëteit. Stengels met een vlezige structuur verspreid over de grond en dragen donkergroen blad. Bladeren glanzen vaak met een smaragdgroene tint. De scheuten bevinden zich dicht bij elkaar, waardoor een dicht groen tapijt wordt gevormd. Aan gevlochten stengels steken zittend ovale bladeren uit. De dikte van de bladbladen varieert van 20 tot 30 mm. Gebladerte heeft de neiging om vocht op te warmen, dus na regen kunnen de platen dikker worden dan normaal..

De bloeiwijzen lijken op madeliefjes of kamille. De kleur van de bloembladen is gevarieerd. Er zijn gele, witte en rode bloemen. Als je een zak zaden koopt, weet je niet zeker dat de struiken maar in één kleur zullen groeien. Er zijn meer dan 12 tinten cultuur. De knop behoudt zijn vorm twee dagen, vervaagt dan en maakt plaats voor de volgende. De breedste toppen hebben een diameter van ongeveer 5 cm. Afhankelijk van het klimaat en de verwantschap met de variëteit, verschillen de meerjarige bloeiperiodes. De meeste soorten dorotheanthus bloeien midden in de zomer. In oktober-november verliezen de struiken hun knoppen. Verwacht geen uitbundige bloei als er regenachtige en koele zomers worden voorspeld..

Dorotheanthus kweken uit zaden

In plaats van verwelkte dorotheanthus-knoppen rijpen zaaddozen met doorschijnende wanden. Binnenin worden kleine afgeronde dopvruchten bewaard. Eén gram zaad bevat tot 3000 zaden, die meerdere jaren levensvatbaar kunnen blijven. Het zaaien wordt uitgevoerd door de zaailingmethode, of deze fase wordt overgeslagen en de zaden worden onmiddellijk in de volle grond gezaaid. Overweeg de kenmerken van het kweken van dorotheanthus door zaailingen.

Zaailingen kweken

Een gunstige tijd voor het zaaien van dorotheanthus is maart of begin april. Tegen de tijd dat de zaailingen op de site worden geplant, zullen de struiken al bloeien. Er zijn rechthoekige ruime containers geselecteerd. Vul aan met een losse ondergrond, bijvoorbeeld een mengsel van turf en zand. Lichte grond zorgt voor een betere lucht- en waterdoorlatendheid.

Het substraat wordt geëgaliseerd en de zaden worden erop verspreid. Ze hoeven niet diep begraven te worden. Gewassen worden besproeid met water en bedekt met polyethyleen of glas. De film wordt gelaten totdat de zaailingen boven het oppervlak verschijnen. Onder gunstige omstandigheden verschijnen mollige blauwgroene spruiten in de regel na 10 dagen. Op het oppervlak van sappige bladeren verschijnen kleine klieren die glinsteren onder de zonnestralen.

De eerste weken staan de zaaddozen binnen. Daarna beginnen ze geleidelijk te blussen en brengen ze de containers over naar een kamer waar de luchttemperatuur niet hoger is dan 18 graden. Daarna wordt het verlaagd tot 10 graden. Na 3 weken wordt het plukken van de zaailingen georganiseerd in aparte potten, waar het veengrondmengsel wordt gegoten. Geharde dorotheanthus-zaailingen zullen de transplantatie minder pijnlijk overleven en zich sneller aanpassen aan de nieuwe omgeving.

Volwassen planten worden zorgvuldig bewaterd. Zelfs een kleine hoeveelheid water op de bladeren kan brandwonden veroorzaken. Eind mei worden de zaailingen samen met turfpotten naar de locatie vervoerd. De wortels worden niet uit de container verwijderd. De afstand tussen de struiken moet minimaal 20 cm . zijn.

DOROTEANTUS of KRISTALKAMILLE!!! we zaaien op zaailingen.

Zaaien in de volle grond

Vaak zaaien tuinders, om tijd te besparen, dorotheanthuszaden direct op het tuinbed. Evenementen worden pas uitgevoerd nadat de lentewarmte de grond opwarmt, namelijk in april of begin mei. Bloei van struiken wordt in dit geval veel later waargenomen dan bij exemplaren die uit zaailingen zijn gekweekt..

Voor een bloem wordt gekozen voor een verlicht gebied waar een los en licht substraat ligt. Om de bodemstructuur te optimaliseren wordt zand toegevoegd. Dorotheanthus ontwikkelt zich stabiel op lichte zand- of leembodem. Het vruchtbaarheidsniveau heeft geen ernstige invloed op de groei van de vaste plant..

Omdat de vetplant zeer kleine zaden heeft, worden ze voor het zaaien gemengd met zand. Het resulterende mengsel wordt met 10-20 mm verdiept. Tussen de rijen wordt een afstand van 15-20 cm gelaten zodat de overgroeide stelen voldoende vrije ruimte hebben.

Wanneer groene scheuten boven de grond verschijnen, wordt de site gewied en onkruid verwijderd. Zelfs klein onkruid zal de ontwikkeling van de struiken verstoren. Tegelijkertijd zijn ze zaailingen aan het uitdunnen. Het is belangrijk dat de afstand van de ene plant naar de andere minimaal 3 cm is. Na een tijdje wordt de procedure herhaald, waardoor de afstand wordt vergroot tot 8 cm. Wanneer de struiken voldoende kracht krijgen, worden de vetplanten getransplanteerd naar een nieuwe plaats waar ze permanent zal leven. Het laatste interval tussen volwassen en volwassen struiken wordt binnen 15-20 cm . gehouden.

Dorotheanthus kweken in de tuin

Temperatuur

De plant houdt van warm, zonnig weer. In het geval van een koudegolf, wanneer de thermometer onder nul zakt, lopen ondergrondse organen, zoals de stengels, het risico af te sterven. Het is raadzaam om bij het kweken van dorotheanthus de optimale temperatuur aan te houden – van 15 tot 25 graden.

Bewateringsmodus

Bevochtig de ondergrond indien nodig. Het is raadzaam om de plant ‘s ochtends water te geven, maar de uren van de zon te omzeilen, zodat de bloem niet oververhit raakt. ‘S Avonds, wanneer de grond slechter vocht opneemt, wordt ook niet aanbevolen om water te geven. Anders kan er vloeistof in de wortels stagneren. Als de stelen erg hangen vanwege de hitte, moet je nog steeds wachten tot de ochtend en pas dan de struik water geven. Zaailingen die onlangs in de grond zijn geplant, worden systematisch bewaterd.

Topdressing

Dorotheanthus vraagt weinig aandacht. Topdressing is zelden geregeld. Dit komt door het feit dat de wilde plant inheems is in Afrika, en daar, zoals velen weten, wordt droogte als gebruikelijk beschouwd. Daarom wordt het wortelstelsel gedwongen om zichzelf onafhankelijk van de nodige voedingsstoffen te voorzien..

Groeiende functies

De volledige ontwikkeling van een plant kan alleen worden bereikt als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

Dorotheanthus wordt geplaatst in een goed verlichte ruimte, beschermd tegen tocht (in een gebied met een koud klimaat is het beter om een bloem in een appartement te planten).
Water geven wordt met mate uitgevoerd, wortelverval veroorzaakt voornamelijk een langdurige stagnatie van vloeistof (het is belangrijk om te onthouden dat vetplanten bestand zijn tegen droogte).
De grond wordt gewonnen uit lichte en doorlatende componenten.
Bij naderende vorst worden de struiken in non-woven materiaal gewikkeld.

Tips van tuinders:

Een bloembed met “kristalkamille” wordt periodiek gewied zodat het wortelstelsel toegang heeft tot zuurstof. Als het substraat te veel wordt omgegooid, ontstaat er rot op de wortels.
Voor een lange en weelderige boeketperiode moeten de stelen op tijd gesnoeid worden.
Dorotheanthus is geschikt voor thuiskweek. Sommige telers duiken zaailingen in hangende potten, rieten manden of bloempotten..
Insecten die in de middelste regio’s leven, vormen geen gevaar voor de bloem. Het enige waar een vaste plant last van kan hebben, is rotten door wateroverlast of juist uitdrogen op volledig droge grond..
Op een nieuwe plek is de plant voorzien van volledige drainage.

Dorotheanthus verzorging aan huis

Dorotheanthus wordt buiten of in potten thuis gekweekt. In het laatste geval, de zaailingen die gepland waren om naar de tuin te worden overgebracht, kunt u na het plukken proberen thuis te groeien. Het is echter noodzakelijk om bepaalde omstandigheden in de kamer te creëren, d.w.z. zo dicht mogelijk bij het microklimaat op de site.

De beschouwde succulent past perfect op het balkon of de loggia. De hoek waar de pot komt te staan, moet goed door de zon worden opgewarmd. Dorotheanthus groeit actiever op balkons aan de zuidkant van het gebouw. In de winter heeft het binnenaanzicht van de “middag” kunstmatige verlichting nodig. De korte daglichturen en het ontbreken van lampen zorgen voor problemen in de thuiszorg. Een verzwakte bloem kan geen knoppen produceren.

Soorten en variëteiten van dorotheanthus met een foto

Dorotheanthus madeliefje (Dorotheanthus bellidiformis)

Kruipende scheuten dragen smalle, sappige bladeren. Tegen de achtergrond van vlezig gebladerte vallen veelkleurige knoppen op: rood, oranje, roze of geel.

De volgende variëteiten zijn enorm populair geworden:

Gelato Donker Roze – heeft een tweekleurige kleur, aan de binnenkant zijn de bloembladen geschilderd in een witte tint en aan de buitenkant – in framboos-paars.
Magisch Tapijt Meekc – nog een vetplant, die is versierd met veelkleurige knoppen.
Pastel mix – een bekende variëteit onder tuinders. De schaduw van de bloembladen is lila of lichtroze, wit of geelachtig. Met de juiste zorg zullen de struiken je zeker bedanken met een overvloedige bloei. Het weelderige en heldere tapijt zal indruk maken op de gasten. De genoemde vaste plant bereikt een kleine hoogte, waardoor de afstand tussen de struiken kan worden teruggebracht tot 10 cm.
Vrolijke rondedans – de hoogte van volwassen vetplanten is niet groter dan 30 cm De bloeiwijzen worden gekenmerkt door een niet-standaard kleur. In het midden is duidelijk een donkerpaarse vlek zichtbaar en dichter bij de basis wordt de schaduw van de bloembladen steeds meer verzadigd..
Geel – de eigenaar van felgele knoppen met een rode kern.

Dorotheanthus oculatus (Dorotheanthus oculatus)

Deze soort wordt slechts zelden aangetroffen in tuinen op middelklimatologische breedtegraden. De scheuten van de struiken zijn sterk vertakt. De lengte van de bladeren is ongeveer 4 cm, de breedte is 1 cm, het centrale deel van de knop is opvallend. Een rij bloemblaadjes is geschilderd in rustige nude- of rode tinten.

Dorotheanthus gramineus (Dorotheanthus gramineus)

Dit type “middag” bestaat uit vertakte roodachtige stengels. De plant is ondermaats. Lengte maximaal 10 cm Langwerpig blad. Sessiele bladmessen bedekken dunne stengels. De diameter van de geopende beker is niet groter dan 30-35 mm. Het onderste deel van de bloembladen is helderrood. De bovenkant van de knop ziet er vergeleken met de kern een tint lichter uit. Er is een roze of zalmkleurige tint.

Fokkers hebben dergelijke variëteiten van “kristalkamille” ontwikkeld die, zelfs als ze in halfschaduw zijn, hun knoppen pas laat in de avond verbergen. Dit zijn de volgende culturele aanpassingen:

Lunette – bevat een roodbruin hart en opvallende gele bloemblaadjes.
Limonade – bloeit in contrasterende knoppen, er zijn sinaasappel- en citroenstruiken.
Noorderlicht – versierd met gele bloemblaadjes met een groenachtige tint.
Abrikozen spitzen – eenkleurige kwaliteit.
Magisch tapijt – vetplant met roze cups, in het midden een witte streep getekend.

Dorotheanthus apetalus (Dorotheanthus apetalus)

Behoort tot de ondermaatse vertegenwoordigers van de “middag”. De struiken hebben een rijke bladverliezende laag. Af en toe gebruikt in de tuinbouw.

Dorotheanthus in landschapsontwerp

Dorotheanthus-struiken zullen heuvels die ongeschikt zijn voor andere decoratieve huisdieren perfect overtreffen. De bloem wordt geplant in rotstuinen, rotsachtige heuvels, hanging baskets, Japanse tuinen, of ingezaaid met zaden op paden en terrassen. Een groen tapijt van kruipende scheuten van “kristalkamille” zal het traditionele gazon vervangen.

De bloem is geschikt voor de tuinteelt en voor de teelt in bloempotten. Het is toegestaan om 3-4 struiken in één container te laten zakken. Deze vaste plant ziet er niet alleen goed uit als een extra element. Met zijn hulp is het eenvoudig om een individueel bloemstuk te maken. Tegen de achtergrond van veel tuinplanten die in juli of begin augustus verwelken, heeft dorotheanthus een aanzienlijk voordeel, namelijk dat de bloei duurt tot het erg koud is.

Het is een goed idee om een mengsel van vetplanten langs stoepranden te planten, waaronder dorotheanthus. Door verschillende soorten te combineren in plaats van de doffe grijze zone, krijg je een levende “slinger” van bloemen. ‘s Middags zullen de randen glinsteren als een regenboog.

Ondanks de vraag naar dorotheanthus, zijn de zaden van “kristalkamille” vrij moeilijk te vinden in gewone bloemenwinkels..