Alissum

Alyssum, ook wel rode biet of zeelobularia genoemd, is een bloeiende plant uit de Koolfamilie. Het geslacht omvat ongeveer honderd verschillende soorten. Natuurlijke habitats – Azië, Europese landen en de noordelijke regio’s van het Afrikaanse continent.

De sonore Latijnse naam voor de alyssumbloem komt van een ongebruikelijke uitdrukking – “van hondsdolheid.” Het zijn deze eigenschappen die al sinds de oudheid aan de miniatuurplant worden toegeschreven. De populariteit van alyssumstruiken in de bloementeelt wordt geassocieerd met zijn pretentieloosheid, evenals de sterke en aangename honinggeur van zijn bloemen..

Alyssum wordt vaak Lobularia genoemd, maar dit is geen synoniem, maar slechts een verwante soort van dezelfde familie. Feit is dat de bloemen van deze planten qua vorm en geur zo op elkaar lijken dat ze in de sierteelt praktisch niet van elkaar te onderscheiden zijn. Het belangrijkste verschil tussen deze planten is de kleur van hun bloemen. Lobularia heeft witte, roze of paarse bloeiwijzen en alyssum heeft lichtgeel.

Tot op de dag van vandaag wordt burachok niet alleen als mooi en aromatisch beschouwd, maar ook als een medicinale plant. De soorten worden veel gebruikt door traditionele genezers als een cosmetisch middel tegen sproeten of ouderdomsvlekken, evenals een diureticum, laxeermiddel, dat helpt bij de behandeling van hernia of nierstenen..

Beschrijving van alissum

Burachok is een van de bodembedekkers en wordt vaak gebruikt om paden in te kaderen of de onderste laag bloembedden te versieren. De hoogte van de struiken varieert van 15 tot 40 cm, de stengels vormen een groot aantal twijgen en zijn aan de basis licht houtachtig. Klein langwerpig blad heeft een licht behaard oppervlak. Kleine clusterbloeiwijzen omvatten kleine bloemen van gele, witte, rode, roze, lila of paarse kleur. Ondanks de relatief kleine omvang van de bloeiwijzen, kunnen de struiken vanwege hun aantal volledig worden bedekt met bloemen. Ze verspreiden een honinggeur en trekken bijen aan. De bloeiperiode duurt van het late voorjaar tot het late najaar. Na de bloei worden peulen met zaden op de borstels gebonden. Hun kiemkracht duurt ongeveer 3 jaar..

Alyssum in de tuin kan een eenjarige soort of een vaste plant zijn. De bloei van eenjarige planten wordt als langer beschouwd en meerjarige variëteiten zijn pretentielozer en bestand tegen koude.

Alyssum ziet er geweldig uit, zowel in groepsbeplanting als in combinatie met andere kleuren. Door de snelle groei en compactheid van de struiken kan deze plant worden gebruikt als bloempotbloem of het opvullen van holtes die ontstaan ​​door het verwelken van het blad van vroegbloeiende bolgewassen. In de zomer dienen alissums vaak als borders voor grotere aanplant – tegen de achtergrond van de monochromatische doppen van hun bloeiwijzen zal bijna elke tuinbloem er voordelig uitzien. Een tuinman van elk niveau zal de bodembedekker en pretentieloze verzorgingsplant Alyssum waarderen..

ALISSUM – VAN ZAAIEN TOT BLOEIEN IN ÉÉN VIDEO!

Korte regels voor het kweken van alissum

De tabel toont korte regels voor het kweken van alissum in het open veld..

Landen	Het planten wordt uitgevoerd in het late voorjaar of de vroege zomer.
Verlichtingsniveau	Om de bloei van alyssum zo lang mogelijk te observeren, moet je proberen de plant aan de zonnige kant te planten..
Bewateringsmodus	Struiken hebben regelmatig water nodig. Geef overvloedig water tijdens periodes van droogte, maar ook aan het begin van de bloei..
De grond	Een gedraineerde grond is vereist die voldoende humus bevat, maar niet oververzadigd is met voedingsstoffen. Bodemreactie kan variëren van licht zuur tot licht alkalisch.
Topdressing	Meerjarige alissum-soorten worden bevrucht tijdens de groei van hun scheuten. Jaarlijkse soorten hebben vaker voeding nodig.
Bloeien	De bloeiperiode duurt van het late voorjaar tot het late najaar..
Reproductie	Kan worden vermeerderd door zaden en stekken.
Ongedierte	Kruisbloemige vlo, rupsen, koolmot.
Ziekten	Phytophthora, echte meeldauw, valse meeldauw, virale mozaïek.

Het kweken van alissum uit zaden

Zaaien in de grond

Alyssum kan direct op het tuinbed of zaailingen worden gezaaid. In de volle grond worden zaden helemaal begin mei gezaaid, waardoor ze slechts 1,5 cm dieper worden.Als de spruiten te dicht zijn ontkiemd, moeten ze worden uitgedund. De afstand tussen de struiken moet minimaal 20 cm zijn – aanplant heeft de neiging om te groeien.

De lentemethode van zaaien in de grond elimineert de noodzaak om zaailingen te kweken, maar verschuift de bloeidata van alyssum naar een latere kant. Om dit te voorkomen, kunnen de zaden voor de winter worden gezaaid, nadat de grond in de tuin een beetje bevriest. Dergelijke aanplant zal sneller ontkiemen en robuuster zijn, evenals bloeien op de gebruikelijke tijd. Maar tegelijkertijd wordt zaaien in de winter als riskanter beschouwd..

Hoe ALISSUM OP DE BESTE MANIER te zaaien?

Alyssum zaailingen

Om niet te riskeren en nauwkeurig bloeiende planten op een eerdere datum te krijgen, wordt alissum in de meeste gevallen door zaailingen gekweekt. Hiervoor moeten de zaden in de eerste helft van de lente in containers worden gezaaid..

Lichte, lichtzure of neutrale grond is geschikt om te kweken. De zaden worden verspreid over het oppervlak van de vochtige grond door ze voorzichtig in de grond te drukken. Je moet ze niet met aarde bestrooien – het beste van alles is dat het zaad in het licht ontkiemt. Voor desinfectie kunt u de grond licht besprenkelen met een oplossing van kaliumpermanganaat. De bak met gewassen wordt in het licht geplaatst, afgedekt met folie of glas. Periodiek wordt de schuilplaats verwijderd voor ventilatie en wordt het vocht van de grond gecontroleerd. Zaden ontkiemen zelfs bij lage (ongeveer +12) temperaturen. Dit gebeurt meestal binnen een week..

Na de vorming van het eerste volwaardige blad, moeten de zaailingen worden gevoed met een complexe samenstelling. Na de vorming van 2-3 echte bladeren, kunnen de zaailingen in afzonderlijke kopjes worden gedoken. Als de groeisnelheid van jonge planten hoog genoeg is, kunt u ze zonder te plukken op de grond overbrengen en ze direct vanuit de originele container in de gaten planten.

De hele ontwikkelingsperiode wordt aanbevolen om zaailingen in een matig warme, niet hete kamer te bewaren. Anders kunnen de zaailingen zich uitstrekken. Van ontkieming tot bloei duurt het meestal slechts ongeveer 1,5-2 maanden..

Alyssum planten in de volle grond

De beste tijd om te planten

Het is mogelijk om alissum-zaailingen pas naar de bedden over te brengen na de laatste vestiging van warm weer – in de late lente of vroege zomer. Het is raadzaam om de gekweekte zaailingen een beetje voor te harden..

Voor bloemen is een zonnige plaats met gedraineerde grond geschikt, met voldoende humus, maar niet oververzadigd met voedingsstoffen. De reactie van de bodem kan variëren van licht zuur tot licht alkalisch. Met behulp van alissum kunt u niet alleen bloembedden decoreren, maar ook openingen tussen platen of hoeken in rotstuinen. De stenen die door de zon worden verwarmd, zullen de groei van struiken bevorderen..

Op schaduwrijke plaatsen kan alyssum ook groeien, maar de borstels van de bloeiwijzen zullen losser en schaarser zijn. De plant verdraagt ​​ook goed droogte, maar geeft de voorkeur aan geventileerde hoekjes.

Lobularia (Alyssum). Open grond transplantatie

Landingsfuncties

Alyssum is een breed uitlopende bodembedekker. Daarom moeten de struiken, ondanks de kleine omvang van de zaailingen, op een afstand van ongeveer 40 cm van elkaar worden verdeeld. Nauwkeurigere metingen kunnen per bloemsoort verschillen. Bij het verplanten mogen de planten niet te diep zijn – de grootte van de gaten moet overeenkomen met het volume van het wortelsysteem van de zaailing samen met een klomp aarde.

Na het planten worden de zaailingen goed bewaterd. De exemplaren die tijdens het planten in de lente zijn gegroeid, kunnen worden verdeeld door de resulterende delen onmiddellijk in afzonderlijke gaten te plaatsen.

Zorgen voor alyssum in de tuin

Alyssum behoort tot pretentieloze tuinbloemen. Zorgen voor alyssum bestaat uit de tijdige uitvoering van de gebruikelijke procedures: water geven, wieden en de grond losmaken, periodiek voeren en snoeien.

Water geven

Struiken hebben regelmatig water nodig. Ze moeten vooral overvloedig worden bewaterd tijdens periodes van droogte, evenals aan het begin van de bloei. Als er in deze periode een gebrek aan vocht is, kunnen planten bloemen afgeven en knoppen vormen. Maar de te planten grond moet noodzakelijkerwijs water goed doorlaten – als er vocht in stagneert, kunnen de struiken afsterven. U kunt begrijpen of de aanplant water nodig heeft door de grond lichtjes te graven tot de diepte van de schopbajonet. Als het droog is op de bodem van het resulterende gat, is het noodzakelijk om de alissums goed water te geven..

Na het water geven trekken ze al het onkruid uit het bloembed en maken ze ook de grond naast de struiken iets los. Deze procedure kan veel minder vaak worden uitgevoerd als in de lente, na het planten van bloemen, het oppervlak van de tuin wordt gemulleerd, maar u moet het losmaken niet volledig opgeven. Het heeft een positief effect op de groei van bloemen en verbetert de luchtstroom naar hun wortels..

Topdressing

Meerjarige alissum-soorten worden bevrucht tijdens de groei van hun scheuten. In dit geval kunt u stikstofformuleringen gebruiken. U kunt bijvoorbeeld de volgende oplossing gebruiken: 1 eetl. een lepel ureum en dezelfde hoeveelheid Agricola-7 voor 1 emmer water. Voor de bloei is het noodzakelijk om een ​​complexe samenstelling aan de grond toe te voegen. Soms worden overwinterende soorten in de herfst extra gevoerd..

Jaarlijkse soorten zullen vaker moeten worden gevoerd. Meestal worden ze in de zomer ongeveer 4 keer bemest, dit zal bijdragen aan een meer decoratieve beplanting. De eerste dressing wordt vóór de bloei uitgevoerd. Maar het is de moeite waard om te onthouden dat een teveel aan organische meststoffen in de grond een slecht effect kan hebben op de overvloed aan knopvorming..

Alyssum vaste plant met gele bloemen Groeien, verzorgen, kenmerken

Snoeien

Alleen meerjarige alissum-soorten worden meestal gesnoeid. Deze procedure bevordert de ontwikkeling en bloei. In het voorjaar worden oude bladeren, steeltjes en beschadigde stelen uit de struiken verwijderd. Na de zomergolf van bloei, wordt het snoeien opnieuw uitgevoerd, waarbij alle stengels van de struik met ongeveer 5-7 cm worden ingekort.Dit zal bijdragen aan de vorming van nieuwe bloeiwijzen en het algehele uiterlijk van de aanplant verbeteren.

Vooral struiken ouder dan 3 jaar hebben verjonging nodig. Naarmate ze zich ontwikkelen, beginnen dergelijke planten hun visuele aantrekkingskracht te verliezen en worden ze vatbaarder voor de ontwikkeling van ziekten..

Alyssum na de bloei

Zaad collectie

Alyssum-zaden worden meestal halverwege de herfst geoogst. Hiervoor is een droge en rustige dag het beste. Een doek of film wordt op de grond onder de struiken uitgespreid en dan beginnen de vervaagde borstels van bloeiwijzen eroverheen te pellen. Deze manier van verzamelen bespaart aanzienlijk tijd voor het met de hand plukken van kleine bloemzaden. Na het verzamelen worden grote stukken weggegooid, kleine moeten niet worden gekozen. De zaden worden gedroogd in een droge, geventileerde, maar niet geventileerde ruimte en vervolgens in een stoffen zak gegoten.

Als de zaden geen tijd hebben gehad om te worden verzameld voordat ze op de grond worden gegoten, moeten ze eenvoudig onder de struiken worden geveegd, ontdaan van puin en worden opgeslagen volgens het algemene principe.

Overwintering van overblijvend alissum

De kritische temperatuur voor alissum is -15 graden. Zo’n plant kan de winter alleen overleven in streken met een mild klimaat. Maar hiervoor moeten de struiken van tevoren worden voorbereid. In de herfst is het bed bedekt met droge bladeren. Na het aanleggen van een sneeuwbedekking, moet een sneeuwbank worden gevormd op de plaats van het tuinbed. Onder zo’n beschutting zullen de struiken zelfs met groen gebladerte kunnen overwinteren. Maar het snoeien van struiken vóór overwintering wordt niet uitgevoerd – het zal de planten aanzienlijk verzwakken. Alle overbodige spullen kunnen komend voorjaar uit de alissums worden gehaald..

Plagen en ziekten

De belangrijkste plaag van alyssum wordt beschouwd als een kruisbloemige vlo die de bladeren van een bloem verslindt. Het kweken van dit insect kan een uitdaging zijn. Omdat de bloem wordt beschouwd als een honingplant, behandeling met sterke insecticiden tijdens de bloeiperiode kan schadelijk zijn voor de bijen die erop aankomen, daarom mogen planten alleen worden behandeld met mensen of middelen die onschadelijk zijn voor deze insecten. Tegen vlooienkevers worden de struiken behandeld met een azijnoplossing (1 el. Een lepel essentie per 1 emmer water), maar na een dergelijke procedure vallen alleen de sterkste struiken op – het middel mag niet op jonge planten worden gebruikt. Als alternatief kunt u proberen de struiken af ​​te stoffen met een mengsel van tabaksstof en as..

Als rupsen op de alissumstruiken verschijnen, kunnen ze worden besproeid met tabaksinfusie met toevoeging van zeep of een infusie van apotheekkamille. Entobacterine of lepidocide moet worden gebruikt tegen koolmotten of blanken..

Onjuist geselecteerde en onvoldoende gedraineerde grond draagt ​​bij aan de ontwikkeling van een aantal ziekten – waaronder Phytophthora, die de wortels van alyssum aantast. Dergelijke planten worden besproeid met fungiciden of koperoxychloride. Onder andere mogelijke ziekten van de struiken zijn echte meeldauw (het is noodzakelijk om Bordeaux-mengsel of Topaz-preparaat aan te brengen) en valse meeldauw (Bordeaux-mengsel zal helpen, evenals fungiciden – Oxyhom of Ordan). Als alissum wordt aangetast door een viraal mozaïek, is het niet mogelijk om zo’n plant te genezen..

Soorten en variëteiten van alissum met foto’s en namen

Alyssum rotsachtig (Alyssum saxatile)

Vertakte vaste plant. Alyssum saxatile bereikt een hoogte van 30 cm. De struiken hebben de vorm van een halve bol en bereiken een breedte van 40 cm.Na verloop van tijd beginnen de basis van de scheuten stijf te worden. Het langwerpige blad is grijsgroen van kleur en heeft een vilten oppervlak. In de winter werpt de struik geen bladmessen af. Bloeiwijzen hebben de vorm van korte borstels. Ze worden gevormd door kleine gele bloemen met opvallende inkepingen op de bloembladen. Bloei begint in de lente en duurt iets meer dan een maand. Dichter bij de herfst is een tweede bloeigolf mogelijk. Bekende soorten:

• Gouden golf – struiken tot 20 cm hoog Bloei begint pas vanaf het tweede jaar van het plantenleven. Bloeiwijze kleur – geel.
• Compactum – struiken tot 18 cm hoog. Het ras heeft een bijzonder sterk aroma.
• het plenum – struiken tot 30 cm groot Bloemen – dubbel, goudgeel. De bloeiperiode wordt als bijzonder lang beschouwd..
• Citrien – middelgrote struiken met citroenbloemen.

Alyssum zee (Alyssum maritimum), of zee lobularia

In warme streken wordt deze soort ook als meerjarig beschouwd. De struiken van Alyssum maritimum kunnen 40 cm hoog worden, maar er zijn ook zeer miniatuurvariëteiten met een hoogte van 8 cm Deze plant vormt veel kruipende scheuten en vormt een dicht “tapijt”. Klein en vlezig blad is zilvergroen van kleur. Dit effect wordt bereikt door het kleine vilt van de bladplaten. Kwastje bloeiwijzen worden gevormd uit kleine bloemen met een uitgesproken honinggeur. Hun natuurlijke kleuren omvatten wit en lila, maar de cultuur heeft het kleurenpalet uitgebreid. Dankzij selectie kunnen de bloemen van zo’n alyssum ook worden geverfd in de kleuren roze, paars of rood. Vaak kunnen bloemen van verschillende tinten op één gekleurde borstel zitten – van licht tot donkerder, wat de aanplant nog aantrekkelijker maakt. Bloei duurt de hele zomer, tot de vorst. Bekende soorten:

• Violet Koenigin – sterk vertakkende struiken tot 15 cm hoog. De bloemen zijn paars van kleur.
• Paasmuts Deep Rose – bloeit rijkelijk met dubbele roze bloemen.
• Prinses in Paars – ampelachtige variëteit, geschikt voor teelt in hangende containers of hoge bloempotten. De lengte van de stelen bereikt 35 cm. De bloemen hebben een delicate lila kleur en een aangenaam aroma.
• Zalm – met zalmkleurige bloemen. De hoogte van de struiken is ongeveer 10 cm.
• Kleine Tim – dwergvariëteit van ongeveer 8 cm hoog, bloeit weelderig met sneeuwwitte bloemen, waarachter de scheuten van de plant volledig verborgen zijn. Vaak gebruikt als bodembedekker.

Berg Alyssum (Alyssum montanum)

Of alissum Gmelin (Alyssum gmelinii). Vorstbestendige vaste plant. Verschilt in kleine hoogte – de struiken kunnen slechts 20 cm groot worden. Scheuten kunnen zich iets boven het grondoppervlak verspreiden of uitstijgen. Het blad heeft een dichte beharing, waardoor het een zilvergrijze tint krijgt. Bloeiwijzen vormen gele bloemen die verschijnen vanaf de tweede helft van de lente.

Naast de genoemde soorten worden ook de volgende alissums gevonden:

• Opwinden – wordt beschouwd als een onkruidplant, leeft in droge velden en weiden. Bloeit geel.
• Lensky (of Fischer) – struikhoogte tot 20 cm, gele bloemen met lange meeldraden. De soort wordt beschouwd als een Rood Boek.
• Pyreneeën – groeit in de Pyreneeën. De hoogte van de struik bereikt 20 cm, het blad is vlezig, zacht behaard en zilverachtig getint. De bloemen zijn wit. Bloei vindt plaats in de zomer. De soort reageert scherp op overlopen. Het zal vooral goed gedijen op bodems die rijk zijn aan calcium..
• Sluipen – woont in de steppen of bergen. De hoogte van de struik bereikt 60 cm, bloei vindt plaats in mei. De kleur van de bloemen is geel. De plant kan zich voortplanten door zaden en stekken. De soort wordt als winterhard beschouwd.
• Savransky – heeft donkergroen blad met een zilverachtige glans en een ruw oppervlak. De bloemen zijn geel gekleurd.
• Zilver – een grote meerjarige soort, struiken kunnen 80 cm hoog worden. De bloemen zijn citroenkleurig. Bloei vindt plaats in de eerste helft van de zomer..
• beker – Vormt zeer kleine gele bloemen met een inkeping op de bloembladen. De soort wordt als eenjarige beschouwd.
• Ruw – citroenkleurige bloemen, vooral de beharing van stengels en bladeren is uitgesproken.

Dankzij het werk van fokkers wordt het aantal alissum-variëteiten constant aangevuld. De meest decoratieve en meest voorkomende zijn vaak de volgende:

• Wit tapijt – een bodembedekker met witte bloemen die de hele zomer rijkelijk verschijnt.
• Grote Jam – een soort met bijzonder grote bloemen. Hun grootte is ongeveer 1,5 keer groter dan de gebruikelijke. De kleur van de bloeiwijzen omvat witte, lichtlila, roze-paarse en lavendelkleuren. De grootte van de struiken bereikt 35 cm en door de hoge vorstbestendigheid kan het ras zelfs bij lage temperaturen onder nul blijven bloeien. Zo’n plant is niet bang voor droogte.
• Gouden placer – vormt bolvormige struiken. Het blad is smal, kruipende scheuten. De bloeiwijzen zijn klein, maar de bloemen erin zijn erg dicht. Hun kleur is heldergeel. Meestal wordt de variëteit gebruikt om rotstuinen of rotstuinen te versieren..
• Palet – een gevarieerde mix van planten die lage struiken vormen tot 10 cm hoog Het kleurenpalet omvat veel verschillende tinten roze, wit, lila, karmozijnrood en rood, inclusief ongebruikelijke bruintinten. Bij het zaaien van een dergelijk mengsel zal de bloeimat veelkleurig zijn..
• Roze vloerkleed – vormt vertakte struiken tot 12 cm hoog. Het blad is klein, blauwgroen door de aanwezigheid van beharing. Kwasten worden gevormd door kleine roze-lila bloemen. De variëteit kan als ampel worden gebruikt, daarnaast worden ze vaak aangevuld met rabatki of bloemstukken..