Acidanthera (Acidanthera) behoort tot het geslacht van vaste planten die behoren tot de Iris-familie. De oorsprong van de naam wordt geassocieerd met de Griekse vertaling van de twee stengels van het woord “scherp” en “bloem”, die het uiterlijk van het bloemdek kenmerkt.
In totaal zijn er enkele tientallen soorten acidander, die voornamelijk in tropische gebieden groeien en de voorkeur geven aan een warm, zonnig klimaat. Culturele vertegenwoordigers van deze bloem zijn tweekleurige acidantera, Muriel, Muriel’s spies, sierlijke of geurige gladiolen. De laatste is de meest voorkomende. Fokkers hebben het anderhalve eeuw geleden gefokt. Tegenwoordig worden wilde soorten zuurstoffen ook geassocieerd met gladiolen. In botanische bronnen en in het gewone spraakgebruik wordt gladiolen Muriel acidantera genoemd. Deze naam wordt door veel tuinders gebruikt..
Beschrijving van Acidantera-bloem:
Scheuten van Muriel-zuurstoffen kunnen een hoogte bereiken van meer dan een meter. Het wortelstelsel wordt gepresenteerd in de vorm van ronde bollen, bedekt met een harde bruine schil. De stengels beginnen te vertakken naar de kruin. De bladbladen zijn lichtgroen, romige knoppen groeien 5-12 cm in diameter en vormen aarvormige bloeiwijzen. Tijdens de bloei, en dit gebeurt aan het einde van de zomer, straalt acidantera een duizelingwekkend zoetig aroma uit dat actief bijen aantrekt. De knoppen hebben 6 puntige bloembladen, bij de basis krijgen ze een donkerdere kleur. De opening van de steeltjes gebeurt geleidelijk, beginnend bij de lagere lagen. In plaats van verwelkte knoppen worden langwerpige zaaddozen gevormd.
Acidantera planten in de volle grond
Wanneer zuurander planten?
Acidantera is een thermofiele bloem en geeft daarom de voorkeur aan verlichte plekken in de tuin. Het planten wordt uitgevoerd in mei of april, wanneer de voorjaarsvorst al voorbij is. Als uw woongebied wordt gekenmerkt door een lange en koude lente, dan is het beter om de knollen van de plant in maart te planten. Losse grond wordt in de container gegoten, waarin ondiepe gaten worden gegraven, waar de bollen worden geplaatst. Vazen worden bewaard in een kas of op een vensterbank en in het voorjaar kunnen de bollen worden overgeplant naar een open ruimte.
Acidantera is thermofiel en zal zich niet goed ontwikkelen in de schaduw. De bloem wordt in het late voorjaar, wanneer de grond opwarmt, op een open, verlichte plek in de tuin geplant. Het is het beste om deze activiteiten eind april of mei uit te voeren. Als je in een gebied woont waar een lange, koude lente is en je wilt dat de acidantera op tijd bloeien, kun je de knollen beter in maart planten voor destillatie. Hiervoor worden 3-6 stuks bollen ondergedompeld in een pot met een diameter van 12-15 cm, met daarin een los, doorlatend substraat. Na het planten worden de bloempotten in een kas of op een lichte vensterbank geplaatst en eind mei overgeplant naar een bloembed. Op deze manier gekweekte knollen geven sterke, lange en rijkbloeiende planten..
Hoe correct te planten?
In een gebied waar een warm en vochtig klimaat heerst, is het toegestaan om acidantera-bollen direct op een bloembed te planten. Het substraat moet voedzaam zijn en een licht zure omgeving hebben. Om ervoor te zorgen dat de bloem goed wortel schiet, wordt de site opgegraven en gevoed met oplossingen van organische meststoffen. Voor een drainage-effect wordt zand in de ondergrond gemengd. De knollen worden voorlopig bewaard in een oplossing van kaliumpermanganaat en gedroogd. De voorbereide bollen worden vervolgens in kleine groepjes in de grond geplant. De onderlinge afstand moet 1-20 cm worden gehouden, afhankelijk van de grootte van het plantmateriaal. Aan het einde van het planten wordt water gegeven.
Acidantera zorg
Zelfs een beginnende tuinier kan gemakkelijk een bloem aan. Het enige dat aandacht vereist, is het bewateringsregime, constant losmaken en wieden. Om tijd te besparen, kunt u het bloembed mulchen met zaagsel, turf, humus of stro. Deze kleine truc houdt de wortels vochtig en voorkomt dat onkruid groeit. Als je verdorde acidanderknoppen op tijd verwijdert, kun je tijdens de bloei enkele maanden genieten van de schoonheid van de plant..
Water geven
Deze vaste plant geeft de voorkeur aan matige watergift, die in geen geval mag worden vergeten tijdens een lange droogte. Tegelijkertijd is het noodzakelijk om wateroverlast van de grond te voorkomen. Wanneer knoppen beginnen te verschijnen, wordt er niet zo vaak water gegeven. De grond moet echter vochtig worden gehouden. Stel de bladeren niet bloot aan water om te voorkomen dat ze verbranden. Het wordt aanbevolen om water op kamertemperatuur te gebruiken. Na het water geven moet het grondoppervlak rond de struiken worden losgemaakt.
Topdressing en meststoffen
Acidantera wordt meerdere keren per jaar voornamelijk gevoed met minerale meststoffen. Bij het planten wordt de grond verrijkt met humus of compost, tijdens het groei- en groeiseizoen worden stikstofhoudende meststoffen gebruikt. Wanneer het ontluikende proces begint, wordt de plant gevoed met verbindingen van kalium en fosfor. Na het voeren worden de bedden met acidantera bewaterd met water. Verse organische meststoffen mogen niet worden toegepast.
Overdracht
In gebieden met ijzige, lange winters is het aan te raden om de knollen in de late herfst van de grond te halen. Na voltooiing van de bloei worden alleen steeltjes van de struiken afgesneden. Zodra de eerste stabiele vorst komt, wordt ook het gehele bodemdeel van de plant verwijderd. De bollen kunnen dan opgeschept worden om ze te bewaren voor het planten in het voorjaar..
Zo bewaar je acidander tot de lente?
Uit de grond verwijderde knollen worden bij kamertemperatuur in een droge geventileerde ruimte gedroogd en afgepeld. Daarna worden ze behandeld met een fungicide oplossing, opnieuw gedroogd en tot de lente in kartonnen dozen op een koele plaats bewaard. Om een constante luchtverversing te garanderen, kun je er kleine gaatjes in maken. Het jaar daarop worden de knollen eerst geplant voor destillatie. Voor de zuidelijke regio’s is rechtstreeks planten in de volle grond toegestaan.
Reproductie van zuren
Acidantera kan worden vermeerderd met zaden, knollen of baby’s. Hoe je een bloem met bollen kunt vermeerderen, werd iets eerder in het artikel in detail beschreven. Wat de kinderen betreft, deze worden van de weegschaal gescheiden en in een school gekweekt. Als je ze tijdig verzorgt, kun je gemakkelijk wachten op de bloei van dergelijke acidantera. Sterke knol behoudt kiemeigenschappen voor 5 jaar.
Zaadvoortplanting
Het kweken van een acidantera-bloem met zaden zal geen specifieke problemen veroorzaken. Het zaaien gebeurt in de winter en u hoeft het materiaal niet te stratificeren. Kies voor het planten een vruchtbare grond bestaande uit veen, zand en aarde. Alle componenten worden in dezelfde verhouding genomen. De kisten staan binnen en de gewassen krijgen regelmatig water. Om kwetsbare zaailingen niet te beschadigen, kunt u een spuitfles gebruiken. Om vocht te behouden, is het oppervlak van de dozen bedekt met folie. Zodra condens zich eronder begint op te hopen, worden de gewassen geventileerd. Na de vorming van een paar gezonde bladeren worden jonge planten apart gezet in andere potten gevuld met veensubstraat. Na een korte tijd worden de zaailingen overgebracht naar de volle grond. In het najaar worden de bollen uit de grond gehaald om ze in het voorjaar weer in het bloembed te planten. De vorming van steeltjes vindt plaats na drie jaar..
Ziekten en plagen
Acidantera valt vaak bladluizen, bolmijten, schildluizen en slakken aan. Om schade aan de bladeren te voorkomen, worden ze ingewreven met ammoniak of mosterdpoeder. Deze effectieve traditionele methoden zijn veilig voor planten en mensen. Als bladluizen of schildluizen al op de bloemen zijn begonnen, moet u de struiken onmiddellijk met chemicaliën behandelen. Acaricide stoffen vormen een bedreiging voor teken. U kunt slakken alleen handmatig verwijderen. Het is noodzakelijk om houten planken of leisteenresten in de tuin te leggen, waaronder schelpdieren zich zullen verzamelen. Op deze manier kunnen slakken snel worden vernietigd..
Voor acidantera is het gevaarlijk om de struiken te beschadigen met echte meeldauw, roest, mozaïeken. De laatste ziekte is praktisch niet vatbaar voor behandeling. Zodra er vlekken op de bladeren ontstaan, is het beter om de plant volledig op te graven en te verbranden om de verspreiding van infecties te voorkomen. Behandeling met fungiciden helpt bij het wegwerken van andere schimmelziekten. De oplossing wordt bereid op basis van kopersulfaat en Bordeaux-mengsel. Om infectie te voorkomen, moet de plant regelmatig worden verzorgd. De ontwikkeling van schimmelziekten wordt beïnvloed door wateroverlast van de bodem, een zwak drainagesysteem of een vertraging van de groei van struiken door de invloed van onkruid.
Soorten en variëteiten van acidantera
Acidantera bicolor wordt beschouwd als een van de meest populaire cultivars. Naast deze soort is er een al even aantrekkelijke hybride variant van Tubergen acidantera, die grotere bloemen heeft. Voor het kweken in de tuin worden nog verschillende soorten gladiolen gebruikt:
Acidantera Tropical Is een lange kruidachtige vaste plant met meervoudig geribbelde bladeren en witte dubbele bloeiwijzen, bestaande uit buisvormige knoppen die zijn geverfd in heldere scharlakenrode vlekken. Deze plant is vrij thermofiel en wordt beschouwd als een variëteit die is afgeleid van acidantera bicolor, alleen gekenmerkt door hogere rechtopstaande scheuten.
Acidantera wit – groeit in tropische gebieden op het grondgebied van Afrikaanse landen. De bloeiwijzen van deze variëteit stralen een aangenaam en geurig aroma uit, er zijn weinig bladeren aan de stengels van de plant.
Minder voorkomende soorten acidantera: kortbuisvormig, cape, grasbladig, weinigbloemig en buisvormig.
Hoe acidander te kweken (video)
Hoe acidantera te kweken – geurige gladiolen. website "Tuinwereld"