Knolbegonia (Begonia Tuberhybrida Group) is een hybride afgeleid van verschillende soorten van deze bloem. Het onderscheidt zich door de aanwezigheid van een knolachtige wortelstok en een bijzonder weelderige bloei. De plant behoort tot de Begonia-familie, die ongeveer duizend verschillende soorten omvat. Zelfs begonia’s zelf zijn zeer divers: dankzij fokkers zijn er al meer dan 12 duizend van hun variëteiten..
Alle soorten begonia’s zijn conventioneel verdeeld in drie groepen: met decoratieve bladeren, met prachtige bloemen en bossig. De meest uitgebreid vertegenwoordigde is de tweede groep begonia’s – bloei. In hun gelederen zijn er zelfs planten die zelfs in de winter en herfst of het hele jaar door kunnen bloeien. De variëteiten verschillen in de vorm en mate van dubbelheid van de bloemen, hun kleur, grootte en hoeveelheid. Sommige grootbloemige en badstof begonia’s zijn gemakkelijk te verwarren met rozen..
Knolbegonia’s zijn ook verdeeld in groepen. Er zijn soorten met grote, middelgrote en kleine bloemen. De laatste kan badstof of eenvoudig zijn.
Knolbegonia thuis planten
Knol acquisitie
In de regel verwerven bloementelers voor het kweken van begonia’s een volwaardige knol of een deel ervan. De beste tijd om te kopen is van januari tot begin maart. Voordat u plantmateriaal koopt, moet u de kwaliteit ervan beoordelen. Een gezonde volwassen knol die geschikt is voor opplant heeft een diameter van minimaal 3 cm. Jonge exemplaren van ongeveer 6 cm breed worden als optimaal beschouwd. Om aan te raken, moet de knol dicht zijn, niet gerimpeld en geen schade of vlekken hebben. In februari-maart zouden er al uitgesproken knoppen op te zien zijn – groeipunten, maar knollen met grote spruiten worden niet aanbevolen om te kopen.
Als de knol lang voor het planten is gekocht, kunt u deze op een koele plaats bewaren in een zak met licht vochtig zaagsel..
Voor het planten is het noodzakelijk om de bovenste en onderste delen van de knol te bepalen: ze kunnen moeilijk te onderscheiden zijn. De bovenkant is meestal platter en heeft oneffenheden en oneffenheden – zo zien de groeipunten van begonia’s eruit. Het onderste deel is meestal convex en gladder. Een te grote knol kan voor het planten in delen worden verdeeld om meer planten te krijgen. Maar elk van deze divisies moet minstens drie groeipunten hebben..
Bodemselectie
Voor het planten van knolbegonia’s is een vruchtbare en losse grond met een neutrale reactie geschikt. Bij het zelf koken nemen ze er zand, turf en bladgrond voor in verhoudingen van 1: 1: 3. Je kunt er vooraf organische mest aan toevoegen: rottende toorts.
Knollen beginnen in het vroege voorjaar in potten te worden geplant. Hiervoor zijn middelgrote containers geschikt, waarvan de hoogte ongeveer gelijk is aan de breedte. Het volume wordt berekend op basis van de grootte van de knol. Er moet ongeveer 3 cm vanaf de rand van de pot overblijven..
Als begonia in het open veld wordt gekweekt, wordt deze in mei of juni naar de tuin overgebracht – nadat stabiel warm weer is vastgesteld. Om zo vroeg mogelijk bloemen te krijgen, worden dergelijke knollen in het voorjaar geplant voor zaailingen en geleidelijk uitgehard voordat ze worden geplant. De voorbereide zaailingen worden verdeeld in bloembedden op een afstand van minimaal 30 cm van elkaar. Kies voor het planten een voldoende zonnige, maar beschutte hoek. In de herfst, vóór het begin van zwaar koud weer, worden de knollen opgegraven en op een donkere, koele plaats bewaard..
Begonia knol planten
De knol, klaar om te planten, wordt ontdaan van oude gedroogde wortels. Je kunt het ongeveer een half uur vooraf weken in een fungicide of een bleke oplossing van kaliumpermanganaat. Hiermee kunt u de waterbalans van de knol herstellen en tegelijkertijd desinfecteren..
De pot wordt voor een derde gevuld met drainage, de grond wordt erop gegoten en er wordt een klein gaatje in gemaakt. Er wordt een knol in geplaatst en licht bestrooid met aarde zodat de groeipunten open blijven. Wanneer de begonia groeit en spruiten vormt van minimaal 4 cm hoog, kun je wat aarde in de pot doen om de knol volledig te sluiten.
Bij het ontkiemen in jonge knollen tot 5 cm groot is het aan te raden niet meer dan 3 scheuten over te laten. Als de knol ouder en groter is, hoeven de spruiten niet te worden afgesneden..
Knolbegoniaverzorging thuis
Verlichting
Voor begonia’s heeft fel licht de voorkeur, maar het moet diffuus worden gemaakt. Directe stralen kunnen bladeren op de bladeren verbranden. Rassen die in de winter bloeien, moeten worden voorzien van voldoende verlichting, vooral tijdens knopvorming en bloei. Struiken bloeien veel slechter in dichte schaduw..
Temperatuur
Begonia’s die niet gaan rusten, moeten op een temperatuur van 13-21 graden worden bewaard. Rassen die in de winter rusten, worden tijdens de rustperiode in een koele, maar niet koude ruimte bewaard..
Bewateringsmodus
Begonia’s hebben gedurende het groeiseizoen regelmatig water nodig, maar vooral tijdens de bloei. Het is onmogelijk om de knol te gieten, maar het wordt niet aanbevolen om het grondcoma te laten uitdrogen. Beide hebben een slecht effect op de gezondheid van de bloem. Bij het water geven moet je proberen zodat er geen water op de bovenkant van de knol valt..
Alleen planten die in de winter een rustperiode ingaan, moeten het bewateringsregime wijzigen. Nadat het blad van zo’n begonia geel begint te worden, wordt het vochtgehalte geleidelijk verlaagd..
Vochtigheidsniveau
Begonia’s zijn niet veeleisend voor de luchtvochtigheid, maar indien mogelijk is het beter om een vrij hoge luchtvochtigheid te bieden, omdat zeer droge lucht de plant kan schaden.
Topdressing
Voor de bloei, wanneer de knoppen aan de struik zijn gebonden, kunt u deze voeden met een zwakke dosis van een geschikte meststof voor de bloei. Vanaf het verschijnen van de eerste knoppen en gedurende de gehele bloeiperiode wordt de plant bemest met een niet-geconcentreerde oplossing van minerale meststof.
Overdracht
Als een overwoekerde begonia moet worden getransplanteerd, wordt deze in het voorjaar verplaatst naar een geschikte nieuwe container. Het is gevuld met een goede drainagelaag. Hierop kan houtskool worden gegoten, hierdoor ontstaat er een extra laag die de plant beschermt tegen de ontwikkeling van rot. Er wordt aarde overheen gegoten. Net als bij een normale beplanting mag de knol van de plant niet te diep worden ingegraven of bedekt met aarde..
Bloeiperiode
Grootbloemige knolsoorten vragen tijdens de bloei speciale zorg. Als zo’n plant thuis wordt gekweekt, worden kleine “vrouwelijke” bloemen die naast grote groeien, eruit verwijderd. Bovendien moet de struik worden ontdaan van verwelkte bloemen. Kleinbloemige exemplaren hebben alleen sanitaire reiniging nodig.
Knolbegonia-vermeerderingsmethoden
Knolbegonia’s kunnen zich op verschillende manieren voortplanten. Naast het verdelen van een grote knol, kan uit een stek een nieuw exemplaar worden gekweekt. Winterbloeiende variëteiten maken vermeerdering mogelijk door bladstekken of het bovenste deel van de stengel. Sommige variëteiten kunnen uit zaad worden gekweekt, maar het behoud van moederlijke eigenschappen is niet gegarandeerd..
Zaden worden aan het einde van januari oppervlakkig gezaaid. Het duurt ongeveer een maand voordat ze ontkiemen. Tegen het einde van de zomer beginnen de zaailingen te bloeien. Ongeacht de raskenmerken, in het eerste jaar gaat zo’n plant niet rusten, dus het mag niet worden verwijderd voor overwintering. Ze worden op een koele, lichte plaats bewaard, maar minder vaak bewaterd. Onder de juiste omstandigheden zal in 3-4 jaar een grootbloemige struik uit zo’n begonia blijken..
Voor stekken beginnen knollen in januari te ontwaken. Wanneer de scheuten tot 10 cm groeien, worden ze voorzichtig afgebroken, licht gedroogd en verpoederd met houtskool. Secties op de knol zelf moeten ook worden behandeld met een ontsmettingsmiddel. Klaar stekken worden geplant in lichte grond. Ze zullen binnen een maand wortel schieten, maar in de winter hebben ze geen tijd om een knol te vormen. Je kunt de stekken in de herfst snijden en de sterkste scheuten kiezen. In beide gevallen vertrekken dergelijke zaailingen niet om te overwinteren..
Geheimen van het kweken van BEGONIA. Winterstalling, planten, verzorgen
Ziekten en plagen
Bij de eerste tekenen van ziekte moet de huisbloem worden geïsoleerd om naburige struiken niet te infecteren. De plant wordt naar een geventileerde ruimte gebracht en al daar voeren ze alle noodzakelijke behandelingen uit met fungiciden of insecticiden.
Tuinbegonia’s kunnen worden aangetast door bladluizen, spintmijten of echte meeldauw.
De belangrijkste moeilijkheden bij het groeien:
Samen met ziekten veroorzaakt door plagen of infecties, kan onjuiste zorg de oorzaak zijn van begonia-problemen..
- Vallende bladeren kan te wijten zijn aan een gebrek aan verlichting. In dit geval zullen de stengels van de plant erg dun zijn en zal er weinig blad op zitten. Door de hitte kan het begonia-blad uitdrogen en opkrullen. Overloop kan leiden tot rottingsprocessen en verwelking van de plant..
- Geel blad kan ook worden veroorzaakt door een gebrek aan licht. De tweede mogelijke oorzaak is ondervulling of overloop.
- Vallende knoppen – een teken van overmatig vocht of grote droogte van de lucht.
- De bladeren hebben bruine punten door te droge lucht in de kamer.
- bleke bladeren in combinatie met tekenen van rot – een gevolg van overmatig water geven.