Lophophora (Lophophora) is een van de unieke vertegenwoordigers van het geslacht cactus. De tweede naam die in sommige wetenschappelijke literatuur wordt genoemd is peyote. Er zijn 1 tot 4 soorten cactussen in het geslacht. In een natuurlijke lijn worden ze gevonden op de hellingen van de nabijgelegen bergen met dichte struiken die Mexico en de Verenigde Staten bewonen..
Naast het ongewone uiterlijk hebben wetenschappers een zeldzame samenstelling van celsap ontdekt, die unieke sets alkaloïden bevat. Het sap van de plant heeft helende en tonische eigenschappen, maar het mag slechts in beperkte hoeveelheden worden geconsumeerd. Overschrijding van de dosering kan stoornissen van het bewustzijn en psychologische afwijkingen veroorzaken. Daarom is het fokken van lophophora in een aantal landen over de hele wereld verboden..
Door de plant in afzonderlijke soorten te groeperen, lieten botanici zich leiden door verschillen in de chemische samenstelling van het sap van cactussen. Lophophora uitgestrekte produceert een stof genaamd pellotin. Lophophora Williams wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van mescaline in de weefsels. Het verschil in kleur of structuur is nauwelijks merkbaar. Hoewel ervaren experts één interessant feit noemen dat een bepaalde soort tekenen van een geheel andere cactusvorm kan vertonen.
Beschrijving van de lophophore-cactus
De hoofdstam lijkt op een afgeplatte bolvormige scheut met een groenachtig blauwe tint. De diameter bereikt 15 cm en het oppervlak van de vlezige stengel is glad en voelt fluweelachtig aan. Op het eerste gezicht lijkt het lichaam van de scheut te zijn gevormd uit verschillende uitstekende segmenten die met elkaar zijn verbonden. Het aantal segmenten is vanaf vijf stuks of meer. De bovenkant van de cactus ziet eruit alsof hij zich in 5 gelijke delen splitst. Het is gemakkelijk om uitstulpingen op de schaal van de stengel te zien. Tegenwoordig zijn er een groot aantal decoratieve cactussen gekweekt, die op de scheuten opkomende noppen hebben..
De tepelhof is zichtbaar in het midden van een enkel segment. Hieruit ontstaan dunne haren, die in bundels worden verzameld. De kleur van dichte haarbosjes is helder stro. Volwassen cactussen zijn meestal aan de toppen begroeid met haren, omdat hier jonge segmentlobben zijn geconcentreerd. In het voorjaar bloeien vanuit dit gebied intensief bloemknoppen. De cultuur bloeit in de zomer. Bloeiwijzen verschijnen in de vorm van buisvormige en meerbladige kelken. De diameter van de bloemen is meestal niet groter dan 2 cm, het kleurenpalet is overwegend roodachtig of wit. Na het verwelken van het bloeiende deel rijpen de roze vruchten, waarbinnen kleine zwarte korrels verborgen zijn. De breedte van één vrucht is 2-3 cm.
Lophophore-cactus heeft een massieve, zoals een raap, wortelstok, bedekt met een sterke leerachtige schaal. Verdikte wortelprocessen strekken zich uit aan de zijkanten. In diameter is de stengel niet inferieur aan de wortel, gemeten samen met de laterale baby’s. De wortel zakt diep in de grond en wordt langer dan de hoofdstam.
Lophophore cactusverzorging thuis
Lofofora is geschikt voor thuiskweek. Net als elke andere cactus heeft de beschreven soort comfortabele leefomstandigheden nodig..
Locatie en verlichting
Stengels ontwikkelen zich gestaag in diffuus daglicht. Directe brandende stralen, die ‘s middags actief door ramen dringen, kunnen echter de externe kleur beïnvloeden. In plaats van de traditionele groenachtige kleur krijgen de vlezige scheuten een rode tint. Bovendien vertragen tegelijkertijd vitale processen en kan de plant niet volledig groeien..
Temperatuur
In een warm seizoen worden bloempotten met cactus bewaard in een kamer met een gematigde temperatuur. Omdat de wilde verwanten van Lophophora gewend zijn aan warme klimaten, vormt een verhoging van de thermometer boven 40 ° C geen bijzonder gevaar. Voor de winter wordt de plant verplaatst naar een koele ruimte, waar de luchttemperatuur niet boven de 10 ° C komt. Tijdens de winterperiode hebben de stelen voldoende natuurlijk licht om een korte dag normaal te kunnen ontwikkelen..
Bewateringsmodus
Het bewateringsschema wordt beïnvloed door de temperatuur en de bodemgesteldheid. In de zomermaanden wordt de bevochtiging 1-2 dagen herhaald nadat het grondmengsel voor ten minste een derde in de pot is uitgedroogd. Met de komst van september en het eerste koude weer, stopt de cactus volledig met water geven. De watergift wordt vanaf maart in dezelfde modus hervat. Overtreding van deze regel leidt tot de snelle vorming van rottende bacteriën op de wortels..
Vochtigheidsniveau
Droge lucht in stadsappartementen is niet schadelijk voor de lofofor. Het heeft geen zin om extra hydratatie te regelen.
Bodemsamenstelling
Het zaadsubstraat moet een goede losse structuur en luchtdoorlatendheid hebben. Lofofora teelt het liefst in een neutrale omgeving. Optimale grond bestaat uit vruchtbare grond vermengd met losmakende ingrediënten. De verhouding van de verhouding is 1: 2. Het is toegestaan om het substraat zelf te mengen voordat u de cactus plant. Het is noodzakelijk om dezelfde hoeveelheid graszoden en steenslag te nemen en vervolgens 2 keer meer perliet toe te voegen. Bovendien is het grondmengsel verrijkt met beendermeel, dan zal de cactus volgens ervaren bloementelers beter groeien en minder pijn doen.
Omdat het wortelstelsel diep in de grond gaat, wordt een hoge en stabiele pot geselecteerd voor het planten. Een betrouwbaar drainagemateriaal is aan de onderkant verdicht. Fijn grind wordt zorgvuldig verdeeld over het oppervlak van het grondmengsel en probeert de wortelhals van de hoofdstam te verbergen.
Voedingsfrequentie:
Meststoffen worden eenmaal per maand aangebracht wanneer de plant de intensieve groeifase ingaat. Het wordt aanbevolen om speciale mengsels te kopen die alleen bedoeld zijn voor het voeren van cactussen..
Aanbevelingen voor transplantatie
Op jonge leeftijd wordt cactus elk jaar getransplanteerd, bij voorkeur in het voorjaar. Als hij drie of vier jaar oud is, hebben de wortels onvoldoende ruimte voor verdere ontwikkeling. Overplanten naar een nieuwe grotere pot zal het probleem helpen oplossen. Alvorens de wortels in de grond te laten zakken, worden de uiteinden enkele centimeters bijgesneden. De secties worden behandeld met steenkool en gedroogd in de frisse lucht, pas daarna wordt de cactus overgebracht naar een nieuwe container.
Lophophora kweekmethoden
De eenvoudigste manier om lophophora te kweken is door zaden te zaaien. Granen gewonnen uit rijp fruit kunnen op elk moment van het jaar worden gezaaid. Gedetailleerde instructies voor het zaaien worden meestal door de fabrikant aangegeven op de container met het product..
Een andere manier van reproductie van lophophora is om de baby’s in de late herfst van de moederplant te scheiden. De verzamelde kinderen worden op perliet gegoten en daar bewaard totdat ze jonge wortels hebben uitgestoten. De detentievoorwaarden verschillen niet van de teelt van volwassen cactussen. Met de komst van de lente moet het proces van wortelvorming met succes worden voltooid, zodat de kinderen worden overgeplant in permanente bloempotten..
Peyote Report (vroegste video’s) 03: Bloeiend. Bestuiving. Overdracht
Ziekten en plagen
Lofofora wordt zelden ziek. Insecten vormen ook geen serieuze bedreiging. Bloemisten die deze cultuur nog niet eerder zijn tegengekomen, zijn vaak bang dat hun huisdier op een gegeven moment stopt met groeien. Er is geen reden tot bezorgdheid. Iedereen weet dat cactussen langzaam aan massa winnen. In de regel is de standaardgroei van de stengel onder gunstige omstandigheden 5 tot 10 mm per jaar..
Soorten en variëteiten van lofofora-cactus met foto
Peyote is ingedeeld in de volgende soorten:
Lophophora Williams (Lophophora Williamsii)
De hoogte van de stengel bereikt ongeveer 7 cm, de diameter is niet groter dan 12 cm, scheuten bloeien met roze-witte bloemen. Er zijn verschillende gemodificeerde vormen: vijf-ribbed, bedrieglijk, multi-ribbed en comb.
Op een nota! Loofora Williams is een van de verboden planten voor de teelt in de Russische Federatie. Bij het fokken van 2 of meer exemplaren in kameromstandigheden of op een locatie, kan een individu worden vervolgd.
Lophophora Fricii
De volwassen plant heeft stengels van 8 cm lang en de kleur van de bloeiende kopjes is vurig rood. Scheuten zijn buiten geribbeld. Aantal ribben op één steel 14 stuks.
Lophophora verspreiding (Lophophora diffusa)
Het grondgedeelte is groengeel. De genoemde weergave is even hoog als de vorige. In plaats van rode bloemen bloeit hij echter met witgele bloeiwijzen..
Lophophora Jourdaniana
De cactus wordt amper 6 cm lang. Het wordt gekenmerkt door een paarsrode bloei en hetzelfde aantal spiraalvormige ribben als Fritsch’s lophophora.