Clematis

De clematisplant (Clematis) is een kruidachtige vaste plant die lijkt op een sierrank. De bloem behoort tot de Buttercup-familie en omvat ongeveer 300 soorten. Opengewerkte aanhangende bladeren, heldere knoppen in de vorm van sterren of bellen en een houtachtige stam zijn de belangrijkste voordelen van de bloem. Onder natuurlijke omstandigheden heeft de cultuur een uitgebreid teeltgebied, maar wordt deze voor het grootste deel aangetroffen in landen met een gematigd en subtropisch klimaat..

De externe structuur van clematis kan, afhankelijk van het behoren tot een bepaalde variëteit, verschillen. Naast de traditionele botanische naam wordt de plant wijnstok of clematis genoemd. In de Griekse vertaling betekent het woord “klema” een klimplant. Wilde bloemen zijn te zien in de steppen, bossen en langs rivieroevers.

Clematis is het populairst bij bloemisten en landschapsontwerpers. Op de percelen worden ook gekweekte soorten clematis en zijn hybriden gekweekt. Volgens ervaren bloementelers kan een plant een hele tuin vervangen, perfect voor verticale decoratie en het maken van alle ontwerpcomposities. Door de geur van bloemen en een gevarieerd scala aan tinten heeft clematis geen gelijke onder de bloeiende tuiniers.

Beschrijving van clematis

Kruidachtige en struikvormen van clematis zijn heel verschillend van elkaar. In botanische classificaties worden enkele honderden soorten clematis genoemd, wat de verzorging van de bloem bemoeilijkt. In zomerhuisjes worden meestal liaanachtige exemplaren gekweekt..

Tuinclematis onderscheidt zich door het type wortelstelsel. Sommige soorten hebben een vezelig systeem zonder een duidelijke hoofdwortel, terwijl andere een centraal systeem hebben. Clematissen van de laatste groep reageren pijnlijk op een transplantatie.

Jonge stengels zijn erg dun, maar vrij eenvoudig, langwerpig tot 5 m. Houtachtige variëteiten hebben stengels met een gefacetteerd oppervlak. Scheuten van kruidachtige variëteiten zijn afgerond en overwegend groen van kleur. Nieuwe stengels komen uit de luchtknoppen van de takken van vorig jaar of de onderkant van de struik.

Groene of paarse bladeren staan ​​tegenover de stengel. Er zijn eenvoudige, complexe of gepaarde bladmessen. Ze zijn vastgemaakt met bladstelen, die rond de steun draaien en de struik ondersteunen. Samengestelde bladeren bestaan ​​uit 3-7 segmenten. Als je een vers blad in je vingers wrijft, voel je een penetrante geur. Slapende knoppen bevinden zich in de buurt van de wortels. Wanneer het gronddeel sterft, worden de nieren wakker.

Schildvormige, halfbloemige of pluimvormige bloemen zitten alleen of in groepen, of verzamelen zich in bloeiwijzen. Voor clematis zijn biseksuele bloemen kenmerkend. Helemaal aan het begin van de bloei lijken ze groter. De bloemkroon bereikt een lengte van 5-10 cm, de grootte hangt af van de variëteit. De cups zijn in verschillende kleuren gekleurd en bestaan ​​uit 4-8 bloemblaadjes. Tegen het einde van de bloei vervaagt de kleur van de bloembladen..

De bloemen van dubbele clematis hebben tot 70 bloembladen. De knop zelf bevat veel stampers en meeldraden, waardoor de kern op een harige spin lijkt. Een rijk palet aan tinten stelt u in staat om voor elke smaak te kiezen voor het kweken van clematis. Stervormige, schijfvormige en kruisvormige knoppen komen veel voor.

De toppen kunnen variëren, afhankelijk van de weersomstandigheden en de samenstelling van de grond. Er zijn rassen gekweekt met paarse, fluweelblauwe, blauwe, bordeauxrode, roze, witte en gele kelkblaadjes. Dit is geen volledige lijst van tinten. Vanaf het openen van de knop tot het verwelken duurt het 15-20 dagen. In bloei lijkt het aroma van clematis op jasmijn, sleutelbloem of amandel. De plant draagt ​​vrucht met dopvruchten die de struik tot laat in de herfst sieren.

Clematis Verzorging en teelt van klimplanten in het land

Korte regels voor het kweken van clematis

De tabel toont korte regels voor het kweken van clematis in het open veld..

Landen	Het planten wordt meestal uitgevoerd in de herfst, na het opgraven van de site, of in de lente..
De grond	Er wordt gekozen voor een waterdoorlatende, licht alkalische of neutrale ondergrond. De bloem groeit het beste op leem. De grond moet goede drainage-eigenschappen hebben. Het zal niet werken om clematis te kweken op zoute, vochtige en zure grond..
Verlichtingsniveau	De plant is lichtminnend. Maar het is belangrijk dat ‘s middags, wanneer de zon bijzonder agressief is, de struiken in de schaduw staan..
Bewateringsmodus	Het is een vochtminnende plant die minimaal één keer per week overvloedig water nodig heeft. Tijdens een droogte worden de struiken nog vaker bevochtigd, namelijk om de 3-4 dagen..
Topdressing	Voedingsstoffen worden geïntroduceerd tijdens het actieve groeiseizoen. Planten worden gevoed met stikstofhoudende meststoffen. Tegen de tijd dat de knoppen worden gelegd, worden kaliumverbindingen toegevoegd en aan het einde van de bloei is de grond verrijkt met fosforcomponenten.
Bloeien	De bloei begint meestal in mei en duurt tot september..
Snoeien	Volwassen planten worden gesnoeid tijdens actieve groei of, indien gewenst, om de samenstelling vorm te geven. Voor overwintering wordt nog een procedure uitgevoerd..
Reproductie	Zaden, de struik verdelen, gelaagdheid, nieuwe scheuten vastzetten.
Ongedierte	Diverse insecten, blad- en wortelaaltjes.
Ziekten	Schimmelziekten, echte meeldauw, grijze rot, roest, necrose, ascochitis, zcochitosis, cylindrosporiasis, geel mozaïek.

Clematis kweken uit zaden

Zaadzaaidata

In plaats van volwassen zaailingen te kopen in winkels of kwekerijen, kun je clematis gemakkelijk in je eigen tuin planten. Het is niet moeilijk om succesvolle selectieresultaten te behalen als u alle informatie over dit proces grondig bestudeert en een gunstig zaaitijdstip berekent..

Culturele soorten clematis worden conventioneel verdeeld in drie groepen, afhankelijk van de grootte van de zaden en de intensiteit van hun ontkieming:

1. De eerste groep omvat moeilijk te kweken clematis, waarvan de dopvruchten zijn gevuld met grote korrels. De duur van hun ontkieming in het open veld is 1,5-8 maanden. We hebben het over clematis Duran, Jacqueman, paars, wollig en andere soorten.
2. De groep bloeiende wijnstokken met middelgrote zaden omvat clematis met hele bladeren, Manchurian, Douglas, Chinees, enz. Het duurt ongeveer 1,5-6 maanden om zaailingen te ontkiemen.
3. Clematis met kleine zaden ontkiemen gelijkmatig en snel. Vriendelijke scheuten verschijnen 2-16 weken na het zaaien. De vertegenwoordigers van deze groep zijn clematis tangut en druivenblad.

Vers geoogst zaad wortelt sneller. Als u van plan bent het zaaien uit te stellen tot volgend jaar, kunt u de zaden het beste in papieren zakken doen. Bewaar zaden bij kamertemperatuur op een droge plaats. Onder deze omstandigheden blijven de kiemeigenschappen 4 jaar behouden..

&# 127802; CLEMATIS UIT ZADEN KWEKEN – clematis uit zaden thuis van het Clematis-tv-kanaal

Het zaaien van verschillende rassen wordt op een bepaald moment georganiseerd. Grote zaden worden in de late herfst of vroege winter in de grond begraven. Kleinere zaden worden direct na nieuwjaar in dozen gezaaid en de kleinste dopvruchten komen eerder uit als ze in het vroege voorjaar worden gezaaid..

Alvorens op zaailingen te zaaien, wordt het materiaal gestratificeerd. De zaden worden 10 dagen in water gelaten. Het water wordt periodiek afgevoerd en vervangen door vers water. Een voedzaam grondmengsel wordt in de dozen gegoten die zijn voorbereid voor toekomstige struiken, die worden verzameld uit zand, aarde en turf. De componenten worden in dezelfde verhouding genomen. De ondergrond wordt geëgaliseerd en bevochtigd. Vervolgens worden de zaden over het oppervlak verspreid en bedekt met zand. De laag zand mag niet te dik zijn, anders kan het zaadje niet doorbreken naar het licht.

De gewassen worden van bovenaf aangedrukt. De dozen zijn bedekt met glas of gaas. Om het proces van het pikken van zaailingen te versnellen, worden containers op een warme plaats bewaard. De optimale temperatuur is van 25 tot 30 graden. Van tijd tot tijd worden gewassen bewaterd door water in een pan te gieten. Deze methode voorkomt dat de zaden worden uitgewassen. Kleine grassprietjes worden verwijderd zodat onkruid de ontwikkeling van het gewas niet hindert.

Hoe zorg je voor zaailingen?

De containers met jonge zaailingen worden naar een lichte plaats verplaatst wanneer de eerste groene scheuten boven de grond verschijnen. Het is belangrijk dat de dozen niet in direct zonlicht staan, anders zullen de scheuten, zelfs bij normale watergift, snel vervagen..

Nadat ze hebben gewacht tot de planten een paar echte bladplaten vormen, pakken ze individuele potten op. Voordat de struiken naar de volle grond worden gestuurd, wordt clematis binnenshuis gekweekt. Ze beginnen pas met het planten van zaailingen op een tuinperceel nadat de dreiging van nachtvorst voorbij is.

Voor zaailingen wordt een licht beschaduwd gebied geselecteerd, waar een lichte voedzame grond ligt. Bovendien wordt een interval van 15 tot 20 cm tussen de zaailingen in acht genomen, zodat in de toekomst overwoekerde wijnstokken elkaars ontwikkeling niet belemmeren..

Clematis hebben ook een systematische pluk van de scheuten nodig. Dankzij deze procedure bouwen de struiken gelijkmatig zowel bladverliezende als wortelmassa op. Bij geknepen vaste planten neemt de bossigheid in de loop van de tijd toe. Voor de overwinteringsperiode is de plant bedekt met blad of materiaal.

In het voorjaar worden kant-en-klare zaailingen getransplanteerd in groeven van 5-7 cm diep, met een afstand tussen individuele exemplaren van minimaal een halve meter. Zorg er dan voor dat u de toppen van de scheuten inkort, maar zodat er 2-3 knooppunten op blijven..

Na een paar jaar zullen de struiken sterke wortels krijgen, die tegen die tijd een lengte van ongeveer 10-15 cm zullen bereiken. Daarna kunnen de planten al worden overgeplant naar een permanente habitat.

Clematis planten in de volle grond

De beste tijd om te planten

De garantie voor een succesvolle teelt van een bloem is in de eerste plaats een correct gekozen tijd voor het planten van clematis en een geschikte locatie. De plant is lichtminnend, bang voor het nabije voorkomen van grondwater, de wortels zijn gevoelig voor een teveel aan vocht.

Zaailingen van clematis worden geplant vanaf de windstille kant van het huis. De plaats moet worden beschermd tegen tocht. Het is belangrijk dat de struiken ‘s middags, wanneer de zon bijzonder agressief is voor planten, in de schaduw staan.

Er wordt gekozen voor een waterdoorlatende, licht alkalische of neutrale ondergrond. De site wordt bemest en losgemaakt. Clematis groeit volgens bloementelers beter op leem. De grond moet goede drainage-eigenschappen hebben. Het zal niet werken om clematis te kweken op zoute, vochtige en zure grond. De wortels van de bloem kunnen een meter onder de grond gaan. Daarom wordt in een gebied waar gevaar voor wortelrot bestaat door grondwater, een dijk aangelegd.

LANDINGSGEHEIMEN VAN KLEMATIS: VERGEET DE KRANT NIET!

Het wordt niet aanbevolen om zure turf of verse mest als topdressing te gebruiken. De wijnstok moet op enige afstand van het huis en het hek worden geplant, anders zal het water dat van het dak stroomt constant onder de struik weglopen. Het is beter om een ​​​​gat voor zaailingen te graven op een afstand van minimaal 30 cm van het dichtstbijzijnde gebouw.

Clematissen worden in de herfst, na het opgraven van de site of in de lente in de volle grond geplant. Een zaailing die in een winkel is gekocht, kan op elk moment worden geplant. Als u echter in de late herfst een bloem in pot heeft gekocht, kunt u het verplanten beter uitstellen tot volgend jaar..

Voor overwintering wordt de pot verplaatst naar een koele plaats, waar de luchttemperatuur niet meer dan 5 graden is. Het oppervlak van de grond wordt besprenkeld met zaagsel gemengd met zand en bevochtigd. De zaailing wordt van tijd tot tijd gecontroleerd en geknepen zodat de scheuten zich gelijkmatig ontwikkelen, dan behoudt de struik zijn vorm.

Alleen gezonde zaailingen worden in de grond geplant. Ze worden van alle kanten nauwkeurig bekeken. Instanties met een beschadigd wortelstelsel worden weggegooid. Struiken, waarvan de wortellagen te droog zijn, worden gedrenkt in koud water. Wanneer het wortelstelsel goed opzwelt, worden de planten naar de grond gestuurd..

Clematis planten in het voorjaar

In gebieden met een koel klimaat wordt clematis in het voorjaar in de volle grond geplant, meestal eind april of begin mei. De zaailing moet minimaal één stengel hebben.

Het plantgat wordt gegraven tot een diepte en breedte van maximaal 0,6 m.De bodem is bedekt met drainagemateriaal van 10-15 cm dik. Gebruikelijke drainagematerialen zijn gebroken baksteen, steenslag, perliet.

De bodem met een laag gehalte aan voedingsstoffen is verrijkt met turf en minerale meststoffen. 1 emmer turf, 1 emmer zand, 2-3 emmers compost, 1 glas superfosfaat en 2 glazen dolomietmeel worden in de put gegoten. De componenten zijn grondig gemengd.

Om het liaanframe te ondersteunen, installeert u verwijderbare of stationaire steunen van ongeveer 2,5 m hoog. Dankzij de steunen zal de plant niet breken bij winderig weer.

Bovenop de drainagelaag wordt de grond met een glijbaan gegoten. Een zaailing wordt in het midden geplaatst, de wortels worden rechtgetrokken en de put wordt gevuld met het resterende grondmengsel. Het belangrijkste is dat de wortelhals 5-10 cm in de grond wordt begraven, zodat ook de stengel van de scheut tot aan de eerste internode bedekt is met aarde. Het gat is niet tot de bovenkant gevuld, er moet een holte van 8-10 cm dik zijn, zodat bij het water geven het water naar de wortels stroomt en niet buiten het gat.

Giet 10 liter water onder één zaailing. Wanneer het water wordt geabsorbeerd, wordt het oppervlak van de uitsparing rond de struik besprenkeld met turf. Gedurende het voorjaar en de zomer wordt de grond verdicht, dus u zult regelmatig verse grond moeten toevoegen. Een interval van één meter wordt waargenomen tussen aangrenzende zaailingen..

Clematis planten in de herfst

In een gebied dat wordt gedomineerd door een warm klimaat, worden clematissen in de herfst in de tuin geplant. Het planten wordt uitgevoerd in september of in oktober. Alleen die zaailingen met voldoende ontwikkelde vegetatieve knoppen zullen wortel schieten..

Het schema voor het planten van clematis in de herfst verschilt bijna niet van het planten in de lente. Het enige verschil is dat het plantgat volledig bedekt is met grondmengsel. De grond rond de wijnstok moet worden beschermd met gedroogd gebladerte en bedekt met niet-geweven materiaal. Lutrasil is perfect – een synthetisch afdekmateriaal dat planten beschermt tegen vorst.

Zodra de grond in het voorjaar ontdooit, verwijder je de oude laag aarde van 8-10 cm dik.Verder wordt in de zomer de lege verdieping gevuld met verse grond. Deze speciale groeven zijn nodig zodat jonge scheuten door de grondlaag kunnen uitkomen..

Clematis verzorgen in de tuin

Om ervoor te zorgen dat clematis de eigenaren van de site jaarlijks verrassen met weelderige bloei, is het belangrijk om kennis te nemen van een paar geheimen die liggen in de juiste verzorging, snoei en voeding van de plant..

Water geven

Clematis is een vochtminnende plant die minstens één keer per week overvloedig water nodig heeft. Tijdens een droogte worden de struiken nog vaker bevochtigd, namelijk om de 3-4 dagen. Om een ​​jonge struik met vocht te verzadigen, is één emmer water voldoende. Volwassen exemplaren hebben 2-4 emmers water nodig..

Een paar potten moeten dicht bij de plant in de grond worden begraven. Maak aan de onderkant kleine gaatjes. Bij het water geven zal het water in deze potten stromen en dan geleidelijk door de grond sijpelen en gelijkmatig door de wortels worden opgenomen. Deze methode van water geven is vooral relevant bij warm weer..

losmaken

Het grondoppervlak, niet bedekt met mulch, wordt de volgende dag regelmatig losgemaakt na het water geven, terwijl het gebied tegelijkertijd wordt bevrijd van onkruid. Onkruidvermeerdering kan worden gestopt door de bovengrond rond clematis te bedekken met mos, turf of humus. Bovendien helpt mulch om vocht in de wortelzone vast te houden en voorkomt het snelle verdamping..

Topdressing

Jaarlijkse clematiszaailingen die in de volle grond zijn geplant, hebben niet veel dressing nodig. Overtollige kunstmest kan ervoor zorgen dat de struik snel gaat rotten. Voedingsstoffen worden geïntroduceerd tijdens het actieve groeiseizoen. Clematissen worden gevoed met stikstofhoudende meststoffen. Tegen de tijd dat de knoppen worden gelegd, worden kaliumverbindingen toegevoegd en aan het einde van de bloei is de grond verrijkt met fosforcomponenten.

Na het snoeien in de zomer worden de zaailingen gevoed met opgeloste minerale meststof met een snelheid van 20 g stof per emmer water. Kopersulfaat wordt ook toegevoegd. In maart of april wordt de cultuur behandeld met kalkmelk – een mengsel van dolomietmeel en krijt. Op het moment van de bloei wordt alle topdressing gestopt, anders verliest de struik zijn activiteit. Als in de zomer de regio te nat bleek te zijn, wordt de stam nabij het grondoppervlak gesmeerd met houtas. Dit vermindert het risico op wortelrotvorming.

Wat is er nodig voor de snelle bloei van clematis? / Tuingids

Ondersteuning voor clematis

Onder de clematis zijn verschillende verticale steunen geïnstalleerd: waaiervormige en gebogen structuren, roosters, hekjes, piramides. Je kunt de liaan stabiliteit geven met houten palen of gaas en tegelijkertijd de muren van het huis, bijgebouwen of een hek versieren. Om ervoor te zorgen dat de stelen van de scheuten betrouwbaar worden gehaakt, moet de stalen of plastic staaf een diameter hebben van niet meer dan 10-12 mm. Ze houden ook rekening met het feit dat overwoekerde struiken het risico lopen te breken na regen onder het gewicht van hun eigen gewicht, dus het is beter om een ​​structuur van duurzaam materiaal te kopen. Een geweldig idee is om een ​​cilinder met zeldzame metalen cellen te installeren. Liana wikkelt zich om deze structuur en bedekt deze geleidelijk met bladeren..

Snoeien

Volwassen clematis worden afgesneden tijdens de periode van actieve groei of, als dit nodig is om de compositie vorm te geven. Snoeien kan ook de bloeifase verlengen. Een andere procedure wordt uitgevoerd vóór overwintering. Clematissen, conventioneel verdeeld in 3 groepen, hebben hun eigen snoeikenmerken.

• In bloemen van groep A worden alleen verzwakte scheuten gesnoeid, omdat bloeiwijzen zich vormen op de stengels van vorig jaar. Ze beginnen met snoeien aan het begin van de zomer, nadat ze hebben gewacht tot de zaailing bloeit. In de late herfst spudden de struiken.
• Vertegenwoordigers van de tweede groep B hebben knoppen op de scheuten van dit en vorig jaar. De stelen van deze exemplaren worden met 50-100 cm ingekort, waardoor er 2-5 paar knoppen overblijven. Verdorde en verstoken stengels worden bij de wortel verwijderd. Voor de winterperiode wordt de wijnstok van de steun verwijderd, gevouwen en voorzichtig op de grond gelegd, waarbij de wortels worden bedekt met droog gebladerte.
• Tijdens het seizoen worden exemplaren van de derde groep C meerdere keren getrimd. Alleen jonge scheuten van dit jaar dragen knoppen. Met de komst van de herfst worden de stengels afgesneden ter hoogte van het oppervlak van de site of iets erboven.

Clematis na de bloei

Ze beginnen clematis voor te bereiden op overwintering in de late herfst. De overige bladeren worden van de wijnstokken geplukt. De wortelhals, die boven de grond uitsteekt, wordt behandeld met kopersulfaat. Oplossingsconcentratie 2%.

Bij zonnig, droog weer wordt een emmer humus onder de wortel gegoten. Het gebied rond de wijnstok is spud. De hoogte van de heuvel moet minimaal 10-15 cm zijn, er wordt ook een mengsel van houtas en zand toegevoegd. De verhouding van de componenten is als volgt: 250 g as wordt genomen voor 1 emmer zand.

Jonge clematissen hebben beschutting nodig, vooral als de plant wordt gekweekt in gebieden met koude klimaten. Dek de clematis droog af. De stelen worden op de grond gebogen of in een bundel gedraaid, een handvol droog blad, sparren takken of stukjes schuim worden erop gelegd. Om te voorkomen dat de bladeren door de wind worden weggeblazen, worden ze geperst met een houten kist. Een stuk dakbedekking of een ander materiaal dat geen water doorlaat, wordt op de doos geplaatst. Dakbedekkingsmateriaal wordt aan de uiteinden geperst met stenen of stokken en bestrooid met turf. Als turf niet bij de hand is, kunt u gewone aarde gebruiken (laagdikte 20-25 cm).

Bladeren en sparren takken worden geoogst nadat de voorjaarsvorst voorbij is, dan is de plant niet in gevaar. De stelen komen weer omhoog, recht en kleven aan de steun.

Kweekmethoden voor clematis

Clematis wordt meestal uit zaad gekweekt. De beschrijving van dit proces staat iets hoger in het artikel aangegeven. Een andere optie voor de reproductie van clematis is vegetatief: door de struik te verdelen, door zomer- en herfstlagen te planten of nieuwe scheuten vast te pinnen.

Voortplanting door de struik te verdelen

Een bloem die de leeftijd van zes jaar nog niet heeft bereikt, is geschikt om te delen. Oudere struiken hebben een sterk wortelstelsel. Het is moeilijk om het uit te graven, het zal de wortels niet beschadigen.

De plant wordt voorzichtig uit de plantkuil gehaald, de aanhangende aarde wordt van de wortels afgeschud. Gebruik een scherpe snoeischaar om de struik in gelijke delen te snijden. Het aantal verdelingen bij de uitgang is afhankelijk van de grootte van de struik. Het belangrijkste is dat verschillende knoppen op de wortelhals worden bewaard..

Voortplanting door gelaagdheid

De stekken worden in oktober geoogst. Voordien wordt het gebladerte volledig van de takken afgesneden. De uitgebloeide stengels worden tot de eerst ontwikkelde knop afgesneden, gevlochten en in met turf gevulde groeven gelegd. De stelen zijn in deze positie gefixeerd en bedekt met turf en aarde, het oppervlak is aangedrukt.

Voor de winter zijn clematisscheuten bedekt met gevallen bladeren of vuren takken. In het voorjaar, zodra de grond ontdooit, begint de struik regelmatig water te geven. Wanneer de zaailingen groen worden op de plantplaats, is het oppervlak bedekt met een laag mulch. Het gaat om humus of turf.

Met het begin van de herfst kan het grootste deel van de jonge groei op een vaste plek worden geplant. Om het risico op beschadiging van het wortelstelsel te verkleinen, worden spruiten met een hooivork uit de grond gehaald. Als je niet kunt wachten om nieuwe clematis te krijgen, is het toegestaan ​​om de stekken in de zomer te leggen, maar dan is de kans op sterfte van de scheuten in de winter groot..

Vastzetten

De stengels worden in de lentemaanden vastgezet. Kies gezonde twee- of driejarige scheuten, die op de punt van de knoop worden geprikt en ingebed in bloempotten met een los substraat vermengd met turf. Vazen worden begraven in de tuin onder het niveau van de site, zodat het water tijdens de irrigatie in de container wordt vastgehouden. Naarmate de zaailing opgroeit, wordt de grond in de bloempot gegoten, waarbij de aarde met een heuvel wordt geharkt. In de herfst worden volwaardige zaailingen gevormd uit vastgezette stengels.

Ziekten en plagen van clematis

Bloeiende scheuten van clematis verdorren zonder de juiste zorg, wat het eerste teken is van een schimmelziekte. De stelen verliezen hun turgordruk, hangen af ​​en drogen geleidelijk uit. De veroorzakers van de ziekte verbergen zich vaak onder een laag grond en infecteren het wortelstelsel. Als u de basisregels voor het kweken van clematis in acht neemt, kunt u een aantal problemen voorkomen..

De manifestatie van de schimmel is gemakkelijk te zien aan het begin van de lente. In een zieke struik worden de aangetaste stengels afgesneden en bewaterd met Azoceen of Fundazol. De concentratie van de oplossing moet 2% zijn. Bij een totale nederlaag wordt de liaan samen met een aarden klomp opgegraven en buiten de site verbrand, en wordt de plaats waar de vaste plant zat gedesinfecteerd met fungiciden. Naast de schimmelziekte genezen Azoceen en Fundazol planten die zijn geïnfecteerd met echte meeldauw of grijsrot..

Clematissen zijn ook vatbaar voor roest, een veel voorkomende vorm van schimmelziekte. Symptomen zijn te zien in de lente, wanneer het oppervlak van de scheuten en het gebladerte bedekt is met verhoogde oranje vlekken. Geleidelijk krijgen de bladeren een bruine tint en drogen ze uit, en de stengels worden vervormd. Aangetaste monsters worden behandeld met 1% of 2% Bordeaux-vloeistof, koperoxychloride of Oxychom.

CLEMATIS. ZIEKTEN EN Plagen.

Aan het einde van de zomer wordt necrose vaak gevormd op de huid van de gronddelen van clematis in de vorm van donkergrijze vlekken, na een tijdje treedt necrose van de aangetaste weefsels op. Medio juli kan de plant ziek worden van ascochitis. Symptomen van zskochitosis zijn vage necrotische vlekken. Een andere aandoening die de plant volgt, is cylindrosporiasis, wanneer zich gele vlekken vormen op het oppervlak van de bladplaten. Koperpreparaten helpen de genoemde problemen te bestrijden. Allereerst hebben we het over 1% kopersulfaat.

Clematissen hebben een eigenaardige immuniteit tegen veel virale ziekten. Het gevaar wordt gedragen door zuigende insecten, die de bladeren kunnen infecteren met geel mozaïek. Er zijn nog steeds geen effectieve remedies voor deze ziekte, dus je zult van de zieke struik af moeten komen.

Het wordt als een slecht idee beschouwd om clematis te planten in gebieden die grenzen aan zoete erwten, delphinium, aquilegia, phlox en pioenrozen. Vertegenwoordigers van deze groep bloemen zijn vaker besmet met mozaïeken dan andere culturen..

Onverzorgde bloemen hebben last van blad- en wortelaaltjes. Bij het opgraven van struiken moet een zorgvuldig onderzoek van de wortels worden uitgevoerd. Als zich dichte knobbeltjes op de wortellagen hebben gevormd, is het beter om geen wijnstok in dit gebied te planten..

Soorten en variëteiten van clematis met foto’s en namen

De classificatie van clematis omvat ongeveer honderd items. Wijnstokken worden verdeeld in groepen, afhankelijk van de oorsprong van de moederplant. Sommige tuinders die clematis op hun percelen telen, classificeren ze op bloemgrootte: kleinbloemig, middelgrootbloemig en grootbloemig. De rest van de telers groepeert clematis volgens morfologische kenmerken:

1. Groep A – alleen de scheuten van vorig jaar bloeien.
2. Groep B – de scheuten van dit jaar en de scheuten van vorig jaar kunnen bloeien.
3. Groep C – alleen de stengels van dit jaar bloeien.

eerste groep A

Alpenclematis (Alpina)

Liana Alpina kan tot 3 m hoog worden. De plant heeft dichte groene bladeren. Bij volwassen exemplaren zijn ze vrij groot. Buisvormige bloeiwijzen met een kleine diameter van een blauwe tint. De soort bloeit in de nazomer. Landschapsontwerpers gebruiken deze clematis voor stoeprandbeplanting. Populaire variëteiten zijn onder meer:

1. Artagena Franchi – een struik van gemiddelde lengte, waarvan de stelen 2-2,4 m bereiken.De koppen van de klokbloemen kijken naar beneden. De kleur van de knoppen is blauw met een witte kern.
2. Albina plena – stijgt boven de grond op een hoogte van 2,8 m. Het ras bloeit met witte dubbele bloemen. Het is mogelijk om de bloei van een vaste plant in mei of juni te zien..
3. Pamela Jackman- de hoogte van de struik is niet meer dan 2 of 3 meter. Verlaagde paarse knoppen. Ze verschijnen op de shoots van vorig jaar in april-juni. Deze variëteit heeft de neiging om opnieuw te bloeien. Dit gebeurt meestal half juli, maar de tweede bloei is niet zo weelderig als de eerste keer..

Bloeiende Clematis (Florida)

Liaan met een houtachtige stengel. De lengte van de rechtgetrokken scheuten is maximaal 3 m. Geurige bloemen zitten alleen en zijn geschilderd in lichte kleuren. Er worden ook tweekleurige variëteiten gekweekt. In de tuinbranche worden de volgende namen vaker gebruikt:

1. Vyvyan pennell – een hoge klimstruik met dubbele lila knoppen. Hun diameter bereikt 12-15 cm.
2. Baby – een laagblijvende variëteit, versierd met kruisvormige bloemen tot 10-14 cm breed. De kleur van de knoppen is lichtpaars met een blauwe overloop.
3. Jeanne d’Arc – een andere badstofvariant. Compacte witte bloeiwijzen zien er organisch uit tegen de achtergrond van een lage struik. De plant is bestand tegen strenge vorst, is niet bang om onder de zon of in de schaduw te groeien, wordt zelden blootgesteld aan ziekten.

Bergclematissen (Montana)

In de bloementeelt wordt de cultuur bergclematis genoemd. Deze gigantische liaan kan ongeveer negen meter reiken. Het blad is scherp en ondiep, de rozetten bestaan ​​uit 5 bladeren. Sneeuwwitte bloeiwijzen bevinden zich op langwerpige steeltjes. In het midden van de kelk steekt een gele meeldraden uit. De diameter van één knop is van 4 tot 5 cm.Clematis Montana omvat variëteiten:

1. Rubens – houtachtige scheuten van het ras onderscheiden zich door intensieve groei. De lengte van de struik is maximaal 6 m. De vorm van de bladeren is ovaal en puntig, de kleur is brons. Kelkbladen zijn roze, bloemen worden verzameld in 3-5 stukjes. De cultuur groeit het liefst in goed licht en behaagt met weelderige bloei.
2. Grandiflora – Aanpistes worden met 5 meter verlengd. De samengesmolten driebladige bladeren zitten in trossen tegenover elkaar op de stelen. Middelgrote bloemen verspreiden een geurig aroma dat de hele tuin vult. De kleur van de bloembladen is roze of wit, de helmknoppen zijn heldergeel, de bloei begint in mei.

Tweede groep B

Wolharige Clematis (Lanuginoza)

Heestertype dat bloeit met rijke enkele bloemen. In diameter openen ze tot 20 cm.Het kleurbereik van de knoppen is breed. Er zijn exemplaren met blauwe, witte, roze bloeiwijzen. Voor het eerst bloeit een zaailing in mei en de volgende keer gebeurt het eind augustus. De meest voorkomende zijn 3 variëteiten, namelijk:

1. Madame Le Cultre – een compacte vaste plant met stevige of gelobde bladbladen. De breedte van de open knoppen is 14-20 cm.De kelk bestaat uit witte kelkblaadjes en transparante helmknoppen. Cups openen in juli. In regio’s met ijzige winters is het beter om de wijnstok te beschermen met een niet-geweven materiaal..
2. Hybrida Sieboldii – een hoge struik waarvan de scheuten drie meter hoog worden. De bloemen hebben een diameter van niet meer dan 16 cm.De randen van de bloembladen zijn omgeven door een contrasterende rand, de hoofdtoon van de kelkblaadjes is bleeklila. De helmknoppen zijn roodachtig. In verschillende regio’s kan de bloei worden waargenomen van juli tot september..
3. Lawsoniana – een verscheidenheid aan struikachtige liaan, in staat om op een steun te klimmen tot een hoogte van maximaal drie meter. De bladeren zijn ofwel eenvoudig of drievoudig, maar beide zijn ovaal van vorm. Geurige kopjes zijn naar boven gebogen, hun diameter is niet meer dan 18 cm, de variëteit is paars gekleurd. Het midden van de knoppen is gemarkeerd met een donkere vlek, de kleur van de lange helmknoppen is paars. Bloei vindt plaats in mei of juni en wordt vaak herhaald in de herfst..

Clematis verspreiden (Patens)

Scheuten van deze struikwijnstok stijgen boven de locatie uit op een hoogte van 3-3,5 m. Grote knoppen groeien tot 15 cm breed in diameter. Het kleurbereik van de knoppen is van donkerblauwe tot witte tinten. Fokkers hebben ook tweekleurige variëteiten gefokt. De vorm van de beker is stervormig, of eenvoudig, of badstof. De bloeiperiode begint in mei of begin juni, knoppen worden alleen gelegd op de scheuten van vorig jaar. Secundaire bloei vindt plaats dichter bij de herfst. Verspreidende clematissoorten vertonen een zwakke winterhardheid.

1. Joan Pikton – een plant van korte lengte. Kruipende scheuten bereiken 300 cm, midden in de bloei zijn de struiken bedekt met grote geurige knoppen. Ze zijn geschilderd in een lila of lila tint en de kern valt op met een lichte plek. Kelkbladen zijn golvend, meeldraden zijn helderrood.
2. Multi Blauw – de lengte van de liaan is ongeveer 250 cm De bloemen zijn violetblauw met een diameter van 14 cm De bloeiwijzen zijn gerangschikt in rijen. De opening van de knoppen vindt plaats van juni tot augustus.

derde groep C

Clematis Jacques

Deze soort omvat wijnstokken die zijn verkregen door clematis Vititsella en Lanuginose te kruisen. De meeste vertegenwoordigers zien eruit als struikranken en hebben een goed ontwikkeld wortelstelsel..

De stengels van Jacqueman worden 4-6 m. De rozet van geveerde segmentplaten bestaat uit 3 of 5 bladeren. De knoppen zijn langwerpig, verzamelen zich in bosjes van 3 of zitten op afstand van elkaar. De beker ruikt praktisch niet, hij is opzij of naar boven gedraaid. De soort is geschilderd in verschillende kleurtinten, behalve wit. Veredelaars hebben variëteiten gekweekt waarin bloemen amper 8 cm in diameter worden. Lange en weelderige bloei is alleen kenmerkend voor de scheuten van dit jaar. Voor de overwintering wordt de kale struik bijna tot aan de wortel of tot de plaats waar de knoppen liggen afgesneden. Vier variëteiten hebben bekendheid verworven:

1. Rouge kardinaal – liaanachtige vaste plant waarvan de lengte varieert van 2 tot 2,5 m. De bladeren zijn samengesteld, bestaan ​​uit 3 bladeren en zijn op één plaats verbonden met een bladsteel. De vorm van de bloem is kruisvormig, in de open vorm bereikt de kelk ongeveer 15 cm. De paarse bloembladen voelen fluweelzacht aan, de meeldraden lijken een tint lichter. De bloeiperiode is meestal een paar weken, meestal van juli tot september. Het ras verdraagt ​​​​de wintervorst matig, dus het heeft nog steeds een lichte beschutting nodig voor de winter. Rouge Cardinal heeft een groot aantal prijzen gewonnen op internationale tentoonstellingen gewijd aan sierteelt.
2. ster van india – de vegetatieve massa, die zich aan de steun vastklampt, stijgt op een hoogte van drie meter boven de grond uit. Samengestelde bladplaten van het bovengenoemde struiktype hebben 3-5 hele of gelobde ovale bladeren met puntige randen. Middelgrote toppen sieren de plant van midden tot laat in de zomer en worden tot 15 cm in doorsnee. Het ras heeft een fel paarse kleur. Door het midden van de kelk loopt een paarse streep. Lichte schaduw meeldraden.
3. zigeuner koningin – een grote variëteit, de groei van scheuten van dergelijke struikclematis is maximaal 3,5 m. De bladplaten zijn complex. Bloeiende liaanknoppen zijn naar boven gericht. In de open stand hebben ze een gemiddelde diameter van ongeveer 15 cm.Brede paarse bloembladen vormen prachtige fluweelachtige knoppen, in het midden waarvan heldere scharlaken helmknoppen uitsteken. Zelfs het stuifmeel op de meeldraden is ook gekleurd. Overvloedige bloei vindt plaats in juli en gaat door tot de eerste nachtvorst. Bloemen vervangen elkaar, zodat de struik er het hele seizoen levend en gezond uitziet. De variëteit verdraagt ​​​​perfect de schaduw, is resistent tegen infectie met een schimmelinfectie. Eén stengel draagt ​​tot 20 bloemen.
4. Bella – compacte clematis, geschikt voor de teelt in de tuin. De stelen worden 2 m lang en vormen stervormige bloemen met een diameter van 10-15 cm. De intens gele kleur verkleurt geleidelijk. Een vaste plant is niet bang voor koud weer en lijdt ook zelden aan schimmelziekten. Bloeit rijkelijk van juli tot september.

Clematisviooltje (Viticella)

De knoppen van dit type clematis worden gepresenteerd in verschillende paarse tinten, van de donkerste tot de lichtste. De kopjes zijn eenvoudig en bereiken een diameter van niet meer dan 2 cm. Bij sommige soorten kijken de bloeiende koppen naar beneden. De groei van scheuten is niet groter dan 3,5 m. De cultuur onderscheidt zich door snelle groei. Met de juiste zorg kan de bloei worden waargenomen van juni tot september. Rassen:

1. Stad van Lyon – heesterrank met donkerbruine stengels. Zonder te trimmen bereiken ze een lengte van 3,5 m. Complexe platen met hele bladeren omvatten 3 tot 5 segmenten. Na verloop van tijd wordt de onderste laag gebladerte geel en droogt op nabij de basis van de stam. De knoppen zitten op lange steeltjes en worden naar boven getrokken. Hun diameter is 10-15 cm, rode bloembladen zijn breed, bij warm weer kunnen ze onder de zon vervagen als de zaailing zich in een open gebied bevindt. Het centrale deel wordt ingenomen door geelgroene meeldraden. De plant ontwikkelt zich in vruchtbare grond en behaagt met weelderige bloei.
2. Altviool – heeft stengels van gemiddelde lengte en driebladige bladeren. Lange bloei vindt plaats in juli-oktober. Als de knoppen volledig open zijn, lijken ze op een propeller van 10-14 cm breed.De donkerpaarse kelkblaadjes zijn bedekt met paarse nerven, de kleur van de meeldraden is geel.
3. Poolse geest – een grote variëteit, in staat om in korte tijd een vegetatieve massa te laten groeien tot 4 m. Stengels vormen veel kleine paarse bloemen. De variëteit begint te bloeien in de laatste dagen van juli. De knoppen blijven tot laat in de herfst aan de struik.

Clematis Tangut

Deze lange soort liaan komt oorspronkelijk uit Mongolië. Op basis hiervan zijn fokkers erin geslaagd om veel hybriden te fokken. De struiken winnen snel aan massa door de intensieve groei van scheuten en een krachtig wortelstelsel. De stelen kronkelen langs de steunen en hekken. De hagen van de Tangut-liaan lijken op een echt hek. Gele hangende bloemen die zich vormen op jaarlijkse scheuten zijn klokvormig.

De plant is vorstbestendig, heeft geen complexe verzorging nodig en is niet bang voor ongedierte. Hij overleeft de winter zonder onderdak. De vruchten bevatten zaden die halverwege de herfst worden geoogst. Vervolgens gebruiken tuinders ze om clematis te vermeerderen. In de zuidelijke regio’s bloeit de cultuur bijna de hele zomer. De bekendste soorten zijn Anita en Bill Mackenzie..

Volkoren Clematis (Integrifolia)

Deze struik heeft geen kronkelende bladstelen, takken zijn broos en hebben speciale ondersteuning nodig. Groeit goed in halfschaduw op vruchtbare humusgronden en bij hoge luchtvochtigheid. De hoogte van de scheuten, houtachtig aan de basis, is niet meer dan 2,5 m. De lengte van leerachtige bladeren is van 5 tot 7 cm Het oppervlak van de langwerpige of smal-lancetvormige platen is glad. Aderen onderaan convex, licht behaard. Klokbloemen zitten afzonderlijk op decoratieve stelen. De kleur is gevarieerd, de bloembladen kunnen roze, blauw, rood, paars of blauw zijn. De helmknoppen zijn geel en lijken bijna half zo lang als de bloembladen. Populaire variëteiten met hele bladeren zijn onder meer: Clematis Duran, Vyarava, Geheugen van het Hart.

Clematis scherp (kleinbloemig)

Snelgroeiende liaan tot 5 meter lang. Het donkergroene gevederde blad contrasteert met de kleine, geurige witte bloemen. De bloeiende knoppen verspreiden een honingaroma dat zich tientallen meters door de tuin verspreidt. De plant bloeit van juli tot augustus..

TOP 10 BESTE SOORTEN CLEMATIS VOOR UW TUIN.

Met Clematis-struiken kunt u elk persoonlijk perceel transformeren. De cultuur is pretentieloos en bestand tegen winterse temperaturen. De bloem wordt geplant in groepsbeplanting of mixborders, in bloembedden of alpine dia’s. Laagblijvende variëteiten van clematis zullen bogen en tuinpaden versieren, en hoge wijnstokken zullen een onesthetische muur perfect versieren. Van kruipende variëteiten kun je een dicht bloementapijt maken dat wordt geweven van heldere knoppen en fris groen..