Gruszka to znana i lubiana przez wielu kultura, która rośnie w różnych regionach i krajach. Nie jest łatwo ją uprawiać, ponieważ roślina uważana jest za bardzo wymagającą pod względem pielęgnacji i utrzymania. Miejsce na gruszkę powinno znajdować się w ciepłym i dobrze oświetlonym miejscu, bez nadmiernej wilgoci w glebie..
Wśród wielu gatunków i odmian znajdują się okazy letnie, jesienne i zimowe, które nadają się do uprawy w regionach o różnych warunkach klimatycznych. Zimowe gruszki doskonale utrzymują się przez długi czas. Owoce te można spożywać prawie do nadejścia wiosny. Przy wyborze odmiany zimowej warto zwrócić uwagę na okazy najpopularniejsze wśród ogrodników..
Gruszka domowa
Odmiana ta jest mieszańcem, więc została wyhodowana w wyniku działalności hodowlanej przez skrzyżowanie dwóch silnych odmian. Rośliny są gatunkami odpornymi na zimę. Drzewa średniej wysokości są szeroko rozpowszechnione na terenie Półwyspu Krymskiego. Ta odmiana jest w stanie wytrzymać ostre zimowe mrozy. Owocowanie rozpoczyna się cztery lata po posadzeniu sadzonek i staje się roczne i obfite. Zbiór odbywa się w połowie jesieni. Owoce rosną do dużych lub średnich rozmiarów o wadze do 200 gramów. Owoce słodko-kwaśne przechowuje się do późnej jesieni – wczesnej zimy. Przy stworzeniu chłodnych warunków możliwe jest dłuższe przechowywanie owoców..
Cechą tej odmiany gruszy jest wczesne dojrzewanie owoców, mrozoodporność, doskonały smak oraz odporność na choroby i szkodniki..
Gruszka Kondratyevka
Owocowanie występuje corocznie, z obfitymi zbiorami. Po posadzeniu sadzonki gruszy tej odmiany zaczyna owocować za 4 lata. Drzewa są niewielkie, z soczyście zieloną koroną. Zbiór owoców odbywa się w stanie półdojrzałym owocu o zielonej barwie, która bardzo szybko przechodzi w żółtawo-pomarańczową. Waga jednej gruszki to około 150 gramów i więcej. Miąższ jednorodny, bez kamienisty, maślany. Owoce zachowują swoje właściwości do połowy zimy..
Gruszka Bere Ardanpon
Wysoka odmiana hybrydowa, preferująca żyzną glebę i ciepły klimat, charakteryzuje się wysoką odpornością na zimę. Jakość i waga owoców zależy od warunków uprawy, właściwej pielęgnacji i odpowiedniego klimatu. W niesprzyjających warunkach przechowywania owoce tracą smak i prezentację..
Pierwszych zbiorów można się spodziewać po siedmiu latach od posadzenia sadzonek. Dojrzałe owoce o jasnożółtym odcieniu mają przyjemny słodko-kwaśny smak i lekką cierpkość. Gruszki zachowują swój smak podczas przechowywania przez 4-5 miesięcy. Odmiana charakteryzuje się wysokim plonowaniem, dużymi owocami i wysoką jakością utrzymania. Główną wadą jest niska odporność na choroby grzybowe.
Gruszka Saratowka
Odmiana wyróżnia się wysoką zdolnością do długotrwałego przechowywania oraz zimotrwałością. Daje wysoki plon każdego roku. Średnia waga jednego owocu to około 200 gramów. Zbiór odbywa się z zielonym kolorem owocu, który z czasem dojrzewa i żółknie. Owoce nadają się do transportu, mają doskonałą prezentację i doskonały smak..
Gruszka Przełęcz Crassan
Ma słabą odporność na zimno, jest odmianą ciepłolubną i należy do drzew średniej wielkości. Odmiana została wyhodowana prawie siedem dekad temu przez znanego hodowcę z Francji. Drzewo zaczyna owocować dopiero po 6 latach od posadzenia młodej sadzonki. Plon daje co roku, ale niezbyt obfity. Owoce są duże, przekraczają wagę 250 gramów. Jeśli posadzisz tę odmianę gruszki na pigwie, to owocowanie następuje dwa lata wcześniej, a owoce osiągają 400 g.
Dojrzały owoc ma złocisty odcień i okrągły kształt. Walory smakowe różnią się od innych odmian soczystością, lekką cierpkością i słodko-kwaśnym smakiem w dobrych warunkach przechowywania i odpowiednim klimacie. Jeśli zasady opieki zostaną naruszone, przy braku wilgoci i słabym nawadnianiu, smak owoców zmienia się w kierunku negatywnym. Stają się bardziej kwaśne niż słodkie i cierpkie. Gdy gruszki uprawiane są w regionach o chłodnym klimacie, owoce nie dojrzewają w pełni. Pełną dojrzałość osiągają stopniowo po zbiorach..
Najbardziej optymalny czas na zbiory to ostatni tydzień października. Do tego czasu owoce odmiany zimowej nabierają pożądanej soczystości i przyjemnego smaku, długo zachowują świeży wygląd i są przechowywane przez dłuższy czas. Miejsce przechowywania powinno być umiarkowanie chłodne (np. piwnica lub piwnica), a następnie zbiór gruszek można przechowywać do wczesnej wiosny.
Charakterystyczne cechy i cechy tej odmiany to bardzo duże owoce, ich niskie wydalanie, odporność na choroby i szkodniki, doskonałe cechy jakościowe i niepowtarzalny smak. Za negatywne strony uważa się niską odporność na zimno, wysokie wymagania dotyczące warunków klimatycznych i składu gleby.
Gruszka Józefina z Mecheln
Ta bezpretensjonalna odmiana toleruje zimne i lekkie przymrozki, a także okresy suche. Drzewa średniej wielkości zaczynają owocować 7-9 lat po posadzeniu. Owoce mają dobrą soczystość i lekko kwaskowaty smak. Żółte owoce osiągają masę 60 gramów na średnich uprawach i ponad 130 gramów na nisko rosnących drzewach. Wyróżniają się dobrą jakością przechowywania i zdolnością do transportu.
Gruszka Olivier de Ser
Po posadzeniu sadzonek pierwsze zbiory pojawią się dopiero po 5-7 latach. Odmiana mieszańcowa wyhodowana we Francji, należy do średniej wielkości drzew odpornych na zimę o średnim plonie. Kultura wymaga dużej uwagi, odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjających warunków wzrostu. Dla tej odmiany bardzo ważna jest żyzna gleba na stanowisku, częste nawadnianie i wysoka temperatura powietrza..
Owoce na drzewach średniej wysokości osiągają masę 200 gram, a na niższych plonach są prawie dwukrotnie większe. Dojrzałe, ciemnozielone, kuliste owoce mają lekko kwaskowaty smak. Choć zwyczajowo zbiera się pod koniec października, prawdziwą dojrzałość owoce osiągają dopiero na początku zimy. Zbiory można przechowywać do wiosny z pełnym zachowaniem wszystkich walorów smakowych..