Hilocereus

Hylocereus is een plant die lijkt op een lange, doornige wijnstok en behoort tot de familie Cactaceae. Sommige onderzoekers van de botanische wereld noemen hem de koning van de cactusplanten. De bloeiperiode gaat gepaard met het verschijnen van sneeuwwitte bloemen als een kroon, die ‘s nachts een duizelingwekkend aroma uitstralen. De plaats van herkomst van hilocereus is de landen van Midden-Amerika. De plant leeft ook in tropische zones van andere continentale regio’s..

Beschrijving van de Hilocereus-plant

Hilocereus kan indrukwekkende afmetingen bereiken. De hoogte van de struiken op hun hoogtepunt van ontwikkeling varieert van twee meter. Brede donkergroene stengels zijn bedekt met een wasachtige bloei. De vlezige stengels zijn verlaagd en hebben drie randen op de snede. Struiken groeien snel in horizontale en verticale richting. De lengte van één cactusscheut is niet meer dan 3 meter. Het wortelstelsel is luchtig. Draadvormige wortellagen worden gevormd op internodiën. Ze nemen voedingsstoffen direct uit de lucht op. Lange bundels naalden bevinden zich op scherpe randen. Sommige stekels zijn zacht. Er zijn enkele soorten cactussen die helemaal geen naalden op de stengels hebben..

Twee- of vierjarige hilocereus, klaar om te rijpen, begint te bloeien. Witte, paarse en crèmekleurige tinten van bloeiwijzen overheersen. De knoppen liggen op de toppen. De bloemhoofdjes gaan alleen ‘s nachts open. Het midden van de knop is bedekt met gele meeldraden. Bestuiving wordt uitgevoerd door insecten. De bestoven cactus draagt ​​vruchten met geurige pitahai’s. Fruit mag rauw gegeten worden.

Pitahaya’s bereiken de grootte van een kiwi of kleine meloen. De schil van de vrucht is helderroze met zachte uitstulpingen. Onder de huid bevindt zich een delicaat, voedzaam wit of paars vruchtvlees. De vrucht bevat veel kleine zwarte korrels. In een gunstige omgeving kan hilocereus het hele jaar door meerdere keren bloeien en pitahaya’s brengen..

Soorten en variëteiten van hilocereus met een foto

Hilocereus omvat 25 soorten. De meeste appellations worden met succes thuis gekweekt en gekweekt. Overweeg de meest interessante en memorabele.

Hylocereus costaricensis

Hilocereus Costa Ricaans

Het wordt gekenmerkt door dichte kruipende stengels met grote bloeiwijzen die aan de uiteinden groeien. De bloembladen zijn wit, omzoomd met paarse schakeringen. De bestoven eierstok verandert in een eivormige paarse vrucht met een scharlaken sappig vruchtvlees. Het ras werd wijdverbreid in Peru en Costa Rica..

Hilocereus smalvleugelig (Hylocereus stenopterus)

Het ziet eruit als een compacte struik tot 15 cm hoog.De kruipende kastanjestelen bloeien met roze buisvormige bloemen. De diameter van de pitahaya is ongeveer 7 cm. Deze soort komt veel voor in Costa Rica..

Golvende hylocereus (Hylocereus undatus)

Het valt op door zijn lange golvende scheuten. Hun zijranden zijn bedekt met harde naalden. In de bloeifase verschijnen witte bloemen. De knophoofden gaan ‘s nachts open. Rode vruchten van langwerpige vorm met wit vlezig vruchtvlees. De diameter van één vrucht is niet meer dan 27 cm.

Hilocereus driehoekig (Hylocereus trigonus)

Hilocereus trihedral

De soort heeft kruipende, geribbelde stengels, gekleurd in een groene tint. Aan de randen steken bosjes gele naalden uit. Bloeiwijzen van een witte tint zijn erg groot.

Hylocereus ocamponis

Het groeigebied van deze soort beslaat het grondgebied van Guatemala en Mexico. Liaanachtige groene stengels met een blauwe tint tot 3 m lang, de uiteinden van de scheuten zijn versierd met witte bloeiwijzen. Paarse schutbladen zijn aanwezig in de buurt van de kelk. Pitahaya’s zijn rood of geel gekleurd. Rijp fruit ruikt lekker.

Hylocereus triangularis

Liaancactus groeit in Jamaica, Cuba, inclusief Haïti. De kleur van de stengels is bleekgroen. Scheuten hebben scherpe randen met dunne doornen. De plant rust op een netwerk van dunne luchtwortels. Aan de uiteinden van de scheuten bevinden zich één voor één witte knoppen. De diameter van de bloemen is ongeveer 20 cm. Bij meerjarige struiken op de stengels rijpen rode bessen met een diameter tot 5 cm.

Veldhilocereus

Gebogen grijs-grijze stengels groeien tot 2 m. Zachte geelachtige naalden verzamelen zich in trossen die de puntige randen beschermen. Witte bloemen met lichtgroene vlekken tot 30 cm lang.Roze vruchten bestaan ​​uit gele of oranje sappige pulp, bedekt met rijpe meloen.

Thuis voor hilocereus zorgen

Thuis voor hilocereus zorgen

Hilocereus kost minimaal onderhoud. Groeit goed op licht voedzame gronden. Cactussen schieten met succes wortel in gekochte, kant-en-klare substraten. Wortelscheuten ontwikkelen zich snel, dus het is beter om meteen een ruime pot te pakken om te planten. Als de site zich in de zuidelijke regio’s bevindt, kunnen de struiken buiten worden gekweekt. Cactussen bevriezen bij temperaturen onder 0 ° C. Tropische zones worden beschouwd als de optimale habitat..

De gekweekte zaailingen worden in warme, zonnige hoeken van de tuin geplaatst. Een steun wordt in de buurt van de stengels geïnstalleerd, zodat de cactus, terwijl hij groeit, zich vastklampt aan doornen en niet breekt onder het gewicht van vlezige scheuten.

Water geven is zeldzaam. De volgende bewateringssessie wordt pas georganiseerd nadat het aarden coma is uitgedroogd. Bij koud weer wordt een keer per week grondirrigatie uitgevoerd. In de winter worden cactussen slechts af en toe bewaterd. De plant komt uit een rusttoestand en begint uitbundig te bloeien..

Hilocereus ziekten en plagen

Hilocereus is resistent tegen ziekten en plagen. Meerjarige problemen komen voort uit onjuiste zorg. Stilstaand water in de buurt van de wortelzone of op het oppervlak van de stengels veroorzaakt de vorming van rot, die de plant kan vernietigen. De situatie wordt ingewikkelder wanneer de omgevingstemperatuur snel daalt.

Hete en droge lucht zijn gunstige omstandigheden voor de ontwikkeling van spint en wolluis. Stop insectenaanvallen door scheuten te besproeien met insectendodende preparaten.

Hilocereus fokken

Hilocereus fokken

Voor zaadvermeerdering van hilocereus worden volwassen en gedroogde zaden gebruikt, die niet langer dan 2 jaar zijn bewaard. Het planten wordt uitgevoerd in zandgrond met een mengsel van bladaarde. De bodem van bloempotten is bedekt met kiezels of geëxpandeerde klei. De grond is matig nat. Zaden worden bovenop verspreid en hun grond wordt geperst tot een diepte van 1 tot 1,5 cm.Containers met gewassen moeten op een verlichte plaats bij kamertemperatuur staan. Zaailingen komen uit na 15-25 dagen.

De vegetatieve reproductiemethode omvat het gebruik van een gesneden stengel, die twee dagen in de frisse lucht wordt gedroogd. De stengel wordt neergelaten in losse zandgrond en op een donkere plaats achtergelaten. Het rooten duurt ongeveer een maand. Gedurende deze tijd wordt de stengel periodiek bewaterd en besproeid. Wanneer de eerste wortels verschijnen, wordt de hilocereus overgebracht naar een meer verlichte plaats..

Toepassing van hilocereus

Bloeiende hilocereus met lange hangende stengels is niet minder decoratief dan andere vaste planten. Cactussen, naast een tuinhek of op een balkon geplant, vullen uiteindelijk alle vrije ruimte op. ‘S Nachts zal de site geurig zijn met het bedwelmende aroma van geopende sneeuwwitte toppen.

Hilocereus is een van de meest hardnekkige gewassen. Vaak worden ze gebruikt als onderstam voor andere vetplanten en epifyten..

Vooral deze cactussoort is de laatste jaren wijdverbreid. De waarde wordt vertegenwoordigd door de heerlijke vruchten van de plant – pitahaya’s, die bekend waren in de tijd van de Maya-volkeren. Geurige pulp bevat een grote hoeveelheid vitamines en voedingsstoffen. Het is gebruikelijk om pitahaya’s toe te voegen aan vleesgerechten en gebak, of rauw te eten. Op basis van rijp fruit worden sterke alcoholische dranken gemaakt.